KOPKOYU ile Oluşan Kelimeler (KOPKOYU Kelime Türetme)



KOPKOYU harflerinden oluşan 14 kelime bulunuyor. KOPKOYU kelime türetme listesi ve kelime anlamları.

Ayrıca, "Kopkoyu kelimesinin anlamı nedir?" içeriklerine bakabilirsiniz.

7 Harfli Kelimeler

KOPKOYU16

5 Harfli Kelimeler

KOPOY13, KOPUK11

4 Harfli Kelimeler

KOYU8, OYUK8, KOKU6

3 Harfli Kelimeler

POY10, KUP8, KOY6, YOK6, KOK4

2 Harfli Kelimeler

OY5, YO5, OK3


OK


[isim]
  • Yayla atılan, ucunda sivri bir demir bulunan ince ve kısa tahta çubuk
[matematik]
  • Bir dairede bir kirişin ortasında bu kirişi gören yayın ortasına indirilen doğru parçası

Ata Sözleri ve Deyimler

  • ok atmak
  • ok gibi (yerinden) fırlamak
  • ok yaydan (veya yayından) çıkmak

Birleşik Kelimeler: ok meydanı, ok yılanı, suoku


KOK (Kelime Kökeni: İngilizce coke)


[isim]
  • Maden kömürünün damıtılmasıyla elde edilen, birleşiminde kömürden çok daha az oranda uçucu madde bulunan katı yakıt, kok kömürü

Birleşik Kelimeler: kok kömürü


OY


[isim]
  • Bir toplantıya katılanların, bir sorunla ilgili birkaç seçenekten birini tercih etmesi, rey

Ata Sözleri ve Deyimler

  • oya koymak (veya sunmak)
  • oy vermek (veya kullanmak)

Birleşik Kelimeler: oy birliği, oy çokluğu, oy hakkı, oy kâğıdı, oy pusulası, oy sandığı, açık oy, beyaz oy, gizli oy, işari oy, karşı oy, kırmızı oy, yeşil oy, güvenoyu, halkoyu, kamuoyu

[ünlem]
  • Çeşitli duyguları anlatmak için kullanılan bir seslenme sözü

YO


[ünlem]
  • `Hayır` anlamında kullanılan bir söz

    Dün bize geldiniz mi? -Yo.


KOKU


[isim]
  • Nesnelerden yayılan küçücük zerrelerin burun zarı üzerindeki özel sinirlerde uyandırdığı duygu

    Çöp kokusuyla beraber mutsuzluğu da artıyordu günbegün. - Elif Şafak

[mecaz]
  • Belirti, işaret

    Ortalıkta bir savaş kokusu var.

Ata Sözleri ve Deyimler

  • kokusu çıkmak
  • kokusunu (veya koku) almak (veya duymak)
  • kokusu sinmek

Birleşik Kelimeler: koku alma duyusu, koku alma organı, koku tedavisi, hoş koku, ağız kokusu, küf kokusu


KOY


[isim] [coğrafya]
  • Denizin, gölün küçük girintiler biçiminde karaya doğru sokulduğu bölümü

    Sandalını Kaşık Adası'nın bir küçük koyuna çekti. - Sait Faik Abasıyanık


YOK


[sıfat]
  • Bulunmayan, mevcut olmayan (nesne, kimse vb.), var karşıtı
[isim]
  • Olmayan, bulunmayan şey

    Sen yoktan anlamaz mısın?

[edat]
  • `Hayır` anlamında kullanılan bir söz

    Geldiler mi? -Yok, daha gelmediler.

[bağlaç]
  • Birbirine karşıt iki cümleden, ikincisinin başına getirilen bir söz

    Verdiler, ne âlâ; yok vermediler, döner gelirsin.

[bağlaç]
  • Birinin söylediği sözlerden genelde kuşkulanıldığında veya sözler hafifsendiğinde kullanılan bir söz

    Yok kâğıdı kalmamış, yok mürekkebi iyi değilmiş, hasılı bir alay bahaneler!

    Yok ben seni adam ettim, yok haddini bil, yok üstümüze düşeni yapalım. - Attila İlhan

[edat]
  • Savunulan bir düşünceyi doğrulayan sözün başına getirilir

    Yok, doğrusu iyi adam, kim ne derse desin.

Ata Sözleri ve Deyimler

  • yok ananın örekesi
  • yok canım
  • yok devenin başı (veya pabucu veya nalı)
  • yok etmek
  • yok oğlu yok
  • yok olmak
  • yok satmak
  • yoktan var etmek
  • yokum
  • yok yok

Birleşik Kelimeler: yok pahasına, yok yere, yok yoksul, yok yılı, vara yoğa, varı yoğu, hiç yoktan


KOYU


[sıfat]
  • Yoğunluğundan dolayı güç akan, sulu karşıtı

    Koyu pekmez. Koyu süt.

[bilişim]
  • Yazı karakterinin daha belirgin olarak yazılmış biçimi
[mecaz]
  • Aşırı (davranış, düşünce vb.)

    Daha eski zamanda koyu bir Türkçe taraftarıymış. - Abdülhak Şinasi Hisar

[mecaz]
  • Derin, hararetli

    Koyu bir sohbet.

Birleşik Kelimeler: koyu gri, koyu kahverengi, koyu kır, koyu kırmızı, koyu koyu, koyu lacivert, koyu mavi, koyu pembe, koyu sarı, koyu yeşil


OYUK


[isim]
  • Oyulmuş, içi boş ve çukur olan yer

    Birbirine karışmış nal oyuklarından, gündüz beş on kişilik bir devriyenin geçip gittiği anlaşılıyordu. - Falih Rıfkı Atay

Birleşik Kelimeler: dalga oyuğu


KUP (Kelime Kökeni: Fransızca coupe)


[isim]
  • Giysi kesimi, kesimle verilen biçim
[isim]
  • Dondurma ve sütlü tatlıların konulduğu kap

POY


[isim] [bitki bilimi]
  • Tohumları kırmızıbibere benzeyen, 10-50 santimetre yüksekliğinde, karabiberle karıştırılarak pastırma çemeninde kullanılan bir bitki (Trigonella joenumgraecum)

KOPUK


[sıfat]
  • Kopmuş

    Kopuk düğme.

[mecaz]
  • Toplum kurallarına aldırmayan erkek, işsiz güçsüz, serseri

    Siz daha elinizin altındaki iki üç kopuğa söz geçiremiyorsunuz. - Attila İlhan

Birleşik Kelimeler: it kopuk


KOPOY (Kelime Kökeni: Macarca kopó)


[isim] [hayvan bilimi]
  • Orta boylu, düşük kulaklı, tüyleri kısa bir tür av köpeği

KOPKOYU


[sıfat]
  • Çok koyu

    Otlar kopkoyu, İstanbul kızlarının yeşil gözleri gibi derin bir renk almışlardı. - Sait Faik Abasıyanık