Kir ile Biten Kelimeler

KİR ile biten 18 kelime bulunuyor. Sonu KİR olan kelime listesi ve kelime anlamları.

Ayrıca, "Kir kelimesinin anlamı nedir? Kir ile başlayan kelimeler. İçinde kir olan kelimeler." içeriklerine bakabilirsiniz.

14 Harfli Kelimeler

KAZIMKARABEKİR21

10 Harfli Kelimeler

MÜTEFEKKİR19, MÜTEŞEKKİR16, MÜTENEKKİR13

8 Harfli Kelimeler

HEMFİKİR19, MUHTEKİR14

7 Harfli Kelimeler

PALİKİR11

6 Harfli Kelimeler

PEŞKİR13, TAHKİR10, MÜNKİR9

5 Harfli Kelimeler

FİKİR11, FAKİR11, HAKİR9, ZİKİR8, BİKİR7, BAKİR7, TEKİR5

3 Harfli Kelimeler

KİR3

KİR

[isim]
  • Herhangi bir şeyin veya vücudun üzerinde oluşan, biriken pislik, pasak

    Yanaklarında yer yer kirle karışmış gözyaşı var. - Halide Edip Adıvar

[mecaz]
  • Utanılacak durum, leke, şaibe

Ata Sözleri ve Deyimler

  • kir götürmek
  • kir götürmek
  • kiri kabarmak
  • kir tutmak

Birleşik Kelimeler: kir pas, el kiri, etek kiri, yüz kiri

TEKİR

[isim] [hayvan bilimi]
  • Barbunyaya (I) benzeyen bir balık (Mugil surmulletus)
[sıfat]
  • Postu siyah çubuklarla ve beneklerle süslü, kül renginde veya boz olan (kedi)

    Annem tekir kedinin bir yavrusunu bana ayırmıştı. - Aka Gündüz

BİKİR (Kelime Kökeni: Arapça bikr)

[isim] [eskimiş]
  • Kızlık

BAKİR (Kelime Kökeni: Arapça bākir)

[sıfat]
  • Cinsel ilişkide bulunmamış (erkek)

ZİKİR (Kelime Kökeni: Arapça ẕikr)

[isim]
  • Anma, söyleme, sözünü etme
[din bilgisi]
  • Bir tarikata bağlı olanların Tanrı'nın adını art arda söylemesi

    Zikir çekmek.

Ata Sözleri ve Deyimler

  • zikri geçmek

Birleşik Kelimeler: zikredilmek, zikretmek, zikrolunmak

MÜNKİR (Kelime Kökeni: Arapça munkir)

[sıfat]
  • İnkâr eden, kabul etmeyen

Ata Sözleri ve Deyimler

  • münkir olmak

HAKİR (Kelime Kökeni: Arapça ḥaḳīr)

[sıfat]
  • Aşağı görülen, değersiz

    O hâlde, insanın yaratılması, kendini hakir bilmesi, aşağı görmesi içindir. - Necip Fazıl Kısakürek

Ata Sözleri ve Deyimler

  • hakir görmek

TAHKİR (Kelime Kökeni: Arapça taḥḳīr)

[isim]
  • Aşağılama, onur kırma, onuruna dokunma

Ata Sözleri ve Deyimler

  • tahkir etmek
  • tahkire uğramak

PAL

[isim] [hayvan bilimi]
  • Bir cins güvercin

FİKİR (Kelime Kökeni: Arapça fikr)

[isim]
  • Düşünce

    Bir fikrin münazarasıyla kütüphanesinin önünde sabahladığımız geceler olurdu. - Ahmet Hikmet Müftüoğlu

[eskimiş]
  • Kuruntu

Ata Sözleri ve Deyimler

  • fikir almak
  • fikir danışmak
  • fikir edinmek
  • fikir vermek
  • fikir yormak
  • fikir yürütmek
  • fikrini almak
  • fikrini çelmek

Birleşik Kelimeler: fikir adamı, fikir babası, fikir hürriyeti, fikir işçisi, fikir teatisi, fikir üretme, fikir yazısı, fikrisabit, ana fikir, peşin fikir, sabit fikir

FAKİR (Kelime Kökeni: Arapça faḳīr)

[sıfat]
  • Geçimini güçlükle sağlayan, yoksul, fukara, zengin karşıtı

    En fakir köyler taştandır ve üstü kiremittir. - Falih Rıfkı Atay

[isim]
  • Hindistan'da yokluğa, eziyete kendini alıştırmış derviş
[mecaz]
  • Zavallı, kimsesiz

    Hey gidi kahpe felek, gençliklerine doymadan gitti fakirler. - Haldun Taner

[isim] [eskimiş] [mecaz]
  • Kişinin alçak gönüllülük göstermek için kendisine verdiği san

    Fakir dün ziyaretinize geldimse de bulamadım. - Şemseddin Sami

Ata Sözleri ve Deyimler

  • fakir düşmek
  • fakir tavuğu tek tek yumurtlar

Birleşik Kelimeler: fakir cevher, fakir fukara, fakirhane

MÜTENEKKİR (Kelime Kökeni: Arapça mutenekkir)

[sıfat] [eskimiş]
  • Kılık değiştiren, takma ad kullanan, kendini tanıtmak istemeyen

PEŞKİR (Kelime Kökeni: Farsça pīşgīr)

[isim]
  • Genellikle pamuk ipliğinden dokunmuş ince havlu

    Kafası babasının dükkânıyla meşgul olan oğul, elini yüzünü yıkamış, duvardaki peşkiri alıp odaya dönerken kadın pencereye az önceki gibi dayandı. - Orhan Kemal

MUHTEKİR (Kelime Kökeni: Arapça muḥtekir)

[sıfat] [eskimiş] [ticaret]
  • Vurguncu

MÜTEŞEKKİR (Kelime Kökeni: Arapça muteşekkir)

[sıfat] [eskimiş]
  • Teşekkür etme durumunda olan

    Zahmetinden dolayı kendisine çok müteşekkirim. - Mehmet Kaplan