Ken ile Başlayan Kelimeler



KEN ile başlayan 51 kelime bulunuyor. Başında KEN olan kelimeler ve kelime anlamları.

Ayrıca, "Ken ile biten kelimeler. İçinde ken olan kelimeler." içeriklerine bakabilirsiniz.

13 Harfli Kelimeler

KENDİLİĞİNDEN24

12 Harfli Kelimeler

KENEVİRCİLİK21, KENDİRGİLLER18, KENTLİLEŞMEK16

11 Harfli Kelimeler

KENDİRCİLİK16, KENTLİLEŞME15, KENETLENMEK12

10 Harfli Kelimeler

KENDİGELEN16, KENDİSİNCE16, KENTLEŞMEK14, KENTTAŞLIK14, KENARORTAY13, KENETLENİŞ13, KENETLEMEK11, KENETLENME11

9 Harfli Kelimeler

KENEVİRCİ18, KENDİNDEN13, KENTLEŞME13, KENTÇİLİK12, KENTİLYON12, KENETLEME10

8 Harfli Kelimeler

KENARSIZ13, KENDİNCE13, KENDİRCİ13, KENDİNDE12, KENDİLİK10, KENDİRİK10, KENARLIK9

7 Harfli Kelimeler

KENEVİR13, KENARCI11, KENTTAŞ10, KENYALI10, KENARLI8, KENTSEL8, KENELER7, KENETLİ7

6 Harfli Kelimeler

KENGEL10, KENGER10, KENTÇİ9, KENDİR8, KENTLİ6, KENTER6, KENTET6, KENTAL6

5 Harfli Kelimeler

KENEF11, KENYA7, KEN7, KENAR5, KENET5

4 Harfli Kelimeler

KENE4, KENT4


KENE


[isim] [hayvan bilimi]
  • Koyun, köpek, at vb. hayvanların veya insanların derisinde asalak olarak yaşayan, bulaşıcı hastalıklara neden olan böceklerin genel adı, sakırga

Ata Sözleri ve Deyimler

  • kene gibi yapışmak

Birleşik Kelimeler: kene ağacı, kene göz, kene otu


KENT (Kelime Kökeni: Soğdca)


[isim]
  • Şehir

    Paris gibi bir kentte, bu hatırlamalar, karamsarlığa sürükler insanı. - Necati Cumalı

[eskimiş]
  • Site

Birleşik Kelimeler: kent efsanesi, kent soylu, kentler arası, ana kent, başkent, çadır kent, mantar kent, megakent, yörekent, uydu kent


KENAR (Kelime Kökeni: Farsça kenār)


[isim]
  • Bir şeyin, bir yerin bitiş kısmı veya yakını, kıyı, yaka

    O sırada karşı taraçadaki kadın elinde pirinç tası olduğu hâlde taraçanın kenarına kadar geldi. - Orhan Veli Kanık

[matematik]
  • Bir biçimi sınırlayan çizgilerden her biri

    Bir üçgenin kenarları.

Ata Sözleri ve Deyimler

  • kenar (veya kenarını) bastırmak
  • kenara atmak
  • kenara çekilmek
  • kenarda kalmak
  • kenar gezmek
  • kenarın dilberi nazik de olsa nazenin olmaz

Birleşik Kelimeler: kenar atışı, kenar bobini, kenar mahalle, kenarortay, kenar semt, kenar suyu, kenarda köşede, kenarın dilberi, çeşitkenar, derkenar, dörtkenar, eşkenar, ikizkenar, paralelkenar


KENET


[isim]
  • İki sert cismi birbirine bağlamaya yarayan, iki ucu sivri ve kıvrık metal parça

Ata Sözleri ve Deyimler

  • kenet etmek
  • kenet gibi yapışmak

Birleşik Kelimeler: kenet mili


KENTLİ


[sıfat]
  • Şehirli

Birleşik Kelimeler: başkentli, köylü kentli


KENTER (Kelime Kökeni: İngilizce canter)


[isim]
  • Atın hızlı ve düzenli gidişi

KENTET (Kelime Kökeni: Fransızca quintette)


[isim] [müzik]
  • Beşli

KENTAL (Kelime Kökeni: Fransızca quintal)


[isim] [matematik]
  • 100 kilogramlık ağırlık ölçü birimi

KENELER


[isim] [hayvan bilimi]
  • Eklem bacaklı hayvanlardan, örümceğimsiler sınıfına giren bir takım

KENETLİ


[sıfat]
  • Kenedi olan
[mecaz]
  • Birbirinin içine geçerek sıkıca kapanmış

Birleşik Kelimeler: ağzı kenetli


KENDİ


[zamir]
  • İyelik ekleri alarak kişilerin öz varlığını anlatmaya yarayan dönüşlülük zamiri, öz(I), zat

    Ankara Palas'ta kendisine dörtte üç oranında indirim yapılırdı. - Çetin Altan

Ata Sözleri ve Deyimler

  • kendi ağzıyla tutulmak
  • kendi âlemine dalmak
  • kendi ayağı ile gelmek
  • kendi derdine düşmek
  • kendi düşen ağlamaz
  • kendi göbeğini kendi kesmek
  • kendi gölgesinden korkmak
  • kendi hâline bırakmak
  • kendi havasında gitmek (veya olmak)
  • kendi hesabana çalışmak
  • kendi içine çekilmek
  • kendi kabuğuna çekilmek
  • kendi kanatlarıyla uçmak
  • kendi kendini didiklemek
  • kendi kendini yemek
  • kendi keyfine gitmek
  • kendi köşesinde yaşamak
  • kendi kuyusunu kendi kazmak
  • kendimi bildim bileli
  • kendinden geçmek
  • kendinde olmamak
  • kendinde toplamak
  • kendine (veya herhangi bir şeye) ... süsü vermek
  • kendine dert etmek
  • kendine gel!
  • kendine gelmek
  • kendine hisse çıkarmak
  • kendine kıymak
  • kendine mal etmek
  • kendine yedirememek
  • kendine yontmak
  • kendini (kapıp) koyuvermek
  • kendini (veya birini) temize çıkarmak (veya çıkartmak)
  • kendini adamak
  • kendini ağır (veya ağırdan) satmak
  • kendini alamamak
  • kendini aşağı (veya küçük) görmek
  • kendini ateşe atmak
  • kendini atmak
  • kendini avutmak
  • kendini beğendirmek
  • kendini beğenmek
  • kendini bırakmak
  • kendini bilmek
  • kendini bir şey sanmak
  • kendini bir yerde bulmak
  • kendini bulmak
  • kendini dağıtmak
  • kendini dar atmak
  • kendini dev aynasında görmek
  • kendini dinlemek
  • kendini dirhem dirhem satmak
  • kendini düşünmek
  • kendini ele vermek
  • kendini fasulye gibi nimetten saymak
  • kendini göstermek
  • kendini harap etmek
  • kendini hissettirmek
  • kendini kapının dışında bulmak
  • kendini kaptırmak
  • kendini kaybetmek
  • kendini matah sanmak
  • kendini naza çekmek
  • kendini paralamak
  • kendini satmak
  • kendini sıkmak
  • kendini sıyıramamak
  • kendini sokağa (veya dışarı) atmak
  • kendini tartmak
  • kendini toparlamak (veya toplamak)
  • kendini tutamamak
  • kendini tutmak
  • kendini vermek (veya vurmak veya çalmak)
  • kendini yemek
  • kendini yiyip bitirmek
  • kendini yoklamak
  • kendi söyler kendi dinler
  • kendi üstüne yormak
  • kendi yağıyla kavrulmak

Birleşik Kelimeler: kendi adına, kendi başına, kendibeslek, kendigelen, kendi hâlinde, kendi kendine, kendi payına, kendine has, kendine mahsus, kendine özgü


KENARLI


[sıfat]
  • Herhangi bir biçimde kenarı olan

    Başında da geniş kenarlı, tüylü ama yine simsiyah bir şapka var. - Adalet Ağaoğlu


KENTSEL


[sıfat]
  • Kentle ilgili, şehirle ilgili

Birleşik Kelimeler: kentsel dönüşüm


KENDİR


[isim] [bitki bilimi]
  • Kenevir
[sıfat]
  • Kenevirden yapılmış

KENARLIK


[isim]
  • Kenar bölümünü oluşturan şey

    Balkon kenarlığı. Tablo kenarlığı.