KEFİYE ile Oluşan Kelimeler (KEFİYE Kelime Türetme)

KEFİYE harflerinden oluşan 18 kelime bulunuyor. KEFİYE kelime türetme listesi ve kelime anlamları.

Ayrıca, "Kefiye kelimesinin anlamı nedir?" içeriklerine bakabilirsiniz.

6 Harfli Kelimeler

KEFİYE14

5 Harfli Kelimeler

KEYFİ13, KEYİF13

4 Harfli Kelimeler

FEKE10, KEFE10, YEKE6

3 Harfli Kelimeler

EFE9, FEK9, KEF9, İYE5, YEK5, EKE3

2 Harfli Kelimeler

FE8, EY4, YE4, EK2, KE2, Kİ2

EK

[isim]
  • Bir şeyin eksiğini tamamlamak için ona katılan parça

    Yazının ekleri.

[sıfat]
  • Eklenmiş, katılmış

    Okul müdürüyken okulun ek inşaatında hamallarla birlikte çalışmış. - Haldun Taner

[dil bilgisi]
  • Kelime türetmek veya kelimenin görevini belirtmek için kullanılan, başa, sona veya kelimenin içine eklenebilen, bağımlı dil bilgisi ögeleri, lahika

Ata Sözleri ve Deyimler

  • ek bent olmak
  • ekini belli etmemek

Birleşik Kelimeler: ek bileziği, ek bütçe, ek ders, ek eylem, ek fiil, ek görev, ek gün, ek kart, ek kök, ek oylum, ek ödenek, ek poliçe, ek süre, ek tahsisat, iç ek, işlek ek, ön ek, son ek, aidiyet eki, bildirme eki, çekim eki, çoğul eki, çokluk eki, durum eki, edilgenlik eki, eşitlik eki, hâl eki, ilgi eki, iyelik eki, kişi eki, küçültme eki, nispet eki, olumsuzluk eki, soru eki, şahıs eki, topluluk eki, türetme eki, yapım eki, yokluk eki, yön eki, yön gösterme eki, zaman eki, çatı ekleri

KE

Kİ (Kelime Kökeni: Farsça ki)

[bağlaç]
  • Anlam bakımından birbirleriyle ilgili cümleleri birbirine bağlayan bir söz

Birleşik Kelimeler: hâlbuki, vakta ki, kaldı ki

EKE

[sıfat] [halk ağzında]
  • Büyük, yetişkin, yaşlı, kart
[isim] [mecaz]
  • Yaşı küçük olduğu hâlde sözleri ve davranışları büyükmüş gibi olan çocuk

EY

[ünlem]
  • Kendisine söz söylenilen kimse veya kimselerin dikkati çekilmek istendiğinde adın başına getirilen ve uzatılabilen bir seslenme sözü

    Ey arkadaş!

YE

İYE

[isim]
  • Kendisinin olan bir şeyi, yasaya uygun olarak dilediği gibi kullanabilen kimse, sahip

Ata Sözleri ve Deyimler

  • iyesi olmak

YEK (Kelime Kökeni: Farsça yek)

[sıfat]
  • Bir, tek

Birleşik Kelimeler: yekdiğeri, yeknesak, yekpare, yekvücut, ciharıyek, düyek, hepyek, pencüyek, şeşyek, yeke yek

YEKE (Kelime Kökeni: Rumca)

[isim] [denizcilik]
  • Kayıkta dümeni kullanmak için dümenin baş tarafına takılan kol
[halk ağzında]
  • İri, kocaman

Birleşik Kelimeler: boyunduruk yeke

FE

[kimya]
  • Demir elementinin simgesi

EFE

[isim]
  • Yiğit, özellikle Batı Anadolu köy yiğidi, zeybek
[tarih]
  • Kaptan

FEK (Kelime Kökeni: Arapça fekk)

[isim] [eskimiş]
  • Bozma, feshetme, kesme, ayırma, koparma

KEF

[isim]
  • Kaynayan pekmezin, pişen etin üstünde oluşan köpük

FEKE

[isim]
  • Adana iline bağlı ilçelerden biri

KEFE (Kelime Kökeni: Arapça keffe)

[isim]
  • Terazi gözlerinden her biri
[isim] [halk ağzında]
  • Semercilerin atların tüylerini parlatmak için kullandığı bir araç türü