KARAGÖZCÜLÜK Harflerini İçeren 5 Harfli Kelimeler



KARAGÖZCÜLÜK harflerini içeren 5 harfli 24 kelime bulunuyor. 5 harfli KARAGÖZCÜLÜK kelime türetme listesi ve kelime anlamları.

GÖZCÜ23, GÖZLÜ20, ÖZGÜL20, ÖZGÜR20, ÖRÜCÜ18, GÖLÜK17, GÜRCÜ16, GÜCÜK16, GÜLCÜ16, ÖZLÜK16, ÖRÜLÜ15, GÜLÜK13, KÖRÜK13, KÖLÜK13, KÖKLÜ13, GAZAL12, GARAZ12, ÜZLÜK12, LAZCA11, KARGA9, LAGAR9, KAZAK8, KAKÜL7, KALAK5


KALAK


[isim] [halk ağzında]
  • Burun, burun ucu

KÂKÜL (Kelime Kökeni: Farsça kākul)


[isim]
  • Alna düşen kısa kesilmiş saç, perçem

    Kâküllerini alnına düşürmüş, yanakları al al... - Attila İlhan


KAZAK (Kelime Kökeni: Fransızca casaque)


[isim]
  • Baştan geçirilerek giyilen, genellikle kollu, örme üst giysisi

    Kazak ördüm ağladım / İlmek ilmek bağladım - Halk türküsü

Birleşik Kelimeler: balıkçı kazağı

[isim] [askerlik]
  • Rusya'da ve İran'da ayrı bir sınıf oluşturan atlı asker
[sıfat] [mecaz]
  • Karısına söz geçirebilen, dediğini yaptırabilen erkek, kılıbık karşıtı
[isim]
  • Kazakistan Cumhuriyeti'nde yaşayan Türk soylu halk veya bu halktan olan kimse

Birleşik Kelimeler: Kazak çömelmesi


KARGA


[isim] [hayvan bilimi]
  • Kargagillerden, kanatları geniş, tüyleri kara renkte, tarla ve bahçelere çok zarar veren kuş (Corvus)

Ata Sözleri ve Deyimler

  • karga bok yemeden
  • kargadan başka kuş tanımamak
  • karga gibi
  • karga kekliği taklit edeyim derken kendi yürüyüşünü şaşırmış
  • karga mandayı babası hayrına bitlemez

Birleşik Kelimeler: kargabeyni, kargaburnu, karga burun, kargabüken, kargadelen, karga düleği, kargasekmez, karga yürüyüşü, alacakarga, alakarga, ıslak karga, karakarga, küçük karga, çeltikkargası, ekin kargası, kestane kargası, leş kargası, teneşir kargası

[isim]
  • Bir şeyin asıl durumunu yitirerek baş aşağı olması
[denizcilik]
  • Yelkenleri toplama

Ata Sözleri ve Deyimler

  • karga etmek

Birleşik Kelimeler: karga tulumba


LAGAR (Kelime Kökeni: Farsça lāġar)


[sıfat] [eskimiş]
  • Zayıf, çelimsiz

    Arabayı çeken lagar mandaları bir nefer, kalın bir değnekle hayladı. - Ahmet Hikmet Müftüoğlu


LAZCA


[isim]
  • Lazların kullandığı dil
[sıfat]
  • Bu dille yazılmış olan

GAZAL (Kelime Kökeni: Arapça ġazāl)


[isim] [eskimiş] [hayvan bilimi]
  • Ceylan

GARAZ (Kelime Kökeni: Arapça ġaraż)


[isim]
  • Kin

Ata Sözleri ve Deyimler

  • garaz bağlamak
  • garazı olmak


ÜZLÜK


[isim] [halk ağzında]
  • Topraktan yapılmış, kulpsuz, küçük çömlek

GÜLÜK


[isim] [halk ağzında]
  • Hindi

KÖRÜK


[isim]
  • Ateşi canlandırmak için kullanılan ve açılıp kapandıkça içindeki havayı üfleyen araç

    Bir taraftan ha bire körüğün ipini çekiyordu. - Reşat Enis

[müzik]
  • Bazı müzik araçlarında hava vermeye yarayan, el veya ayakla işletilen meşin veya kâğıt bölüm

    Akordiyon körüğü.


KÖLÜK


[isim] [halk ağzında]
  • İş ve yük hayvanı

KÖKLÜ


[sıfat]
  • Kökü olan
[mecaz]
  • Kökleşmiş, iyi yerleşmiş, kalıcı olan, kökten, cezrî, esaslı

    Onu, ondan kendine kattıklarıyla köklü bir değişime uğratmayı amaçlıyor. - Adalet Ağaoğlu

[mecaz]
  • Soylu, soyu sopu belli, iyi tanınan

Birleşik Kelimeler: köklü aile


ÖRÜLÜ


[sıfat]
  • Örülmüş olan

Ata Sözleri ve Deyimler

  • örülü olmak


GÜRCÜ (Kelime Kökeni: Farsça gurcī)


[isim]
  • Gürcistan halkından veya bu halkın soyundan olan kimse