Kar ile Başlayan 7 Harfli Kelimeler



KAR harfleri ile başlayan 7 harfli 61 kelime bulunuyor. Başında KAR olan 7 harfli kelimeler ve kelime anlamları.

Ayrıca, "kar ile biten 7 harfli kelimeler. İçinde Kar olan 7 harfli kelimeler." içeriklerine bakabilirsiniz.

KARAGÖZ20, KARAVAŞ16, KARFİÇE16, KARGOCU16, KARŞICI15, KARGAŞA14, KARAVAN13, KARAVEL13, KAREKÖK13, KARGIMA13, KARAGÜL13, KARIŞIM13, KARTOPU13, KARAYCA12, KARABAŞ12, KARIŞIK12, KARIŞMA12, KARTSIZ12, KARAŞIN11, KARINCA11, KARARIŞ11, KARABÜK11, KARAKUŞ11, KARAÇAM11, KARİZMA11, KARMAŞA11, KARATAŞ10, KARAMSI10, KARADUL10, KARADUT10, KARAKAŞ10, KARİDES10, KARYOLA10, KARATAY9, KARIKMA9, KARILIK9, KARILMA9, KARIMAK9, KARINLI9, KARINMA9, KARAMUK9, KARABET9, KARINSA9, KARINTI9, KARİYER9, KAROSER9, KARARLI8, KARARMA8, KARARTI8, KARASAL8, KARAMAN8, KARAKOL8, KARAKUL8, KARALIK8, KARALTI8, KARAMAK8, KARLAMA8, KARSTİK8, KARTLIK8, KARKARA7, KARTELA7


KARKARA (Kelime Kökeni: Arapça ḳarḳara)


[isim] [hayvan bilimi]
  • Uzun bacaklılardan, bataklık bölgelerde yaşayan, kışı sıcak ülkelerde geçiren, başı sorguçlu turna

KARTELA (Kelime Kökeni: İtalyanca cartella)


[isim]
  • Tombala vb. oyunlarda sayıların yazılı olduğu kart
[tiyatro]
  • Tuluat tiyatrosunun kapısına asılan tabela

KARARLI


[sıfat]
  • Kesin karar vermiş olan

    Hatta bu kararlı ve aceleci hâliyle katil suratlı kahveciyi ürkütmeyi başardığı bile söylenebilirdi. - İhsan Oktay Anar

Birleşik Kelimeler: kararlı dalga, kararlı denge


KARARMA


[isim]
  • Kararmak işi

    Hava kararmaya yüz tutunca, içine bir daralma geliyor çocuğun. - Ayşe Kulin

[sinema] [televizyon]
  • Görüntülerin gittikçe kararıp görünmez duruma geçmesine dayanan bir noktalama türü

KARARTI


[isim]
  • Karaltı

    Ayın aksi içinden bir karartı geçiyordu. - Ömer Seyfettin


KARASAL


[sıfat]
  • Karayla, toprakla ilgili, berri

Birleşik Kelimeler: karasal iklim, karasal kumul, karasal oluşuk


KARAMAN


[isim]
  • Türkiye'nin İç Anadolu Bölgesi'nde yer alan illerinden biri

Ata Sözleri ve Deyimler

  • Karaman'ın koyunu sonra çıkar oyunu

[isim] [hayvan bilimi]
  • Orta Anadolu'da yetiştirilen, kuyruğu iri ve yağlı bir tür koyun

Birleşik Kelimeler: akkaraman, morkaraman, güney karamanı


KARAKOL


[isim]
  • Güvenliği sağlamakla görevli kimselerin bulunduğu yapı

    O işleri bu saatte karakolda bulunan küçük memurlar bilmez. - Refik Halit Karay

[tarih]
  • Güvenliği sağlamak amacıyla dolaşan polis, jandarma veya asker topluluğu, kol, kulluk, devriye

Ata Sözleri ve Deyimler

  • karakola düşmek
  • karakol gezmek
  • karakol kurmak

Birleşik Kelimeler: karakol gemisi, karakol hattı, ileri karakol, jandarma karakolu, nizamiye karakolu, polis karakolu, sınır karakolu


KARAKUL


[isim] [hayvan bilimi]
  • Asıl yurdu Buhara'da Karakul bölgesi olan ve yurdumuzda da yetiştirilen, tüyleri uzun ve kıvırcık bir cins koyun, karagül

KARALIK


[isim]
  • Kara olma durumu

Birleşik Kelimeler: ağzı karalık, bahtı karalık, gözü karalık, yüzü karalık


KARALTI


[isim]
  • Uzaklık ve karanlık sebebiyle kim veya ne olduğu seçilemeyen, belli belirsiz, koyu renkli biçim, silüet

    Az sonra dört atlının karaltısını seçtiler. - Nezihe Araz


KARAMAK


[-i] [halk ağzında]
  • Hor görmek

    Merhametin çoktur beni karama / Beni görüp mah yüzünü bürüme - Karacaoğlan


KARLAMA


[isim]
  • Karlamak işi

KARSTİK (Kelime Kökeni: Fransızca karstique)


[sıfat]
  • Karst özelliği taşıyan, karst ile ilgili

KARTLIK


[isim]
  • Kart olma durumu
[isim]
  • Kart konulan gereç