Kar ile Başlayan 6 Harfli Kelimeler



KAR harfleri ile başlayan 6 harfli 42 kelime bulunuyor. Başında KAR olan 6 harfli kelimeler ve kelime anlamları.

Ayrıca, "kar ile biten 6 harfli kelimeler. İçinde Kar olan 6 harfli kelimeler." içeriklerine bakabilirsiniz.

KARAĞI14, KARPUZ14, KARGIŞ14, KARAFA12, KARSIZ11, KARDEŞ11, KARGIN11, KARACI10, KARMAÇ10, KARPİT10, KARŞIT10, KARŞIN10, KARBÜR10, KARGİR10, KARİHA10, KARTUŞ10, KARACA9, KARTÇA9, KARBON9, KARMIK8, KARSLI8, KARASU8, KARAYA8, KARILI8, KARIMA8, KARAİM7, KARMAK7, KARSAK7, KARLUK7, KARTLI7, KARTON7, KARTUK7, KARLIK7, KARALI7, KARAMA7, KARKAS7, KARTAL6, KARTEL6, KARİNE6, KARATE6, KARİNA6, KARELİ6


KARTAL


[isim] [hayvan bilimi]
  • Kartalgillerden, genellikle kızıl siyah tüylü, çok güçlü, yuvasını yüksek kayalıklar üzerinde kuran, iri, yırtıcı bir tür kuş (Aquila)

    Kartal yükseldi yükseldi, kıyıdaki dağların üstünde küçüle küçüle göze görünmez oldu. - Necati Cumalı

Birleşik Kelimeler: kartal ağacı, kartalgözü, sakallı kartal, balık kartalı

[isim]
  • İstanbul iline bağlı ilçelerden biri

KARTEL (Kelime Kökeni: Fransızca cartel)


[isim] [ekonomi]
  • Tekelci sermaye piyasasında, birtakım ticaret, üretim kuruluşlarının, genellikle kazanma veya başka kuruluşlara karşı tutunabilme vb. amaçlarla aralarında kurdukları dayanışma birliği
[isim] [denizcilik]
  • Gemilerde içlerine içme suyu konulan, ortası basık, küçük fıçı

KARİNE (Kelime Kökeni: Arapça ḳarīne)


[isim] [eskimiş]
  • Karışık bir iş veya sorunun anlaşılmasına, çözümlenmesine yarayan durum, ipucu

Ata Sözleri ve Deyimler

  • karine ile anlamak


KARATE (Kelime Kökeni: Japonca)


[isim]
  • Ayak ve yumruk vuruşları üzerine kurulu, Japon kökenli bir dövüş yöntemi

KARİNA (Kelime Kökeni: İtalyanca carena)


[isim] [denizcilik]
  • Gemi omurgası

Ata Sözleri ve Deyimler

  • karina etmek
  • karinaya basmak


KARELİ


[sıfat]
  • Karelere bölünmüş, üstünde kareleri olan, damalı, satrançlı

    Dokuz kat elbiseniz arasında, iri siyah kareli elbisenizi bulamamışlar. - Necip Fazıl Kısakürek


KARAİM (Kelime Kökeni: İbranice)


[isim]
  • Çoğu Türk soyundan olan ve genellikle Polonya ve Litvanya topraklarında oturan bir Musevi topluluğu, Karay

KARMAK


[-i]
  • Karıştırmak, birbirine katmak
[nesnesiz]
  • Toz durumundaki bir şeyi sıvı ile karıştırarak çamur veya hamur durumuna getirmek

    Yapı için harç karmak. Boya karmak.

Birleşik Kelimeler: betonkarar


KARSAK


[isim] [hayvan bilimi]
  • Köpekgillerden, soluk kahverengi, karnı beyaz tüylü, kısa kulaklı, postundan kürk yapılan bir tür memeli (Vulpes corsac)

KARLUK


[isim] [tarih]
  • Eski Türk boylarından biri

KARTLI


[sıfat]
  • Kartı olan

Birleşik Kelimeler: kartlı telefon


KARTON (Kelime Kökeni: Fransızca carton)


[isim]
  • Kâğıt hamuruyla yapılan, ayrıca içinde bir veya birkaç lif tabakası bulunan kalın ve sert kâğıt
[sinema] [televizyon]
  • Seri hâlinde canlandırılan, karakterleri hayvan olan çizgi film

KARTUK


[isim] [halk ağzında]
  • Büyük tarla tarağı

KARLIK


[isim]
  • Kar kuyusu

KARALI


[sıfat]
  • Karası (II) olan

Birleşik Kelimeler: aklı karalı