Kab ile Başlayan Kelimeler



KAB ile başlayan 106 kelime bulunuyor. Başında KAB olan kelimeler ve kelime anlamları.

Ayrıca, "İçinde kab olan kelimeler." içeriklerine bakabilirsiniz.

15 Harfli Kelimeler

KABİLİYETSİZLİK23

14 Harfli Kelimeler

KABADAYILAŞMAK25, KABADAYILANMAK22, KABULLENMİŞLİK21

13 Harfli Kelimeler

KABADAYILAŞMA24, KABAHATSİZLİK23, KABADAYILANMA21, KABALAŞTIRMAK20

12 Harfli Kelimeler

KABİLİYETSİZ20, KABALAŞTIRMA19, KABAHATLİLİK18

11 Harfli Kelimeler

KABADAYILIK19, KABZIMALLIK19, KABUKLAŞMAK18, KABALACILIK18, KABAKLAŞMAK17, KABAKGİLLER17, KABARECİLİK16, KABULLENMEK15, KABUKLANMAK15, KABİLİYETLİ15, KABLELMİLAT14

10 Harfli Kelimeler

KABURGASIZ22, KABADAYICA20, KABAHATSİZ20, KABLELVUKU20, KABLOCULUK18, KABARCIKLI17, KABUKLAŞMA17, KABAKLAŞMA16, KABALAŞMAK16, KABARIKLIK14, KABARTMALI14, KABİLİNDEN14, KABUKLANMA14, KABUKLULAR14, KABULLENME14, KABAKLAMAK13, KABALLAMAK13, KABATASLAK13

9 Harfli Kelimeler

KABUĞUMSU23, KABURGALI17, KABARTICI16, KABABURUN15, KABAHATLİ15, KABALAŞMA15, KABARTILI13, KABİLİYET13, KABAKLAMA12, KABAKULAK12, KABALLAMA12, KABARTMAK12, KABRİSTAN12

8 Harfli Kelimeler

KABUSSUZ17, KABLOSUZ16, KABUKSUZ16, KABADAYI15, KABIZLIK15, KABZIMAL15, KABALACI14, KABARCIK14, KABARECİ13, KABİLDEN12, KABAKLIK11, KABALİST11, KABARALI11, KABARMAK11, KABARTMA11

7 Harfli Kelimeler

KABOTAJ19, KABADÜZ16, KABAŞİŞ15, KABLOCU14, KABURGA14, KABAHAT13, KABAKÇI13, KABARIŞ13, KABATAŞ12, KABUKSU12, KABUSLU12, KABLOLU11, KABUKLU11, KABALIK10, KABARIK10, KABARMA10, KABARTI10, KABALAK9

6 Harfli Kelimeler

KABACA11, KABALA8, KABANA8, KABARA8, KABARE8, KABİLE8, KABİNE8

5 Harfli Kelimeler

KABIZ11, KABZA10, KABUS9, KABLO8, KABUK8, KABUL8, KABAK7, KABAN7, KABİL7, KABİN7, KABİR7

4 Harfli Kelimeler

KABA6, KABE6


KABA


[sıfat]
  • Özensiz, gelişigüzel yapılmış, zevksiz, sakil, ince karşıtı

    Cebinden kaba fil dişi saplı bir de çakı çıkardı. - Ömer Seyfettin

[isim]
  • Kuyruk sokumunun her iki yanındaki şişkin yer
[mecaz]
  • Terbiyeye, inceliğe aykırı, çirkin, kötü

    Çocuklardan biri ağzından çok fena, çok kaba bir şey kaçırdı. - Osman Cemal Kaygılı

Ata Sözleri ve Deyimler

  • kabasını almak

Birleşik Kelimeler: kababurun, kaba but, kabadayı, kaba düzen, kaba et, kaba kâğıt, kabakulak, kaba kurgu, kaba kuşluk, kaba kuvvet, kaba saba, kaba sakal, kaba sıva, kaba sofu, kaba su, kabaşiş, kabataslak, kaba tekne, kaba yapı, kaba yel


KÂBE


[isim] [din bilgisi]
  • Mekke'de bulunan, Müslümanlarca kıble olarak kabul edilen ve hac ibadeti yapılırken tavaf edilen kutsal yer
[mecaz]
  • Bir kimsenin taptığı, kutsal saydığı yer

KABAK


[isim] [bitki bilimi]
  • Kabakgillerden, sürüngen gövdeli, sarı çiçekli, birçok türü olan bir bitki (Cucurbita)
[bitki bilimi]
  • Bu bitkinin türlerine göre yemeği ve tatlısı yapılan ürünü
[müzik]
  • Kabak kemane

    Siperin içinde birkaç nefer ayakta ileriye bakıyor, öbürleri aşağı oturmuş konuşuyorlar, gülüyorlar, türkü söylüyorlar, kabak çalıyorlar. - Ömer Seyfettin

[sıfat]
  • Ham, tatsız (kavun, karpuz)
[sıfat]
  • Tüysüz, dazlak

    Kaba kabak gibi tıraşlı! - Halide Edip Adıvar

[sıfat]
  • Dişleri aşınarak yüzeyi düzleşmiş olan (taşıt lastiği)
[sıfat] [mecaz]
  • Bilgisiz, görgüsüz, kaba
[halk ağzında]
  • Kısa boynuzlu hayvan

Ata Sözleri ve Deyimler

  • kabak (birinin) başına (veya başında) patlamak
  • kabak çıkmak
  • kabak gibi

Birleşik Kelimeler: kabak çekirdeği, kabak çiçeği, kabak dolması, kabak elması, kabak kafalı, kabak kemane, kabak tadı, kabak tatlısı, başı kabak, armut kabağı, asma kabağı, bal kabağı, barut kabağı, boru kabağı, helvacı kabağı, kantar kabağı, kestane kabağı, sakız kabağı, su kabağı, testi kabağı, yan kabağı


KABAN (Kelime Kökeni: Ermenice)


[isim] [halk ağzında]
  • Dik yokuş
[isim]
  • Çeşitli kumaşlardan yapılmış, kalçaya kadar inen ve paltoya benzeyen üst giysisi

KABİL (Kelime Kökeni: Arapça ḳābil)


[sıfat]
  • Olabilir

    Ben onu bir göreyim, dedi, kabil mi? - Peyami Safa

Ata Sözleri ve Deyimler

  • kabil değil

[sıfat] [eskimiş]
  • Türlü, gibi, benzer
[isim]
  • Tür, cins

Birleşik Kelimeler: bu kabîl


KABİN (Kelime Kökeni: Fransızca cabine)


[isim]
  • Küçük, özel bölme

    Az sonra asansör kabininin çıkardığı sesi yeniden duydu. - Osman Aysu

Birleşik Kelimeler: kabin amiri, banyo kabini, duş kabini, pilot kabini, telefon kabini


KABİR (Kelime Kökeni: Arapça ḳabr)


[isim]
  • Mezar

    Ve serin serviler altında kalan kabrinde / Her seher bir gül açar, her gece bir bülbül öter - Yahya Kemal Beyatlı

Birleşik Kelimeler: kabir azabı, kabir suali, Anıtkabir


KABALA (Kelime Kökeni: İngilizce cabala)


[isim]
  • Doğaüstü varlıklarla ilişki kurma sanatı
[din bilgisi]
  • Yahudilerde, yazılı olarak konulmuş olan Tanrı kanunlarının yanında, ağızdan ağıza geçen din buyruklarının, İbrani felsefesinin ve efsane yazılarının tamamı
[din bilgisi]
  • Bu öğretinin yandaşlarının tamamı
[zarf] [ticaret]
  • Götürü, toptan

KABANA (Kelime Kökeni: Fransızca cabane)


[isim]
  • Genellikle otelin ana binasının dışında, plaj veya havuz kıyısında bir oda

KABARA


[isim]
  • Dayanıklılık sağlamak amacıyla, ayakkabıların altına çakılan, yassı ve iri başlı demir çivi

KABARE (Kelime Kökeni: Fransızca cabaret)


[isim]
  • Çeşitli gösterilerin yapıldığı eğlence yeri

Birleşik Kelimeler: kabare tiyatrosu


KABİLE (Kelime Kökeni: Arapça ḳabīle)


[isim] [toplum bilimi]
  • Boy (II)

    Avla geçinen bir kabile, bu gıdaları tesadüfe borçlu olduğuna inanabilir. - Cemil Meriç


KABİNE (Kelime Kökeni: Fransızca cabinet)


[isim]
  • Bakanlar Kurulu, hükûmet

Ata Sözleri ve Deyimler

  • kabine çekilmek
  • kabine düşmek


KABLO (Kelime Kökeni: Fransızca câbleau)


[isim]
  • Elektrik akımı iletiminde kullanılan ve yalıtkan bir madde ile sarılı bulunan metal tel

    Konduları elektrik kablolarıyla sarıp sarmalayacağına söz verdi. - Lâtife Tekin

Birleşik Kelimeler: kablo gemisi, anot kablosu


KABUK


[isim]
  • Bir şeyin üstünü kaplayan ve onu dış etkilere karşı koruyan, kendiliğinden oluşmuş sertçe bölüm, kışır

    Ağaç kabuğu.

    Meyve kabuğu.

    Midye kabuğu.

[gök bilimi]
  • Bir sıvı veya gazı dıştan saran, sert katman

    Yer kabuğu.

[tıp]
  • Deri üzerinde bir yaranın veya sivilcenin kurumasıyla oluşan sertçe bölüm
[hayvan bilimi]
  • Bir hayvanı dıştan örten kitinli, kalkerli, silisli, kemiksi veya boynuzsu örtü, kavkı

    Herhâlde kabuklu bir deniz hayvanının kabuğu kesmiş olacak. - Sait Faik Abasıyanık

Ata Sözleri ve Deyimler

  • kabuğu dışına çıkmak
  • kabuğuna çekilmek
  • kabuğunu çatlatmak (veya kırmak)
  • kabuk bağlamak (veya tutmak)
  • kabuk gibi

Birleşik Kelimeler: kabuk bilimi, kabuk böcekleri, kabuk değiştirme, kabuk kahvesi, kabuk yönetim, beyin kabuğu, böcekkabuğu, deniz kabuğu, fındıkkabuğu, limon kabuğu, meyve kabuğu, yer kabuğu