K ile Başlayan 4 Harfli Kelimeler



K harfleri ile başlayan 4 harfli 158 kelime bulunuyor. Başında K olan 4 harfli kelimeler ve kelime anlamları.

Ayrıca, "k ile biten 4 harfli kelimeler. İçinde K olan 4 harfli kelimeler." içeriklerine bakabilirsiniz.

KAJU14, KÖŞE13, KÖŞK13, KUĞU13, KIĞI13, KÖTÜ12, KÜFE12, KİĞI12, KOVA11, KÖSE11, KOFA11, KUFİ11, KÖLE10, KÖRE10, KÜNH10, KÜPE10, KİVİ10, KAFA10, KAFE10, KAFİ10, KÖRİ10, KAVİ10, KEFE10, KİEV10, KOŞU9, KLÜZ9, KOÇU9, KUZU9, KÜSÜ9, KUPA9, KULP9, KUHİ9, KAPI9, KAMP9, KESP9, KOŞA8, KOYU8, KOZA8, KONÇ8, KLİP8, KLOŞ8, KOCA8, KUŞE8, KUYU8, KREP8, KAÇI8, KALP8, KIRÇ8, KIYI8, KİPE8, KAZI8, KERH8, KÜME7, KREŞ7, KRİZ7, KİŞİ7, KAÇA7, KADI7, KAŞE7, KEZA7, KIYA7, KAYI7, KAZA7, KEÇE7, KEÇİ7, KABA6, KONU6, KORO6, KORU6, KOSA6, KOMİ6, KOKU6, KOMA6, KURU6, KUTU6, KUUT6, KÜLT6, KÜNK6, KÜRE6, KÜRK6, KÜRT6, KURS6, KROM6, KROS6, KULU6, KUMA6, KAOS6, KAMU6, KABE6, KISA6, KAYA6, KEBE6, KEDİ6, KORT5, KOTA5, KONT5, KONİ5, KLAS5, KLON5, KLOR5, KOKA5, KOLA5, KOLİ5, KREM5, KURT5, KRON5, KURA5, KUKA5, KULA5, KULE5, KUNT5, KİST5, KANI5, KANO5, KARO5, KARS5, KASA5, KASE5, KASK5, KARI5, KAST5, KAME5, KAMA5, KAİM5, KINA5, KIRK5, KITA5, KİLO5, KİLS5, KİMİ5, KATI5, KESE5, KEME5, KLAN4, KLİK4, KRAL4, KİRA4, KANİ4, KANT4, KARA4, KANA4, KARE4, KARİ4, KART4, KAİL4, KAİN4, KAKA4, KALA4, KALE4, KATİ4, KETE4, KİLE4, KERE4, KEKA4, KEKE4, KELE4, KENE4, KENT4


KLAN (Kelime Kökeni: Fransızca clan)


[isim] [toplum bilimi]
  • Boy (II)

    Belli bir klandan olan, o klanın geleneklerine göre davranmaktan başka türlüsünü düşünemezdi. - Melih Cevdet Anday


KLİK (Kelime Kökeni: Fransızca clique)


[isim]
  • Hizip

KRAL (Kelime Kökeni: Sırpça)


[isim]
  • En yüksek devlet otoritesini, bütün devlet başkanlığı yetkilerini kalıtım veya soylularca seçilme yoluyla elinde bulunduran kimse

    Norveç kralı.

[mecaz]
  • Herhangi bir alanda başkalarından üstün, başarılı olan kimse

    Satranç kralı.

[mecaz]
  • Çok başarılı ve zengin iş adamı

    Şimdiki adı konserve kralı olan birisi ile tanıştım. - Aka Gündüz

[sıfat] [mecaz]
  • Üstün, çok iyi

    Firuzağa'da şirin, kutu gibi, manzarası çok kral bir çatı katına taşındı. - Attila İlhan

Ata Sözleri ve Deyimler

  • kraldan çok kralcı olmak
  • krallara layık

Birleşik Kelimeler: taçsız kral


KİRA (Kelime Kökeni: Arapça kirāʾ)


[isim]
  • Bir konutun, bir mülkün veya taşıt gibi herhangi bir şeyin belli bir bedel karşılığında, bir süre için sahibi tarafından başkasına verilmesi, icar

    Eski kirayı yükseltiyorum, isterseniz gidin mahkemeye. - Çetin Altan

Ata Sözleri ve Deyimler

  • kirada olmak
  • kirada oturmak
  • kiraya vermek

Birleşik Kelimeler: kira arabası, kira bedeli, kira kontratı, kira sözleşmesi, ayak kirası, diş kirası, maden kirası


KANİ (Kelime Kökeni: Arapça ḳāniʿ)


[sıfat] [eskimiş]
  • Kanmış, inanmış

    İyi ama Ali, Göksel'in kaybolduğuna kani değildi ki. - Nazım Hikmet

Ata Sözleri ve Deyimler

  • kani olmak


KANT (Kelime Kökeni: Arapça ḳand)


[isim]
  • Şeker ve limonla içilen sıcak su

KARA (Kelime Kökeni: Arapça ḳārra)


[isim] [jeoloji]
  • Yeryüzünün denizle örtülü olmayan bölümü, toprak

    Kurbağa karada da soluk alır, suda da. - Nazım Hikmet

Ata Sözleri ve Deyimler

  • karada ölüm yok
  • karaya ayak basmak
  • karaya çıkarmak
  • karaya düşmek
  • karaya oturmak
  • karaya vurmak

Birleşik Kelimeler: kara iklimi, kara kurbağası, kara kuvvetleri, kara mili, kara saban, kara suları, kara vapuru, kara yeli, kara yolu, kara yosunu, ana kara, çaykara

[isim]
  • En koyu renk, siyah, ak, beyaz karşıtı
[sıfat]
  • Bu renkte olan

    Kara gözlüm efkârlanma gül gayri / İbibikler öter ötmez ordayım - Bekir Sıtkı Erdoğan

[sıfat] [mecaz]
  • Kötü, uğursuz, sıkıntılı
[mecaz]
  • Yüz kızartıcı durum, leke
[mecaz]
  • İftira

Ata Sözleri ve Deyimler

  • kara çalmak
  • kara kara düşünmek
  • karalar bağlamak (veya giymek)
  • kara sürmek
  • karaya sabun, deliye öğüt neylesin

Birleşik Kelimeler: karaağaç, kara ağızlı, karaardıç, karaasma, karabacak, kara baht, karabakal, karabaldır, karabalık, karaballık, karabasan, karabaş, karabatak, karabiber, karaborsa, kara boya, karabuğday, karabulut, kara bulut, karaburçak, kara cahil, karaciğer, kara cümle, karaçalı, karaçam, karaçayır, kara çıyan, karadağlı, kara damaklı, karadavar, kara delik, karadul, karadut, kara düzen, kara elmas, kara et, Karaevli, karafatma, kara fırın, karagevrek, karagöz, Karagöz, karagül, kara gün, karagürgen, kara haber, karahalile, karahindiba, karahumma, karaiğne, karakabarcık, karakaçan, karakafes, kara kalem, kara kaplı kitap, karakarga, karakaş, karakavak, karakavuk, karakavza, karakeçi, kara kehribar, karakeme, karakılçık, kara kış, kara koca, karakoncolos, kara kovan, karakucak, karakul, karakulak, kara kullukçu, kara kuru, kara kusmuk, karakuş, karakutu, kara kutu, kara kuvvet, karalahana, karaleylek, kara liste, kara maşa, kara mizah, kara nokta, kara para, kara pazar, karasakız, kara sarı, kara sevda, karasığır, karasinek, karasu, kara su, karataban, kara tahta, kara talih, karatavuk, kara tren, karaturp, kara yağız, karayaka, karayandık, karayanık, kara yas, kara yazı, kara yel, karayemiş, kara yer, karayılan, kara yüz, acıkara, ağzı kara, bağrıkara, bağrı kara, bahtı kara, baldırıkara, baştankara, gönlü kara, gözü kara, karnıkara, karnı kara, kıçtankara, sırtıkara, yağlı kara, yanıkara, yüzü kara, fil dişi karası, horozkarası, kalecikkarası, papazkarası, sergikarası, tavukkarası, yürek karası, yüz karası


KANA (Kelime Kökeni: İtalyanca canna)


[isim] [denizcilik]
  • Geminin çektiği suyu göstermek için baş ve kıç bodoslamaları üzerine konulan işaretler

KARE (Kelime Kökeni: Fransızca carré)


[isim] [matematik]
  • Kenarları ve açıları birbirine eşit olan dörtgen, dördül, murabba
[sıfat]
  • Bu biçimde olan

    Kare masa.

Ata Sözleri ve Deyimler

  • ...-in karesi
  • karesini almak

Birleşik Kelimeler: kare kare, karekök, birimkare, kilometrekare, metrekare, tamkare


KARİ (Kelime Kökeni: Arapça ḳāriʾ)


[isim] [eskimiş]
  • Okuyucu, okur

    Bu kusurlara rağmen Gülistan tercümesi bugünkü hâliyle de Türk karisi için faydalı olmaktan uzak değildir. - Asaf Halet Çelebi


KART


[sıfat]
  • Gençliği ve körpeliği kalmamış, körpe karşıtı

    Bu kart hatunun, bu içi dışı pörsük kadının hâlâ piyasa yeri araması beni çıldırtıyor. - Halide Edip Adıvar

[isim]
  • Düzgün kesilmiş ince karton parçası

Ata Sözleri ve Deyimler

  • kart basmak
  • kart çıkarmak

Birleşik Kelimeler: açık kart, ek kart, hamilikart, kırmızı kart, manyetik kart, sanal kart, sarı kart, serbest kart, yeşil kart, adres kartı, banka kartı, basın kartı, duhuliye kartı, giriş kartı, kimlik kartı, kredi kartı, nakit kartı, ödeme kartı, posta kartı, tanıtma kartı, tebrik kartı, telefon kartı, uçuş kartı, varlık kartı, yaka kartı


KAİL (Kelime Kökeni: Arapça ḳāʾil)


[sıfat] [eskimiş]
  • Söyleyen

Ata Sözleri ve Deyimler

  • kail olmak


KÂİN (Kelime Kökeni: Arapça kāʾin)


[sıfat] [eskimiş]
  • Bulunan, olan

KAKA


[isim]
  • Çocuk dilinde dışkı
[sıfat]
  • Çocuk dilinde kötü, çirkin

Ata Sözleri ve Deyimler

  • kaka yapmak


KALA


[zarf]
  • Kaldığında

    Frankfurt'a gece yarısından sonra ikiye yirmi kala vardık. - Ahmet Haşim