Kö ile Başlayan Kelimeler



KÖ ile başlayan 265 kelime bulunuyor. Başında olan kelimeler ve kelime anlamları.

Ayrıca, "İçinde kö olan kelimeler." içeriklerine bakabilirsiniz.

15 Harfli Kelimeler

KBOYASIGİLLER32, MÜRLEŞTİRİLME28

14 Harfli Kelimeler

PEKOĞLUKÖPEK43, TÜMSERLEŞMEK28, STEBEKGİLLER27, MÜRLEŞTİRMEK27

13 Harfli Kelimeler

TÜRÜMLEŞMEK28, MÜRLEŞTİRİŞ28, TÜMSERLEŞME27, MÜRLEŞTİRME26, TÜLEŞTİRMEK25, LELEŞTİRMEK23

12 Harfli Kelimeler

POĞLUKÖPEK41, PEKKUYRUĞU34, TÜLÜKÇÜLÜK29, TÜRÜMLEŞME27, TÜLEŞTİRİŞ26, LELEŞTİRİŞ24, TÜLEŞTİRME24, YLEŞTİRMEK24, KLEŞTİRMEK22, LELEŞTİRME22, RLEŞTİRMEK22, KLENDİRMEK21, STEKLENMEK20

11 Harfli Kelimeler

PEKGİLLER25, HNELEŞMEK25, PEKLEŞMEK25, MÜRLEŞMEK24, PEKMEMESİ24, PRÜLENMEK24, RÜKLEYİCİ24, PÜKLENMEK24, KLEŞTİRİŞ23, YLEŞTİRME23, STEKLEYİŞ23, RLEŞTİRİŞ23, KLENDİRİŞ22, PEKLENMEK22, KLEŞTİRME21, TÜMSERLİK21, STEKLENİŞ21, RLEŞTİRME21, KTENCİLİK20, KLENDİRME20
Tümünü Gör

10 Harfli Kelimeler

YGÖÇÜREN33, POĞLULUK30, PRÜCÜLÜK29, SKÖTÜRÜM28, MÜRCÜLÜK26, PEKLEŞİŞ26, FTECİLİK25, PÜKLENİŞ25, RÜKÇÜLÜK25, PRÜLENİŞ25, HNELEŞME24, PEKAYASI24, PEKLEŞME24, TÜLEYİCİ23, TÜRÜMLÜK23, MÜRLEŞME23, PEKLENİŞ23, PRÜLENME23, PÜKLENME23, TÜLEŞMEK22
Tümünü Gör

9 Harfli Kelimeler

PEKOĞLU28, PRÜBAŞI27, RFEZCİK27, MÜRÜMSÜ24, TÜLÜKÇÜ24, KSÜZLÜK23, KBOYASI22, PÜLEMEK22, PÜRTMEK22, TÜLEYİŞ22, ZLEŞMEK22, FTERLİK21, TÜLEŞME21, YLEŞMEK21, KTÜRKÇE20, PEKLEME20, SNÜLLÜK20, STEKSİZ20, TÜMSEME20, TÜLENİŞ20
Tümünü Gör

8 Harfli Kelimeler

YCEĞİZ29, PRÜKÖY28, RDÜĞÜM28, PÜKSÜZ26, FTEHOR25, PRÜCÜK25, PÜRTÜŞ25, PÜRGEN24, ŞEBAŞI23, YCÜLÜK23, PEKSİZ22, RÜKSÜZ22, PÜLEME21, PÜRMEK21, PÜRTME21, RPECİK21, ZLEŞME21, FTELİK20, YLEŞME20, YLÜLÜK20
Tümünü Gör

7 Harfli Kelimeler

POĞLU26, PRÜCÜ24, PÜRÜŞ24, FTECİ22, ROĞLU22, MÜRCÜ21, PRÜLÜ21, PÜKLÜ21, PÜRME20, RÜKÇÜ20, ŞEGEN20, ŞESİZ20, TÜCÜL20, ÇEKÇE19, MÜRSÜ19, HNEME18, MÜRLÜ18, SNÜLÜ18, TÜRÜM18, LESİZ17
Tümünü Gör

6 Harfli Kelimeler

RFEZ21, SEĞİ20, FTÜN20, YDEŞ19, KSÜZ18, FTER18, KÇÜK17, ŞKLÜ17, YLÜK16, KTEŞ15, LÇER15, LECİ15, SNÜK15, SNÜL15, REŞE15, ŞELİ15, ŞKER15, REBE14, RLÜK14, KSEL13
Tümünü Gör

5 Harfli Kelimeler

YCÜ18, MÜŞ17, PRÜ17, PÜK17, SÇÜ17, FTE17, KÇÜ16, PEK15, RPE15, MEÇ15, YLÜ15, HNE15, MÜR14, SNÜ14, ŞEK14, MBE14, KSÜ14, ÇEK14, RÜK13, SEM13
Tümünü Gör

4 Harfli Kelimeler

ŞE13, ŞK13, 12, SE11, LE10, RE10, 10

3 Harfli Kelimeler

Z12, Y11, S10, K9, R9


KÖK


[isim] [bitki bilimi]
  • Bitkileri toprağa bağlayan, topraktaki besi maddelerini emmesine yarayan klorofilsiz bölüm
[bitki bilimi]
  • Kök sap, kök(I)
[mecaz]
  • Dip, temel, esas

    Ta gölden başlayan tipi ve fırtına Şebben'in sıcak evini kökünden sarsıyordu. - Halide Edip Adıvar

[mecaz]
  • Kaynak, köken

    Ölenle, son zamanları gevşeyen, azalan fakat kökleri mazinin sağlamlığı içinde kalan eski bir aşinalığım vardı. - Abdülhak Şinasi Hisar

[mecaz]
  • Bir kimseyi bir yere bağlayan manevi temel güçlerin bütünü
[dil bilgisi]
  • Kelimenin her türlü ek çıkarıldıktan sonra kalan anlamlı bölümü: Yaptırmak kelimesinde kök, yap- bölümüdür
[kimya]
  • Olağan şartlarda çevresinden yalıtılamayan ancak birçok tepkimeyi nitelik değiştirmeden kalabilen atom kümesi
[matematik]
  • Denklemde bilinmeyenin yerine konulduğunda uygun düşen gerçek veya birleşik değer

Ata Sözleri ve Deyimler

  • kök almak
  • kök salmak
  • kök sökmek
  • kök söktürmek
  • kökü kazınmak
  • kökü kurumak
  • kökünden halletmek
  • kökünden kazımak
  • köküne kıran girmek
  • kökünü kazımak

Birleşik Kelimeler: kök bacaklılar, kök bilgisi, kökboyası, kök boyası, kök doğrayıcısı, kök hücre, kök işareti, kök kaplama, kök kırmızısı, kök kurdu, kök mantar, köknar, kök örnek, kök sap, acı kök, ana kök, ek kök, ikili kök, karekök, kazık kök, kılcal kök, kızılkök, küpkök, saçak kök, yumru kök, ad kökü, adamkökü, altın kökü, eğir kökü, ense kökü, fiil kökü, helvacı kökü, isim kökü, meyan kökü, yumurtakökü, zıkkımın kökü

[isim] [müzik]
  • Sazı kurmaya yarayan burgu

KÖR (Kelime Kökeni: Farsça kūr)


[sıfat]
  • Görme engelli
[mecaz]
  • Az aydınlık veren

    Ampulün kör ışığı, dükkânı alaca bir loşluğa boğmuştu. - Mahmut Yesari

[mecaz]
  • Kötü

    Vakıa bu kör siyaset yüzünden Türklük Rumeli'den çıktı. - Yahya Kemal Beyatlı

[mecaz]
  • Arkası tıkalı olan veya işlek olmayan

    Kör sokak.

[mecaz]
  • Olguları sezme ve kavrama yetisi, dikkati olmayan
[mecaz]
  • Duyarlığını yitirmiş

    Muhitimiz bize karşı her an kör, sağır ve şuursuzdur. - Abdülhak Şinasi Hisar

Ata Sözleri ve Deyimler

  • kör değneğini beller gibi
  • köre renkten bahsolunmaz
  • kör görmez, sezer
  • kör itin öldüğü yer
  • kör kör parmağım gözüne
  • kör kurttan bile vazgeçmemek
  • körler mahallesinde ayna satmak
  • körler memleketinde şaşılar padişah olur
  • körle yatan şaşı kalkar
  • kör olası (veya olasıca veya olsun)
  • kör ölür badem gözlü olur, kel ölür sırma saçlı olur
  • kör pazara varmasın, pazar körsüz kalmasın
  • kör satıcının kör alıcısı olur
  • körün istediği bir göz, Allah verdi iki göz
  • körün taşı

Birleşik Kelimeler: körağaç, kör alan, kör baca, kör bağırsak, kör boğaz, kör çapa, kör dövüşü, kör duman, kördüğüm, körebe, kör fare, kör hat, kör kadı, kör kandil, kör kaya, kör köstebek, kör kurşun, kör kuyu, körkütük, kör nişancı, kör nokta, kör ocak, köroğlu, kör sıçan, kör şans, kör şeytan, kör talih, kör tapa, kör topal, kör uçuş, kör yılan, körü körüne, bakar kör, elinin körü, gecenin körü, renk körü, üstünkörü, sabahın körü


KÖLE


[isim] [tarih]
  • Savaşta tutsak alınan, yabancı ülkelerden zorla kaçırılıp özgürlükten yoksun bırakılan veya başkasından satın alınan kimse, kul, esir(I)
[mecaz]
  • Herhangi bir şeye aşırı derecede bağlı olan kimse

    İçkinin kölesi. Paranın kölesi.

Ata Sözleri ve Deyimler

  • kölen (veya kulun) olayım!
  • köleniz (veya köleleri)

Birleşik Kelimeler: toprak kölesi


KÖRE (Kelime Kökeni: Farsça kūre)


[isim] [halk ağzında]
  • Karınca yuvası

K


[kimya]
  • Potasyum elementinin simgesi

KÖS (Kelime Kökeni: Farsça kūs)


[isim] [eskimiş]
  • Savaşlarda, alaylarda at, deve veya araba üzerinde taşınan ve işaret vermek için kullanılan büyük davul

Ata Sözleri ve Deyimler

  • kös dinlemek

Birleşik Kelimeler: kös kös


KÖSE (Kelime Kökeni: Farsça kūse)


[sıfat]
  • Bıyığı, sakalı çıkmayan (erkek)

    Köse kâtip, gözlerini kırpıştırarak dinlemeye başlamıştı. - Kemal Tahir

Ata Sözleri ve Deyimler

  • kösenin sakalı gibi
  • köseyle alay edenin top sakalı kara gerek

Birleşik Kelimeler: köse buğday, köse sakal

[isim]
  • Gümüşhane iline bağlı ilçelerden biri

KÖY (Kelime Kökeni: Farsça kūy)


[isim]
  • Yönetim durumu, toplumsal ve ekonomik özellikleri veya nüfus yoğunluğu yönünden şehirden ayırt edilen, genellikle tarımsal alanda çalışılan, konutları ve öteki yapıları bu hayata uygun yerleşim birimi, köylük yer, köy yeri

    Vatanseverlik, doğduğu yeri, evini, köyünü, müstakil devlet sınırları içinde memleketini sevmektir. - Orhan Seyfi Orhon

Birleşik Kelimeler: köy ağası, köy ekmeği, köygöçüren, köy ihtiyar heyeti, köy ihtiyar meclisi, köy imamı, köy korucusu, köy meydanı, köy muhtarı, köy odası, köy oyunu, köy romanı, köy türküsü, köy yeri, tahtalıköy, balıkçı köyü, dağ köyü, orman köyü, tatil köyü


KÖTÜ


[sıfat]
  • İstenilen, beğenilen nitelikte olmayan, hoşa gitmeyen, fena, iyi karşıtı

    Hamakat, dalalet ve kötü niyetin bu kadarına söylenebilecek bir şey yoktur. - Necip Fazıl Kısakürek

[zarf]
  • Aşırı, çok

    Kız, oğlana kötü tutuldu.

Ata Sözleri ve Deyimler

  • kötü kişi olmak
  • kötü komşu insanı hacet sahibi eder
  • kötü kötü düşünmek
  • kötü olmak
  • kötü söyleme eşine, ağı katar aşına
  • kötü söylemek
  • kötüye çekmek
  • kötüye kullanmak

Birleşik Kelimeler: kötü adam, kötü göz, kötü haber, kötü huylu, kötü kadın, kötü kalpli, kötü yol, iyi kötü, iyisiyle kötüsüyle


KÖZ


[isim]
  • Küçük kor parçası

KÖKSEL


[sıfat]
  • Kökle ilgili

KÖRÜK


[isim]
  • Ateşi canlandırmak için kullanılan ve açılıp kapandıkça içindeki havayı üfleyen araç

    Bir taraftan ha bire körüğün ipini çekiyordu. - Reşat Enis

[müzik]
  • Bazı müzik araçlarında hava vermeye yarayan, el veya ayakla işletilen meşin veya kâğıt bölüm

    Akordiyon körüğü.


KÖSEM


[isim] [halk ağzında]
  • Kösemen

    Kösem koyun.


KÖŞE (Kelime Kökeni: Farsça gūşe)


[isim]
  • Birbirini kesen iki çizginin, iki düzlemin oluşturduğu açı, zaviye

    Kutunun sivri köşesi.

[mecaz]
  • Kuytu, tenha veya ücra yer
[mecaz]
  • Kimsenin kolay kolay uğramadığı yer

    İlk adımda otel, han, kahve köşeleri bulmak ihtiyacı baş gösterecek. - Refik Halit Karay

[spor]
  • Futbol, hentbol, su toıpunda kale çizgilerinin kesişme noktalarından her biri, korner

Ata Sözleri ve Deyimler

  • köşe olmak
  • köşesine çekilmek
  • köşe tutmak
  • köşeyi dönmek

Birleşik Kelimeler: köşe atışı, köşebaşı, köşebent, köşe bucak, köşe demiri, köşe dolabı, köşe dönmeci, köşe dönücü, köşe kadısı, köşe kapmaca, köşe koltuğu, köşe minderi, köşe penceresi, köşe rafı, köşe taşı, köşe vuruşu, köşe yastığı, köşe yazarı, köşe yazısı, başköşe, dörtköşe, dört köşe, kenarda köşede, kıyıda köşede, konuk köşesi, müzik köşesi


KÖŞK (Kelime Kökeni: Farsça kuşk)


[isim]
  • Bahçe içinde yapılmış süslü ev, kasır

    Köşkten çıktık ve bahçenin her noktasını uzun uzun durup konuşarak dolaştık. - Ahmet Haşim

Birleşik Kelimeler: camlı köşk, mercanköşk, sırça köşk, alabanda köşkü, kaptan köşkü, pilot köşkü

[isim]
  • Aydın iline bağlı ilçelerden biri