İŞLEKLİK ile Oluşan Kelimeler (İŞLEKLİK Kelime Türetme)

İŞLEKLİK harflerinden oluşan 58 kelime bulunuyor. İŞLEKLİK kelime türetme listesi ve kelime anlamları.

Ayrıca, "İşleklik kelimesinin anlamı nedir? İşleklik ile biten kelimeler. İçinde işleklik olan kelimeler." içeriklerine bakabilirsiniz.

8 Harfli Kelimeler

İŞLEKLİK₁₁

7 Harfli Kelimeler

EKŞİLİK₁₀, ŞEKİLLİ₁₀

6 Harfli Kelimeler

EKŞİLİ₉, ŞİKELİ₉, KELLİK₆

5 Harfli Kelimeler

EŞLİK₈, İŞKİL₈, İŞLEK₈, İŞLİK₈, KLİŞE₈, KEŞİK₈, KEŞKİ₈, ŞEKLİ₈, ŞEKİL₈, EKİLİ₅, ELLİK₅, İLKEL₅, KİLLİ₅, KELİK₅, KELLİ₅

4 Harfli Kelimeler

EŞİK₇, EŞLİ₇, EKŞİ₇, İŞLİ₇, KİŞİ₇, ŞİKE₇, ŞİLE₇, EKLİ₄, ELİK₄, ELLİ₄, İLLİ₄, İLLE₄, İLKE₄, İLİK₄, KLİK₄, KİLE₄

3 Harfli Kelimeler

KEŞ₆, LEŞ₆, Şİİ₆, ŞEK₆, ELK₃, İLK₃, İLE₃, İKİ₃, KİL₃, KİK₃, KEK₃, KEL₃

2 Harfli Kelimeler

EŞ₅, İŞ₅, ŞE₅, EK₂, EL₂, İL₂, KE₂, Kİ₂, LE₂

EK

[isim]

Bir şeyin eksiğini tamamlamak için ona katılan parça
Yazının ekleri.

[sıfat]

Eklenmiş, katılmış
Okul müdürüyken okulun ek inşaatında hamallarla birlikte çalışmış. - Haldun Taner

[dil bilgisi]

Kelime türetmek veya kelimenin görevini belirtmek için kullanılan, başa, sona veya kelimenin içine eklenebilen, bağımlı dil bilgisi ögeleri, lahika

Ata Sözleri ve Deyimler

ek bent olmak
ekini belli etmemek

Birleşik Kelimeler: ek bileziği, ek bütçe, ek ders, ek eylem, ek fiil, ek görev, ek gün, ek kart, ek kök, ek oylum, ek ödenek, ek poliçe, ek süre, ek tahsisat, iç ek, işlek ek, ön ek, son ek, aidiyet eki, bildirme eki, çekim eki, çoğul eki, çokluk eki, durum eki, edilgenlik eki, eşitlik eki, hâl eki, ilgi eki, iyelik eki, kişi eki, küçültme eki, nispet eki, olumsuzluk eki, soru eki, şahıs eki, topluluk eki, türetme eki, yapım eki, yokluk eki, yön eki, yön gösterme eki, zaman eki, çatı ekleri

EL

[isim] [anatomi]

Kolun bilekten parmak uçlarına kadar olan, tutmaya ve iş yapmaya yarayan bölümü
El var, titrer durur, el var yumuk yumuk / El var pençe olmuş, el var yumruk - Ziya Osman Saba

Ata Sözleri ve Deyimler

... elinden çıkmak
el (veya elini) uzatmak
el (veya elini) yakmak
el açmak
el almak
el atmak
el ayak (veya etek) çekmek
el ayak çekilmek
el bağlamak
el basmak
el bebek gül bebek
el bende!
el çekmek
el çektirmek
el çırpmak
elde (veya elinde) olmamak
elde avuçta (bir şey) kalmamak
elde avuçta (ne varsa)
elde etmek
el değiştirmek
el değmemek
elde kalmak
eldeki yara, yarasıza duvar deliği
elden ağza yaşamak
elden ayaktan düşmek (veya kesilmek)
elden bırakmamak (veya düşürmemek)
elden çıkarmak
elden çıkmak
elden geçirmek
elden gel!
elden geldiği kadar
elden gelmemek
elden gitmek
elden kaçırmak
elden kaçmak
elden ne gelir?
elde tutmak
el dokunulmamak
ele alınır
ele alınmaz
ele almak
ele avuca sığmamak
ele bakmak
ele geçirmek
ele geçmek
ele gelmek
el elde baş başta
el elden kalmaz, dil dilden kalmaz
el elden üstündür (ta arşa kadar)
el el ile, değirmen yel ile
el eli yıkar, iki el yüzü
el el üstünde olur, ev ev üstünde olmaz
el el üstünde oturmak
el ermez, güç yetmez
el etek öpmek
el etek tutmak
el etmek
ele vermek
eli (veya elleri) armut devşirmek
eli alışmak
eli altında olmak
eli ayağı (olmak)
eli ayağı (veya ayağına) dolaşmak
eli ayağı buz kesilmek (veya tutmamak)
eli ayağı titremek
eli ayağı tutmak
eli aza varmamak
eli boş çıkmak
eli boş dönmek (veya çevrilmek veya geri gelmek)
eli boş gelmek
eli cebine (veya cüzdanına veya kesesine) gitmemek (veya varmamak)
eli değmek
eli dursa ayağı durmaz
eli ekmek tutmak
eli eline değmemek
eli ermek
eli ermez gücü yetmez
eli genişlemek
eli gitmek
eli harama uzanmak
eli işe yatmak
eli kalem tutmak
eli kırılmak
eli kırılsın!
eli kolu (eli ayağı) bağlı kalmak (veya olmak)
eli kolu bağlı durmak
eli kurusun!
elimi sallasam ellisi, başımı sallasam tellisi
elinde ... var
elinde avucunda nesi varsa
elinde bulunmak (veya olmak)
elinde büyümek
elinde kalmak
elinden
elinden (bir şey) düşmemek
elinden (bir şeyi) düşürmemek
elinden almak
elinden bir iş (veya şey) gelmemek
elinden bir kaza (veya sakatlık) çıkmak
elinden geleni ardına (veya arkasına) koymamak
elinden geleni yapmak
elinden gelmek
elinden hiçbir şey kurtulmamak
elinden iş çıkmamak
elinden iyi iş gelmek
elinden kan çıkmak
elinden kurtulmak
elinden tutmak
elinde olmak
elinde olmak
elinde patlamak
elinde tutmak
eline (veya elinize veya ellerinize) sağlık
eline almak
eline ayağına kapanmak (veya sarılmak veya düşmek)
eline ayağına üşenmemek
eline bakmak
eline doğmak
eline düşmek
eline erkek eli değmemiş olmak
eline eteğine doğru
eline eteğine sarılmak
eline fırsat geçmek
eline geçmek
eline kalmak
eline su dökemez
eline tutuşturmak
eline yüzüne bulaştırmak
elini arı kovanına sokmak
elini ayağını (veya eteğini) kesmek (veya çekmek)
elini ayağını öpeyim
elini belli etmek (veya göstermek)
elini çabuk tutmak
elini kana bulamak (veya bulaştırmak)
elini kolunu bağlamak
elini kolunu sallaya sallaya gelmek
elini kolunu sallaya sallaya gezmek
elini kulağına atmak
elinin altında (olmak)
elinin hamuruyla erkek işine karışmak
elinin tersiyle çarpmak
elinin tersiyle itmek
elini oynatmak
elini sallasa ellisi (başını sallasa tellisi)
elini sıcak sudan soğuk suya sokmamak
elini sürmemek
elini taşın altına koymak (veya sokmak)
elini veren kolunu alamaz
elini vicdanına koymak
elinle ver, ayağınla ara
eli olmak
eli para görmek
eli silah tutmak
eli varmamak (veya gitmemek)
eli yatmak
eliyle koymuş gibi
el kadar
el kaldırmak
el katmak
el koymak
ellerde gezmek
elleri (veya ellerin) dert görmesin
ellerim yanıma gelsin
eller yukarı!
elle tutulacak tarafı (veya yanı) kalmamak
elle tutulur
elle tutulur gözle görülür (veya dille anlatılır)
elle tutulur tarafı olmamak
el ovuşturmak
el öpenlerin çok olsun!
el öpmek
el öpmekle ağız aşınmaz
el pençe
el pençe divan
el pençe divan durmak
el sıkışmak
el sıkmak
el sürmemek
el tazelemek
el terazi, göz mizan
el tutmak
el üstünde tutmak
el vergisi, gönül sevgisi
el vermek
el vurmamak
el yarası onulur, dil yarası onulmaz
el yıkamak

Birleşik Kelimeler: el alışkanlığı, el altında, el altından, el arabası, el ayası, elbasan tavası, el bezi, el birliği, el bombası, el çabukluğu, el çantası, el değirmeni, el duşu, el ele, el emeği, elense, el erimi, el erki, elezer, el falı, el feneri, el freni, el havlusu, el ilanı, el işçiliği, el işi, el kantarı, el keseri, el kılavuzu, el kiri, el kitabı, el notu, el oltası, elöpen, el sabunu, el sanatları, el sözlüğü, el şakası, el tası, el telefonu, el telsizi, el topu, el ulağı, el uzluğu, el yatkınlığı, el yazısı, el yazması, el yordamıyla, elde bir, elden ele, eli açık, eli ağır, eli ayağı düzgün, eli bayraklı, elibelinde, eli belinde, eli bol, eli boş, eliböğründe, eli böğründe, eli çabuk, eli dar, eli geniş, eli hafif, eli koynunda, eli kulağında, eli mahkûm, eli maşalı, elimsende, eli nimetli, eli selek, eli sıkı, eli sopalı, eli şakağında, eli yatkın, eli uz, eli uzun, eli yatkın, eli yordamlı, eli yüreğinde, eli yüzü düzgün, eli yüzü temiz, eline ağır, eline ayağına çabuk, eline çabuk, elinin körü, azel, art elden, havvaanaeli

[isim]

Yakınların dışında kalan kimse, yabancı
Kâtip benim ben kâtibin, el ne karışır! - Halk türküsü

Ata Sözleri ve Deyimler

el ağzına bakan, karısını tez boşar
el arı düşman gayreti
el beğenmezse yer beğensin
elden gelen öğün olmaz, o da vaktinde bulunmaz
elden vefa, zehirden şifa
ele güne karşı
el elin aynasıdır
el elin eşeğini türkü çağırarak arar
el elin nesine, gülerek gider yasına
el eliyle yılan tutulur
ele verir talkını (veya telkini), kendi yutar salkımı
el için ağlayan gözden olur
el için kuyu kazan, evvela kendisi düşer
el için yanma nâra, yak çubuğunu bak keyfine
el ile gelen düğün bayram
elin ağzı torba değil ki büzesin
el iyisi olmak
el kazanıyla aş kaynamaz
el kazanıyla aş kaynatmak
el yumruğu yemeyen kendi yumruğunu değirmen taşı sanır

Birleşik Kelimeler: el adamı, el âlem, el kapısı, elkızı, eloğlu, yedi kat el

[isim]

Ülke, yurt, il
Çöller, Yemen ellerinden beter imiş. - Aka Gündüz

[halk ağzında]

Oba, aşiret
Kalktı göç eyledi Afşar elleri / Ağır ağır giden eller bizimdir - Dadaloğlu

Ata Sözleri ve Deyimler

elde bulunan beyde bulunmaz
el mi yaman bey mi yaman? el yaman!

Birleşik Kelimeler: yad el, gurbet eli, Türk eli, yad eller

İL

[isim]

Ülkenin vali yönetimindeki bölümü, vilayet
İllerin idaresi yetki genişliği esasına dayanır. - Anayasa

[tarih]

Eski Türklerde devlet

Birleşik Kelimeler: ilbay

KE

Kİ (Kelime Kökeni: Farsça ki)

[bağlaç]

Anlam bakımından birbirleriyle ilgili cümleleri birbirine bağlayan bir söz

Birleşik Kelimeler: hâlbuki, vakta ki, kaldı ki

LE

ELK (Kelime Kökeni: İngilizce elk)

[isim] [hayvan bilimi]

Kuzey Avrupa'da yaşayan, geniş dallı boynuzları olan, iri bir tür geyik

İLK

[sıfat]

Zaman, sıra, yer ve önem bakımından ötekilerden önce gelen, son karşıtı

[isim]

Herhangi bir şeyin en önde olanı, önce geleni
İnsanı insan yapan duyguların ilkidir aşk. - Necati Cumalı

[zarf]

Birinci olarak, en başta
İşte, önüme ilk çıkan kitapçıda, önüme ilk çıkan İngilizce kitaplara bakıyorum. - Adalet Ağaoğlu

Ata Sözleri ve Deyimler

ilk vuran okçudur

Birleşik Kelimeler: ilk adım, ilk ağızda, ilkbahar, ilk bakışta, İlk Çağ, ilk çeyrek, ilk devre, ilk dördün, ilk elden, ilk gençlik, ilk gösteri, ilk göz ağrısı, ilkgüz, ilk kânun, ilk mektep, ilkokul, ilköğrenim, ilköğretim, ilk önce, ilk örnek, ilk planda, ilk sezi, ilk tasarım, ilk teşrin, ilk yardım, ilk yarı, ilkyaz

İLE

[bağlaç]

Kelimenin sonuna geldiğinde birliktelik, beraberlik, araç, neden veya durum anlatan cümleler yapmaya yarayan bir söz
Çabuk bir süvari ile bana haber gönderiniz. - Ömer Seyfettin

Ata Sözleri ve Deyimler

... ile beraber

İKİ

[isim]

Birden sonra gelen sayının adı

[sıfat]

Birden bir artık
Ertesi gün iki kardeş erken çıkmışlardı yola. - Ayşe Kulin

Ata Sözleri ve Deyimler

iki ahbap çavuş
iki arada bir derede (kalmak)
iki arada kalmak
iki arslan bir posta sığmaz
iki at bir kazığa bağlanmaz
iki ateş arasında kalmak
iki ayağını bir pabuca sokmak
iki baş bir kazanda kaynamaz
iki baştan olmak
iki cambaz bir ipte oynamaz
iki cami arasında kalmış beynamaz
iki çıplak bir hamama yakışır
iki çift laf (veya lakırtı veya söz) etmek
iki deliye bir uslu koymuşlar
iki dinle bir söyle
iki dirhem bir çekirdek
iki el bir baş için
iki eli (birinin) yakasında olmak
iki eli (kızıl) kanda olsa
iki eli böğründe kalmak
iki elim yanıma gelecek
iki eli şakaklarında düşünmek
iki eli yanına gelmek
iki emini bir yemin aralar
iki gönül bir olunca samanlık seyran olur
iki gözü iki çeşme
iki gözü iki çeşme ağlamak
iki gözüm kör olsun
iki hırtı bir pırtı
iki kaptan bir gemiyi batırır
iki kardeş savaşmış, ebleh buna inanmış
iki karpuzu bir koltuğa sığdırmak
iki kat olmak
iki kere iki dört eder
iki kulak bir dil için
iki lafı (veya sözü) bir araya getirememek
iki lakırtı etmek
iki lakırtıyı bir araya getirmek
iki ölç, bir biç
iki rahmetten (veya iyilikten) biri
iki satır laf etmek (veya konuşmak)
iki seksen uzanmak
ikisi bir kapıya çıkmak
ikisini bir kazana koysalar kaynamazlar
iki söz bir pazar
iki testi tokuşunca biri elbet kırılır
iki tımar bir yem yerine geçer
iki ucu boklu değnek
iki ucunu bir araya getirememek
iki yakası bir araya gelmemek
iki yakasını bir araya getirememek

Birleşik Kelimeler: iki anlamlı, iki ayaklı, iki başlı, iki bir, ikibuçukluk, iki büklüm, iki canlı, iki cihan, iki cinslikli, iki çenekliler, iki çenetli, ikiçifte, iki dilli, iki düzlemli, iki eşeyli, iki evcikli, iki fazlı, iki geçeli, iki gözüm, iki kanatlılar, iki katlı, iki nokta, iki paralık, iki parmaklı, iki şekilli, ikitek, iki tek, ikitelli, iki terimli, iki yaşamlı, ikiyüzlü, iki yüzlü, ikide bir, ikide birde, beş iki, bir iki, üç iki, onikitelli, yetmiş iki millet

KİL (Kelime Kökeni: Farsça gil)

[isim]

Islandığı zaman kolayca biçimlendirilebilen yumuşak ve yağlı toprak

Birleşik Kelimeler: kil taşı, arı kil, lekeci kili

KİK (Kelime Kökeni: İngilizce gig)

[isim] [denizcilik]

Futa
Kısacık boyuyla üç çifte kikine yerleşerek dümen kullanırdı. - Abdülhak Şinasi Hisar

KEK (Kelime Kökeni: İngilizce cake)

[isim]

Ana maddeleri yumurta, un ve şeker olan, içerisine kuru üzüm, kakao, fındık vb. konularak fırında pişirilen tatlı çörek

[argo]

Aptal, bön, kolay aldatılabilen (kimse)

Birleşik Kelimeler: çaylı kek, kakaolu kek, sade kek, üzümlü kek

KEL (Kelime Kökeni: Farsça kel)

[sıfat]

Saçı dökülmüş olan (kimse)
Simitçi kumraldı, saçları dökülmüştü, evet basbayağı keldi adam. - Ahmet Ümit

[mecaz]

Çıplak (doğa), yaprakları dökülmüş (bitki)
Yükselip alçalıyor, kel tepelerin etrafını dönüyordu. - Sait Faik Abasıyanık

[mecaz]

Gelişmemiş, cılız (bitki)
Kel bir ağaç.

[mecaz]

İçinde az eşya bulunan

Ata Sözleri ve Deyimler

kel başa şimşir tarak
kele köseden yardım olmaz
keli görünmek
keli kızmak
keli körü toplamak
kelin ayıbını takke örter
kelin merhemi olsa başına sürer (veya kelin medarı olsa kendi başında olur)
kel ölür, sırma saçlı olur, kör ölür badem gözlü olur
kel yanında kabak anılmaz

Birleşik Kelimeler: kelaynak, kel kâhya, keloğlan

EKLİ

[sıfat]

Eklenmiş olan

Birleşik Kelimeler: ekli püklü