İŞBA ile Oluşan Kelimeler (İŞBA Kelime Türetme)

İŞBA harflerinden oluşan 7 kelime bulunuyor. İŞBA kelime türetme listesi ve kelime anlamları.

Ayrıca, "İşba kelimesinin anlamı nedir? İşba ile başlayan kelimeler. İçinde işba olan kelimeler." içeriklerine bakabilirsiniz.

4 Harfli Kelimeler

İŞBA₉

3 Harfli Kelimeler

BAŞ₈, ŞİA₆, ABİ₅

2 Harfli Kelimeler

AŞ₅, İŞ₅, AB₄

AB (Kelime Kökeni: Farsça āb)

[isim] [eskimiş]

Birleşik Kelimeler: abıhayat, abıkevser, abuhava

ABİ

[isim]

343 ağabey

AŞ

[isim]

Yemek

Ata Sözleri ve Deyimler

aşını, eşini, işini bil
aşı pişiren yağ olur, gelinin yüzü ağ olur
aş taşınca kepçeye paha olmaz
aş tuz ile, tuz oran ile

Birleşik Kelimeler: aş damı, aşerme, aşevi, aşhane, aş ocağı, alaca aş, katıklı aş, arabaşı

İŞ

[isim]

Bir sonuç elde etmek, herhangi bir şey ortaya koymak için güç harcayarak yapılan etkinlik, çalışma
İş bittikten sonra denize karşı sigara içilir. - Sait Faik Abasıyanık

[mecaz]

Sorun, konu, mesele, maslahat
Etrafın gülüşmeleri arasında iş anlaşıldı. - Hüseyin Cahit Yalçın

[mecaz]

Gizli neden veya maksat
Çoktandır köylünün şurada burada yayıp gezeceği ehemmiyetli bir iş, bir keramet gösterememişti. - Refik Halit Karay

[fizik]

Bir kuvvetin uygulanma noktasını hareket ettirirken harcadığı güç
Erg, jul, kilogrammetre, vatsaat, kilovatsaat iş ve enerji birimleridir.

Ata Sözleri ve Deyimler

iş (birinde) bitmek
iş (birinden) bitmek
iş (birine) kalmak
iş açmak
iş almak
iş amana binince kavga uzamaz
iş anlatılıncaya kadar baş elden gider
iş ayağa düşmek
iş başa düşmek
iş bırakmak
iş bilenin, kılıç kuşananın
iş bilmek
iş bitirmek
iş çatallanmak
iş çevirmek
iş çığırından çıkmak
iş çıkarmak
iş dayıya düştü
iş değil
iş düşmek
işe almak
işe bak!
iş edinmek
işe girmek
işe karışmak
işe koşmak
iş etmek
işe yaramak
iş görmek
iş göstermek
işi ...-e dökmek
işi ...-e vurmak
işi (bir şeye) vurmak
işi ahbaplığa dökmek
işi aksi gitmek
işi Allah'a kalmak
işi anlamak
işi azıtmak
işi başından aşmak (veya aşkın olmak)
işi bitmek
işi bozmak
işi bozulmak
işi ciddiye almak
işi çıkmak
işi düşmek
işi ileri götürmek
işi iş, kaşığı gümüş
işi iş olmak
işi kotarmak
iş inada binmek
işin alayında olmak
işin başı
işinden olmak
işin doğrusu
işi ne?
işine bak!
işine gelmek
işine göre
işine hor bakan boynuna torba takar
işine koyulmak
işin fenası
işin garibi
işini bilmek
işini bitirmek
işin içinde iş var
işin içinden çıkamamak
işin içinden çıkmak (veya sıyrılmak)
işini görmek
işini kış tut da yaz çıkarsa bahtına
işinin adamı
işini uydurmak
işini yoluna koymak
işin kolayına kaçmak
işin kötüsü
işin kurdu
işin kurdu olmak
işin mi yok
işin ortasını bulmak
işin rengi değişmek
iş insanın aynasıdır
işin tuhafı
işin ucu birine dokunmak
işin üstesinden gelmek
işin yoksa şahit ol, paran çoksa kefil ol
işi olmak
işi pişirmek
işi rast gitmek
işi resmiyete dökmek
işi sağlama almak
işi savsaklamak
işi şakaya dökmek
iş işlemek
iş işten geçmek
işi tatlıya bağlamak
işi temizlemek
işi uzatmak
işi üç nalla bir ata kaldı
işi yokuşa sürmek (veya koşmak)
işi yoluna koymak
işi yolunda (veya tıkırında) gitmek (veya olmak)
iş karıştırmak
iş ki
işler açılmak
işler arapsaçına dönmek
işler becermek
iş mi?
iş ola
iş olacağına varır
iş olsun diye
iş sarpa sarmak
iş şirazesinden çıkmak
işten (bile) değil
işten el çektirmek
işten güçten vakit bulamamak
iş tutmak
iş vermek
iş yapmak
iş yok

Birleşik Kelimeler: iş adamı, iş akdi, iş alanı, işbaşı, iş bırakımı, iş bıraktırımı, iş bilimi, iş birliği, iş bölümü, iş donu, iş eri, iş gezisi, işgüder, iş gücü, iş güç, iş güçlüğü, iş günü, iş hacmi, iş hanı, iş hayatı, iş kadını, iş kazası, iş kolu, iş merkezi, iş önlüğü, iş saati, iş seyahati, iş sözleşmesi, işveren, iş yeri, işe uygun, işi duman, işi tıkırında, ağır iş, beyaz iş, bulaşık iş, çürük iş, götürü iş, ince iş, kârlı iş, Acem işi, Antep işi, ayak işi, çocuk işi, el işi, erkek işi, ev işi, hamur işi, hesap işi, kalem işi, kavaf işi, mancınık işi, Maraş işi, orak işi, orta işi, sıra işi, şıpın işi, tarak işi, usta işi, dış işleri, diyanet işleri, iç işleri, özlük işleri, su altı işleri, yazı işleri, zat işleri

ŞİA (Kelime Kökeni: Arapça şīʿa)

[isim] [din bilgisi]

İslamiyette Hz. Ali'ye yandaş olan kimseler

BAŞ

[isim] [anatomi]

İnsan ve hayvanlarda beyin, göz, kulak, burun, ağız vb. organları kapsayan, vücudun üst veya önünde bulunan bölüm, kafa, ser
Sağ elinin çevik bir hareketiyle başındaki tülbendi çekip aldı. - Necati Cumalı

[denizcilik]

Deniz teknelerinde ön taraf

Ata Sözleri ve Deyimler

...-nın başında gelmek (veya yer almak)
baş (veya başı) çekmek
baş (veya başını) alamamak
başa çıkmak
başa çıkmak
başa gelen (dert) çekilir
başa gelmek
başa gelmeyince bilinmez
başa güreşmek
baş ağır gerek, kulak sağır
baş ağrıtmak
başa vermek
baş bağlamak
baş bulmak
baş çevirtmek
baş dille tartılır
baş döndürmek
baş edebilmek
baş edememek
baş eğmek
baş eldeyken
baş etmek
baş gelmek
baş göstermek
baş göz etmek
baş göz olmak
başı ağrımak
başı bağlanmak
başı belada olmak
başı belaya girmek (veya uğramak)
başı çatlamak
başı dara düşmek
başı daralmak
başı darda kalmak
başı derde girmek
başı dönmek
başı göğe ermek (veya değmek)
başı hoş olmamak
başı için
başı kazan gibi olmak
başım gözüm üstüne
başımla beraber
başına (...) gelmek
başına balta kesilmek (veya olmak)
başına bela açmak
başına bela almak
başına bela olmak (veya kesilmek)
başına bir hâl gelmek
başına çalmak
başına çalsın!
başına çıkarmak
başına çıkmak
başına çorap örmek
başına dert açmak
başına dert olmak (veya kesilmek)
başına devlet (veya talih) kuşu konmak
başına dikilmek
başına dikmek
başına dolamak
başına dünyanın belasını sarmak
başına ekşimek
başına gaile açmak
başına geçirmek
başına geçmek
başına geçmek
başına gelen başmakçıdır
başına gelmek
başına gelmek
başına güneş geçmek
başına iş açmak
başına iş çıkarmak
başına iş çıkmak
başına kâhya kesilmek
başına kakmak (veya kakınç etmek)
başına kalmak
başına kan çıkmak
başına karalar bağlamak
başına oturmak
başı nâra yanmak
başına sarmak
başına taç etmek
başına taş düşmek (veya yağmak)
başına vur, ağzından lokmasını al
başına vurmak
başına yıkmak
başın başı, başın da başı var
başında beklemek (veya durmak)
başında değirmen çevirmek
başında kavak yeli (veya yelleri) esmek
başından almak
başından aşağı kaynar sular dökülmek
başından atmak
başından büyük işlere girişmek (veya kalkışmak)
başından geçmek
başından kalkmak
başından korkmak
başından savmak
başında olmak
başında paralansın
başında torbası eksik
başını acemi berbere teslim eden, pamuğunu cebinden eksik etmez
başını ağrıtmak
başını alıp gitmek
başını ateşlere yakmak
başını bağlamak
başını beklemek
başını belaya sokmak
başını bir yere bağlamak
başını bir yere sokmak
başını boş bırakmak
başını çatmak
başını çıkarmak
başını derde sokmak
başını dik tutmak
başını dinlemek
başını döndürmek
başını duman almak
başını ezmek
başını gözünü yarmak
başını istemek
başını kaldırmamak (veya kaldıramamak)
başını kaşımaya (veya kaşıyacak) vakti olmamak
başını koltuğunun altına almak
başını kurtarmak
başının altında
başının altından çıkmak
başını nâra yakmak
başının çaresine bakmak
başının derdine düşmek
başının etini yemek
başının gözünün sadakası
başını ortaya koymak
başını taştan taşa vurmak
başını toplamak
başını uçurmak
başını vermek
başını yakmak
başını yemek
başı sağ olsuna gitmek
başı sıkılmak (veya sıkışmak)
başı sıkıya gelmek
başı taşa değmek
başı tutmak
başı üstünde yeri olmak
başı yastığa düşmek
başı yastık yüzü görmemek
başı yerine gelmek
başı zapt olunmamak
baş kesmek
baş kes, yaş kesme
baş kıç olmak
baş kıç vurmak
baş kırılır (veya yarılır) fes (veya börk) içinde, kol kırılır yen (veya kürk) içinde
baş koşmak
baş koymak
baş nereye giderse ayak da oraya gider
baş olan boş olmaz
baş ol da istersen soğan başı ol
baş olmak
baş sağlığı, dünya varlığı
baş sallamak
başta (veya başında) bulunmak (veya olmak)
baştan aşmak
baştan çıkarmak
baştan çıkmak
baştan kara etmek
baştan kara gitmek
başta taşımak
baş tutamamak
baş tutmak
baş üstünde tutmak
baş üstünde yeri var
baş vermek
baş yakmak
baş yapmak
baş yastığı baş derdini bilmez
baş yemek

Birleşik Kelimeler: başağaç, başağırlık, başağrısı, baş ağrısı, başakortçu, başaktör, başaktris, başaltı, baş altı, başantrenör, başasistan, baş aşağı, başbakan, baş baş, baş başa, başbayan, başbayi, baş belası, baş bezi, baş bıçağı, baş bodoslaması, başbuğ, başçavuş, başdanışman, başdekorcu, başdelege, başdenetçi, başdenetmen, başdizgici, başdoktor, baş döndürücü, baş dönmesi, başdümenci, baş dümeni, başeczacı, başefendi, başeksper, başeser, başeski, başfiyat, başgardiyan, başgarson, başgedikli, başhakem, baş halatı, baş havlusu, başhekim, başhemşire, başhostes, başimam, başkafiye, başkahraman, başkaldırı, başkaldırmak, başkarakter, başkâtip, başkatsayı, başkemancı, başkent, başkesit, başkeşiş, başkilise, başkişi, başkomutan, başkonakçı, başkonsolos, başköşe, başkumandan, başlahana, başmabeyinci, başmakale, başmal, başmekân, başmisafir, başmuallim, başmubassır, başmuharrir, başmurakıp, başmüdür, başmüezzin, başmüfettiş, başmühendis, başmürettip, başmüsevvit, başmüşavir, başmüzakereci, başnokta, başoda, başoyuncu, başöğretmen, başörtü, başpapaz, başparmak, başpehlivan, başpiskopos, başrahip, başrejisör, başrol, başsağlığı, başsavcı, başspiker, başşehir, baştaban, baştabip, baş tacı, baştanımaz, başteknisyen, başucu, baş ucu, başuzman, başülke, başüstü, başüstüne, başvekâlet, başvekil, başvezir, başvurdurmak, başvurmak, başvuru, başvurulmak, başyapıt, başyardımcı, başyargıcı, baş yastığı, başyaver, başyazar, başyazı, başyazman, başyemek, başyıldız, başyönetmen, başyukarı, başa baş, başı açık, başı bağlı, başıboş, başıbozuk, başı bütün, başı dertte, başı devletli, başı dik, başı dimdik, başı dinç, başı dumanlı, başı havada, başı kabak, başı kalabalık, başı önünde, başı yerde, başı yukarıda, başı yumuşak, başına buyruk, baştan savma, akbaş, alabaş, altınbaş, baltabaş, büyükbaş, delibaş, demirbaş, elmabaş, erbaş, iribaş, kancabaş, karabaş, Kızılbaş, kocabaş, küçükbaş, sallabaş, sıkma baş, tokmakbaş, topbaş, üst baş, yaş baş, yeşilbaş, astsubay başçavuş, astsubay kıdemli başçavuş, adam başı, adımbaşı, asesbaşı, aşçıbaşı, atbaşı, aybaşı, ay başı, bacabaşı, barbaşı, bezirgânbaşı, binbaşı, borazancıbaşı, böcekbaşı, bölükbaşı, çarkçıbaşı, çeribaşı, çeşme başı, çeşnicibaşı, çıbanbaşı, dağbaşı, dağ başı, dakika başı, dersbaşı, dört başı mamur, düğüncübaşı, elebaşı, eşekbaşı, hafta başı, hahambaşı, hamalbaşı, hekimbaşı, humbaracıbaşı, ırgatbaşı, işbaşı, kamçıbaşı, kayabaşı, kervanbaşı, kırkyılın başı, kocabaşı, koçbaşı, kolbaşı, koltukbaşı, köprübaşı, Köprübaşı, köşebaşı, kumbaşı, kuşbaşı, kuşçubaşı, kuyruklu yıldız başı, liste başı, madde başı, masabaşı, mehterbaşı, meme başı, mimarbaşı, müneccimbaşı, obabaşı, ocakbaşı, odabaşı, omuz başı, onbaşı, oymakbaşı, ön yüzbaşı, ördekbaşı, pazarbaşı, pınar başı, saat başı, sarbanbaşı, satır başı, sekbanbaşı, semazenbaşı, sofra başı, söz başı, subaşı, şahincibaşı, tepebaşı, Tepebaşı, ustabaşı, yanı başı, yârenbaşı, yılanbaşı, yılbaşı, yiğitbaşı, yüzbaşı, canla başla, bir başına, adam başına, başlı başına, çocuk başına, kadın başına, kendi başına, kız başına, kişi başına, parça başına, tek başına, yalnız başına, aklı başında, işbaşında eğitim, masabaşında, yanı başında

[isim] [eskimiş]

Çıban

İŞBA (Kelime Kökeni: Arapça işbāʿ)

[isim] [eskimiş]

Doyurma

[kimya]

Doyma