İSTANBULİN harflerini içeren 5 harfli 25 kelime bulunuyor. 5 harfli İSTANBULİN kelime türetme listesi ve kelime anlamları.
SABUN9,
ABULİ8,
BASİT8,
BASİL8,
İBLİS8,
LİBAS8,
SABİT8,
BİTLİ7,
BİNİT7,
SUNTA7,
SULTA7,
TABİİ7,
İNSAN6,
İSNAT6,
LİSAN6,
NİSAN6,
NİSAİ6,
SİTİL6,
TASNİ6,
İNTAN5,
İTİLA5,
İTİNA5,
LİNİN5,
LATİN5,
TANİN5
İNTAN
(Kelime Kökeni: Arapça intān)
[isim] [eskimiş] [tıp]
İTİLA
(Kelime Kökeni: Arapça iʿtilāʾ)
[isim] [eskimiş]
Ata Sözleri ve Deyimler
İTİNA
(Kelime Kökeni: Arapça iʿtināʾ)
[isim]
Ata Sözleri ve Deyimler
LİNİN
(Kelime Kökeni: Fransızca linin)
[isim] [biyoloji]
-
Hücre çekirdeğinde bulunan ve kromatin tanelerini taşıyan ağ biçimindeki ipliksi yapı
LATİN
[isim]
-
İtalya'da Latium bölgesi halkından olan kimse
Birleşik Kelimeler: Latin çiçeği, Latin dilleri, Latin halkları, Latin harfleri, Latin yelkeni
TANİN
(Kelime Kökeni: Arapça ṭanīn)
[isim] [eskimiş]
İNSAN
(Kelime Kökeni: Arapça insān)
[isim]
-
Toplum hâlinde bir kültür çevresinde yaşayan, düşünme ve konuşma yeteneği olan, evreni bütün olarak kavrayabilen, bulguları sonucunda değiştirebilen ve biçimlendirebilen canlı
[sıfat] [mecaz]
-
Huy ve ahlak yönünden üstün nitelikli (kimse)
Ata Sözleri ve Deyimler
- insan ayağı değmemiş (veya basmamış)
- insan ayaktan, at tırnaktan kapar
- insan beşer, kuldur şaşar
- insan çeşit çeşit, yer damar damar
- insanda akıl bırakmamak (veya koymamak)
- insan doğduğu yerde değil doyduğu yerde
- insan eli değmemiş (veya dokunmamış)
- insan eti yemek
- insan gibi
- insan gönlünün artığını söyler
- insanın adı çıkacağına canı çıksın
- insanın alacası içinde, hayvanın alacası dışında
- insanın eti yenmez, derisi giyilmez, tatlı dilinden başka nesi var?
- insan içine çıkmak
- insan insanın şeytanıdır
- insan kendini beğenmese çatlar
- insan kıymetini insan bilir
- insan konuşa konuşa, hayvan koklaşa koklaşa
- insan kuş misali
- insan sözünden, hayvan yularından tutulur
- insan yedisinde ne ise yetmişinde de odur
- insan yükü (veya eti) ağırdır
Birleşik Kelimeler: insan biçimcilik, insan bilimi, insan coğrafyası, insan evladı, insan hâli, insaniçincilik, insan kurusu, insanmerkezci, insan müsveddesi, insanoğlu, insan sarrafı, insanüstü, üst insan, bilim insanı
İSNAT
(Kelime Kökeni: Arapça isnād)
[isim]
-
Bir düşünceyi, bir konuyu bir kişi veya sebebe dayandırma, yükleme, atfetme
[mecaz]
Ata Sözleri ve Deyimler
Birleşik Kelimeler: isnat grubu
LİSAN
(Kelime Kökeni: Arapça lisān)
[isim]
Birleşik Kelimeler: lisanıhâl, lisanımünasip, sürçülisan
NİSAN
(Kelime Kökeni: Arapça nīsān)
[isim]
-
Yılın dördüncü ayı, april
Ata Sözleri ve Deyimler
- nisan yağar sap olur, mayıs yağar çeç olur
Birleşik Kelimeler: nisanbalığı, nisan bir, nisan yağmuru
NİSAİ
(Kelime Kökeni: Arapça nisāʾī)
[sıfat] [eskimiş]
-
Kadınla ilgili
Nisai hastalık.
SİTİL
[isim] [halk ağzında]
TASNİ
(Kelime Kökeni: Arapça taṣnīʿ)
[isim] [eskimiş]
[felsefe]
BİTLİ
[sıfat]
[mecaz]
Ata Sözleri ve Deyimler
- bitli (veya kurtlu) baklanın da kör alıcısı olur
Birleşik Kelimeler: bitli kokuş
BİNİT
[isim] [eskimiş]
[isim] [halk ağzında]
-
Hamur durumundaki ekmeklerin, fırına atılmadan önce içine konulduğu oyuk gözlü tahta