İns ile Başlayan Kelimeler



İNS ile başlayan 41 kelime bulunuyor. Başında İNS olan kelimeler ve kelime anlamları.

Ayrıca, "İns ile biten kelimeler. İçinde ins olan kelimeler." içeriklerine bakabilirsiniz.

15 Harfli Kelimeler

İNSANİYETSİZLİK22

14 Harfli Kelimeler

İNSANCILLAŞMAK23, İNSANİÇİNCİLİK21

13 Harfli Kelimeler

İNSİCAMSIZLIK24, İNSANCILLAŞMA22

12 Harfli Kelimeler

İNSİCAMLILIK19, İNSANİYETSİZ19, İNSANIMSILAR17

11 Harfli Kelimeler

İNSAFSIZLIK24, İNSANCILLIK17, İNSEKTARYUM16, İNSANLAŞMAK16, İNSANGİLLER16, İNSANİYETLİ14

10 Harfli Kelimeler

İNSAFSIZCA25, İNSİCAMSIZ20, İNSAFLILIK19, İNSANLAŞMA15, İNSANSILAR13

9 Harfli Kelimeler

İNSANOĞLU19, İNSİCAMLI15, İNSANÜSTÜ15, İNSANİYET12

8 Harfli Kelimeler

İNSAFSIZ20, İNSİRAFİ15, İNSANSIZ14, İNSANCIL13, İNSİYAKİ11, İNSANLIK10

7 Harfli Kelimeler

İNSAFLI15, İNSİRAF14, İNSİCAM12, İNSANCI12, İNSANCA11, İNSÜLİN10, İNSİYAK10, İNSANSI10, İNSANLI9

6 Harfli Kelimeler

İNSANİ7

5 Harfli Kelimeler

İNSAF12, İNSAN6


İNSAN (Kelime Kökeni: Arapça insān)


[isim]
  • Toplum hâlinde bir kültür çevresinde yaşayan, düşünme ve konuşma yeteneği olan, evreni bütün olarak kavrayabilen, bulguları sonucunda değiştirebilen ve biçimlendirebilen canlı
[sıfat] [mecaz]
  • Huy ve ahlak yönünden üstün nitelikli (kimse)

Ata Sözleri ve Deyimler

  • insan ayağı değmemiş (veya basmamış)
  • insan ayaktan, at tırnaktan kapar
  • insan beşer, kuldur şaşar
  • insan çeşit çeşit, yer damar damar
  • insanda akıl bırakmamak (veya koymamak)
  • insan doğduğu yerde değil doyduğu yerde
  • insan eli değmemiş (veya dokunmamış)
  • insan eti yemek
  • insan gibi
  • insan gönlünün artığını söyler
  • insanın adı çıkacağına canı çıksın
  • insanın alacası içinde, hayvanın alacası dışında
  • insanın eti yenmez, derisi giyilmez, tatlı dilinden başka nesi var?
  • insan içine çıkmak
  • insan insanın şeytanıdır
  • insan kendini beğenmese çatlar
  • insan kıymetini insan bilir
  • insan konuşa konuşa, hayvan koklaşa koklaşa
  • insan kuş misali
  • insan sözünden, hayvan yularından tutulur
  • insan yedisinde ne ise yetmişinde de odur
  • insan yükü (veya eti) ağırdır

Birleşik Kelimeler: insan biçimcilik, insan bilimi, insan coğrafyası, insan evladı, insan hâli, insaniçincilik, insan kurusu, insanmerkezci, insan müsveddesi, insanoğlu, insan sarrafı, insanüstü, üst insan, bilim insanı


İNSANİ (Kelime Kökeni: Arapça insānī)


[sıfat]
  • İnsanca

    Öteden beriden konuşabilirler hatta birbirlerinin hâline insani bir alaka gösterebilirlerdi. - Reşat Nuri Güntekin

Birleşik Kelimeler: insani yardım


İNSANLI


[sıfat]
  • Çevresinde, içinde insan bulunan

İNSANLIK


[isim]
  • İnsan olma durumu, insaniyet

Ata Sözleri ve Deyimler

  • insanlık etmek
  • insanlık sende kalsın
  • insanlıktan çıkmak

Birleşik Kelimeler: insanlık hâli, insanlık suçu


İNSÜLİN (Kelime Kökeni: Fransızca insuline)


[isim] [tıp]
  • Pankreas tarafından salgılanan, kan şekeri düzeyini ayarlayan, birçok hücre için büyüme faktörü olarak görev yapan, protein yapılı bir hormon

Birleşik Kelimeler: insülin iğnesi


İNSİYAK (Kelime Kökeni: Arapça insiyāḳ)


[isim] [eskimiş] [ruh bilimi]
  • İçgüdü

    Çok geçmeden haber çıkacağını kadınlık insiyakıyla derhâl sezmişti. - Refik Halit Karay


İNSANSI


[sıfat]
  • İnsana benzeyen, insanı andıran, insanımsı, antropoit

İNSİYAKİ (Kelime Kökeni: Arapça insiyāḳī)


[sıfat] [eskimiş]
  • İçgüdüsel

    Onları gören yolcular da insiyaki bir hareketle ayaklandılar. - Aka Gündüz


İNSANCA


[sıfat]
  • İnsana yakışan, insana özgü olan, insanla ilgili, insani

    İnsana daha insanca ortamlar yaratmak için bütün hesaplarımız. - Azra Erhat

[zarf]
  • (insa'nca) İnsana yakışır bir biçimde, insancasına

    İnsana insanca muamele etmek, Türk geleneğinde bir fevkaladelik sayılmazdı. - Samiha Ayverdi

[zarf]
  • (insa'nca) İnsan bakımından

    İnsanca kayıp yok.


İNSANİYET (Kelime Kökeni: Arapça insāniyyet)


[isim]
  • İnsanlık

    Kalbim büyük ve güzel şeylerin aşkıyla genişliyor, bütün insaniyeti kucaklıyordu. - Hüseyin Cahit Yalçın

Ata Sözleri ve Deyimler

  • insaniyet namına


İNSİCAM (Kelime Kökeni: Arapça insicām)


[isim] [eskimiş]
  • Düzgünlük, tutarlık, bağdaşım

    Caminin iç güzelliğinin hususiyeti bu çinilerdeki nefaset ve insicamdan ileri gelmektedir. - Sermet Muhtar Alus

[edebiyat]
  • Tutarlık

İNSANCI


[sıfat]
  • İnsancıl

    Metin yayını ve çeviri: İnsancı davranış bu çalışmayı hedef güder. - Azra Erhat


İNSAF (Kelime Kökeni: Arapça inṣāf)


[isim]
  • Acımaya, vicdana veya mantığa dayanan adalet

    Sende insaf yok mu, adamcağız bu borcu birden verirse işi bozulmaz mı?

[ünlem]
  • `Acı, düşün` anlamlarında bir seslenme sözü

    İnsaf! Oraya yarım saatte gidilir mi?

Ata Sözleri ve Deyimler

  • insafa gelmek
  • insaf etmek
  • insafına kalmış


İNSANSILAR


[isim] [hayvan bilimi]
  • Maymunları ve insangilleri içine alan maymunlar alt takımı, insanımsılar, antropoitler

İNSANCIL


[sıfat]
  • İnsan seven

    Her hâli ile insancıl, sevecen, efendice bir tavırdır. - Haldun Taner

[felsefe]
  • İnsancılık yanlısı olan, beşeriyetçi, hümanist