İNDİRTME Harflerini İçeren 4 Harfli Kelimeler



İNDİRTME harflerini içeren 4 harfli 34 kelime bulunuyor. 4 harfli İNDİRTME kelime türetme listesi ve kelime anlamları.

Ayrıca, "İndirtme ile başlayan 4 harfli kelimeler. İçinde İndirtme olan 4 harfli kelimeler." içeriklerine bakabilirsiniz.

DİMİ7, EDİM7, İMDİ7, MİDİ7, MİDE7, DİRİ6, DİNİ6, DİNE6, DREN6, DERT6, DERİ6, DENİ6, İNDİ6, ERİM5, EMİR5, EMİN5, İNME5, İTME5, MİRİ5, MİNİ5, MİNE5, MERT5, MERİ5, MENİ5, REMİ5, ERİN4, ENİR4, İNTİ4, İRİN4, NİTE4, RİNT4, TİRE4, TREN4, TEİN4


ERİN


[sıfat]
  • Ergen

ENİR


[isim] [bitki bilimi]
  • Bir tür yaban mersini

İNTİ (Kelime Kökeni: (Kızılderili dillerinden))


[isim] [eskimiş]
  • Peru para birimi

İRİN


[isim]
  • Organizmanın herhangi bir yerinde iltihaplanma sonunda ölmüş hücre artıklarından ve bozulmuş akyuvarlardan oluşan, mikroplu veya mikropsuz, genellikle sarımtırak renkte koyuca sıvı, cerahat

NİTE


[zarf] [eskimiş]
  • Nasıl, niçin

RİNT (Kelime Kökeni: Farsça rind)


[isim] [eskimiş]
  • Gönül eri

    Ölüm asude bahar ülkesidir bir rinde. - Yahya Kemal Beyatlı


TİRE


[isim]
  • Dikişte kullanılan pamuk ipliği

    Parmak uçlarında ince ince delik çorapları renkli tire ile iliştiriyordu. - Mahmut Yesari

[sıfat]
  • Pamuk ipliğinden yapılmış
[isim]
  • Kısa çizgi
[isim]
  • İzmir iline bağlı ilçelerden biri

TREN (Kelime Kökeni: Fransızca train)


[isim]
  • Demir yolunda yolcu ve yük taşımakta kullanılan, bir veya birkaç lokomotif tarafından çekilen vagonlar dizisi, katar, şimendifer

    O gece Eskişehir'den son kalkan trenle Ankara'ya dönüyordu. - Ruşen Eşref Ünaydın

Ata Sözleri ve Deyimler

  • treni kaçırmak

Birleşik Kelimeler: tren kazası, buharlı tren, elektrikli tren, kara tren, karma tren, motorlu tren, banliyö treni, posta treni, yer altı treni, yolcu treni, yük treni


TEİN (Kelime Kökeni: Fransızca théine)


[isim]
  • Çayda bulunan ve kafein niteliğinde olan etkili madde

ERİM


[isim]
  • Bir şeyin erebileceği uzaklık, menzil

    El erimi. Göz erimi.

Birleşik Kelimeler: el erimi, göz erimi, kulak erimi, kurşun erimi

[isim]
  • Muştu

EMİR (Kelime Kökeni: Arapça emr)


[isim]
  • Buyruk, komut, talimat, ferman
[bitki bilimi]
  • Orta Anadolu'da şarap yapımı için üretilen, orta kalın kabuklu, beyaz renkli, kısa ve karışık budanan bir tür üzüm

Ata Sözleri ve Deyimler

  • emir almak
  • emir altına almak
  • emir vermek
  • emrine girmek
  • emrine vermek

Birleşik Kelimeler: emir cümlesi, emir eri, emir kipi, emir kulu, emir komuta zinciri, emirname, emir subayı, emretmek, emreylemek, emrihak, emrivaki, emre muharrer senet, yazılı emir, evvelemirde, arama emri, ita emri, ödeme emri, ölüm emri, tediye emri, verile emri

[isim]
  • Araplarda ve bazı Müslüman ülkelerde bir kavim, şehir veya ülkenin başı

EMİN (Kelime Kökeni: Arapça emīn)


[sıfat]
  • Güvenli

    Bebesini emin ellere mi bırakmıştı acaba? - Ayşe Kulin

[isim] [tarih]
  • Osmanlı Devleti'nde bazı devlet görevlerindeki sorumlu kişi

    Şehremini.

Ata Sözleri ve Deyimler

  • emin olmak

Birleşik Kelimeler: yediemin, defter emini, sandık emini, sürre emini, şehremini


İNME


[isim]
  • İnmek işi

    Büzülüp kaldığım köşede sabahın bir an evvel olmasını, güneşin bir saat evvel arza inmesini bekliyorum. - Etem İzzet Benice

[tıp]
  • Vücudun bir bölümünde hareket ve hissetmenin kalkması, felç, nüzul, paralizi

Ata Sözleri ve Deyimler

  • inme inmek

Birleşik Kelimeler: dağdan inme, tepeden inme


İTME


[isim]
  • İtmek işi

    Bir ayağıyla koltukları itmeyi sürdürürken bir yandan da oğlunun beslenme çantasını hazırlıyordu. - Elif Şafak

Birleşik Kelimeler: öz itme


MİRÎ (Kelime Kökeni: Farsça mīr + Arapça -ī)


[sıfat] [eskimiş]
  • Hükûmetin, hazinenin malı olan, beylik
[isim] [tarih]
  • Devlet hazinesi

Birleşik Kelimeler: mirî kâtibi, mirî mal