İm ile Başlayan 7 Harfli Kelimeler



İM harfleri ile başlayan 7 harfli 21 kelime bulunuyor. Başında İM olan 7 harfli kelimeler ve kelime anlamları.

Ayrıca, "im ile biten 7 harfli kelimeler. İçinde İm olan 7 harfli kelimeler." içeriklerine bakabilirsiniz.

İMZASIZ16, İMAMEVİ15, İMTİZAÇ14, İMDATÇI14, İMTİYAZ13, İMRAHOR13, İMGESEL13, İMGELEM13, İMANSIZ13, İMTİHAN12, İMRENİŞ11, İMRENCE11, İMTİSAS10, İMMORAL10, İMANİYE10, İMAMLIK10, İMTİSAL9, İMRENME9, İMRANLI9, İMLEMEK9, İMRENTİ8


İMRENTİ


[isim]
  • İmrenme

    Döndü, bir kenardan imrentiyle kendisine bakmakta olan Berbat'ı gördü. - Orhan Kemal


İMTİSAL (Kelime Kökeni: Arapça imtis̱āl)


[isim] [eskimiş]
  • Bir örneğe göre davranma, uyma, benzemeye çalışma

Ata Sözleri ve Deyimler

  • imtisal etmek


İMRENME


[isim]
  • İmrenmek işi, imrenti, gıpta

    Bütün bu saf sözleri, bir kısmı gerçek bir imrenme ile, bir kısmı içten gelen bir alayla dinliyordu. - Halide Edip Adıvar


İMRANLI


[isim]
  • Sivas iline bağlı ilçelerden biri

İMLEMEK


[-i]
  • İm koymak, imle göstermek

İMTİSAS (Kelime Kökeni: Arapça imtiṣāṣ)


[isim] [eskimiş]
  • Emme, emerek çekme, soğurma

İMMORAL (Kelime Kökeni: Fransızca immoral)


[sıfat] [felsefe]
  • Töretanımaz

İMANİYE (Kelime Kökeni: Arapça īmāniyye)


[isim] [eskimiş] [din bilgisi]
  • İnancılık

İMAMLIK


[isim]
  • İmam olma durumu

İMRENİŞ


[isim]
  • İmrenme işi

İMRENCE


[isim]
  • Herkesçe imrenilen şey veya kimse

İMTİHAN (Kelime Kökeni: Arapça imtiḥān)


[isim]
  • Sınav
[mecaz]
  • Güç, direnme, dayanışma gerektiren, sonucunda deneyim kazandıran zor bir durum

Ata Sözleri ve Deyimler

  • imtihana çekmek
  • imtihan etmek
  • imtihan olmak
  • imtihan vermek

Birleşik Kelimeler: yazılı imtihan, ikmal imtihanı, olgunluk imtihanı


İMTİYAZ (Kelime Kökeni: Arapça imtiyāz)


[isim]
  • Başkalarına tanınmayan özel, kişisel hak veya şart, ayrıcalık

    Hem bu sayede sen artık yüzüme bakmak imtiyazını kazanan biricik erkeksin. - Nazım Hikmet

[hukuk]
  • Fabrika kurmak, maden işletmek vb. için bir kişi veya kuruluşa devlet tarafından verilen özel izin
[tarih]
  • Gedik

İMRAHOR (Kelime Kökeni: Arapça emīr + Farsça āḫūr)


[isim] [tarih]
  • Padişah ahırlarına ve onlarla ilgili gereçlere bakmakla görevli kimse

İMGESEL


[sıfat]
  • İmge ile ilgili