İçerisinde ÜS olan 6 harfli 37 kelime bulunuyor. İçinde ÜS olan 6 karakterli kelime listesi ve kelime anlamları.
Ayrıca, "Üs ile başlayan 6 harfli kelimeler. üs ile biten 6 harfli kelimeler. İçinde olan kelimeler." içeriklerine bakabilirsiniz.
ÜSTÜPÜ17,
MÜSAVİ16,
MÜSRİF16,
SÜSSÜZ16,
ÜTÜSÜZ16,
ENFÜSİ15,
PÜSKÜL15,
PÜSTÜL15,
ŞEŞÜSE15,
ÜSTSÜZ15,
KAMPÜS14,
MÜSPET14,
MÜSHİL14,
SÜNDÜS14,
DÜRÜST13,
HÜSRAN13,
KÜSTAH13,
KÜSÜLÜ13,
OTOBÜS13,
DÜSTUR12,
ABAKÜS11,
KÜSKÜN11,
KÜSLÜK11,
KÜSKÜT11,
MÜSMİR11,
MÜSLİM11,
SÜSMEK11,
ÜSTLÜK11,
ÜSTÜNE11,
ÜSKÜRE11,
KÜSMEK10,
MÜSKAT10,
MÜSAİT10,
URANÜS10,
ALTÜST9,
KAKTÜS9,
ÜSTTEN9
ALTÜST
[sıfat]
Ata Sözleri ve Deyimler
- altüst etmek
- altüst olmak
Birleşik Kelimeler: altüst böreği
KAKTÜS
(Kelime Kökeni: Fransızca cactus)
[isim] [bitki bilimi]
-
Kaktüsgillerden, yaprakları yayvan ve dikenli, güzel, parlak renkte çiçekler açan bir bitki, atlas çiçeği (Cactus)
Birleşik Kelimeler: Japon kaktüsü
ÜSTTEN
[zarf]
KÜSMEK
[nesnesiz]
[mecaz]
[mecaz]
-
Bir madde, herhangi bir sebeple istenilen niteliğini yitirmek
Birleşik Kelimeler: küstüm otu, eltieltiyeküstü
MÜSKAT
(Kelime Kökeni: Fransızca muscade)
[isim]
MÜSAİT
(Kelime Kökeni: Arapça musāʿid)
[sıfat]
[teklifsiz konuşmada]
-
tkz. Flört etmeye hazır olan, kolayca flört edebilen (kadın)
URANÜS
(Kelime Kökeni: Fransızca uranus)
[isim] [gök bilimi]
-
Güneş'e uzaklık sırasında yedinci olan ve Güneş çevresindeki dolanımını seksen dört yılda tamamlayan gezegen
ABAKÜS
(Kelime Kökeni: Fransızca abacus)
[isim] [matematik]
[mimarlık]
-
Sütun başlığının üstüne yatay olarak konan ve kenarlarından biraz dışarı taşan taş blok
KÜSKÜN
[sıfat]
[isim] [bitki bilimi]
[halk ağzında]
KÜSLÜK
[isim]
-
Küs olma durumu, dargınlık
KÜSKÜT
(Kelime Kökeni: Fransızca cuscute)
[isim] [bitki bilimi]
-
Çit sarmaşığıgillerden, ince uzun ipliksi saplarıyla, asma, baklagiller ve bazı meyve ağaçlarına sarılarak onları sömüren, klorofilsiz, asalak bir bitki, şeytansaçı, bağboğan (Cuscuta)
MÜSMİR
(Kelime Kökeni: Arapça mus̱mir)
[sıfat] [eskimiş]
MÜSLİM
(Kelime Kökeni: Arapça muslim)
[isim] [din bilgisi]
SÜSMEK
[-i]
-
Boynuzlu hayvan boynuzu ile vurmak, tos vurmak
Koç çocuğu süsmüş.
ÜSTLÜK
[isim]
Birleşik Kelimeler: üstüne üstlük