İçinde Zaf Bulunan Kelimeler



İçinde ZAF olan 19 kelime bulunuyor. İçerisinde ZAF geçen kelimeler ve kelime anlamları.

Ayrıca, "Zaf ile başlayan kelimeler. Zaf ile biten kelimeler." içeriklerine bakabilirsiniz.

12 Harfli Kelimeler

MUZAFFERİYET31

11 Harfli Kelimeler

MUVAZZAFLIK32, MUZAFFERANE28

10 Harfli Kelimeler

MUZAFFERCE30

9 Harfli Kelimeler

LAFÜGÜZAF32

8 Harfli Kelimeler

MUVAZZAF28, MUZAFFER25, İZAFİYET19, İZAFETEN17, İZAFİLİK17

7 Harfli Kelimeler

İZAFİYE18, ZAFİYET18, NEZAFET16

6 Harfli Kelimeler

İZAFET15, ZAFRAN15

5 Harfli Kelimeler

ZAF20, İZAFE14, İZAFİ14, ZAFER14


İZAFE (Kelime Kökeni: Arapça iżāfe)


[isim] [eskimiş]
  • Bir şeye veya bir kimseye bağlama, mal etme, yakıştırma

Ata Sözleri ve Deyimler

  • izafe etmek


İZAFİ (Kelime Kökeni: Arapça iżāfī)


[sıfat] [eskimiş] [felsefe]
  • Göreceli

Birleşik Kelimeler: izafi değer


ZAFER (Kelime Kökeni: Arapça ẓafer)


[isim]
  • Savaşta kazanılan başarı

    Al bir kalpak giymişti al / Al bir ata binmişti al / Zafer ırak mı dedim / Aha diyordu - Fazıl Hüsnü Dağlarca

Birleşik Kelimeler: Zafer Bayramı


İZAFET (Kelime Kökeni: Arapça iżāfet)


[isim] [eskimiş] [felsefe]
  • Görelik

ZAFRAN


[isim]
  • Safran

NEZAFET (Kelime Kökeni: Arapça neẓāfet)


[isim] [eskimiş]
  • Temizlik, paklık

İZAFETEN (Kelime Kökeni: Arapça iżāfeten)


[zarf] [eskimiş]
  • Bir şeye veya kimseye bağlanarak, dayanarak, ilişki kurarak, mal edilerek

İZAFİLİK


[isim] [felsefe]
  • Görelilik

İZAFİYE (Kelime Kökeni: Arapça iżāfiyye)


[isim] [eskimiş] [felsefe]
  • Görecelik

ZAFİYET (Kelime Kökeni: Arapça żaʿfiyyet)


[isim]
  • Arıklık, zayıflık

Ata Sözleri ve Deyimler

  • zafiyet geçirmek


İZAFİYET (Kelime Kökeni: Arapça iżāfiyyet)


[isim] [eskimiş] [felsefe]
  • Görelilik

MUZAFFER (Kelime Kökeni: Arapça muẓaffer)


[sıfat] [eskimiş]
  • Üstünlük elde etmiş, zafer kazanmış, yenmiş, utkulu

    Boş sokakta bir dakika evvelki mutena alayın hayalini heyecanlı ve muzaffer gözlerle takip ediyorlardı. - Halide Edip Adıvar

Ata Sözleri ve Deyimler

  • muzaffer olmak


MUZAFFERANE (Kelime Kökeni: Arapça muẓaffer + Farsça -āne)


[zarf] [eskimiş]
  • Muzafferce

MUVAZZAF (Kelime Kökeni: Arapça muvaẓẓaf)


[isim] [askerlik]
  • Silahlı Kuvvetlerde görev başında olan subay ve astsubaylarla askerlik hizmetini yapan erler
[sıfat] [eskimiş]
  • Bir görev ve hizmetle yükümlü olan (kimse)

Birleşik Kelimeler: muvazzaf hizmet, muvazzaf subay


MUZAFFERCE


[zarf]
  • Üstün bir biçimde, zafer kazanmışa yaraşır bir biçimde, muzafferane