İçinde Mef Bulunan Kelimeler

İçinde MEF olan 21 kelime bulunuyor. İçerisinde MEF geçen kelimeler ve kelime anlamları.

Ayrıca, "Mef ile başlayan kelimeler." içeriklerine bakabilirsiniz.

14 Harfli Kelimeler

HANIMEFENDİLİK28

13 Harfli Kelimeler

MEFRUŞATÇILIK29

12 Harfli Kelimeler

MEFKURECİLİK23

11 Harfli Kelimeler

MEFHUMCULUK29, HANIMEFENDİ25

10 Harfli Kelimeler

MEFRUŞATÇI25, MEFTUNİYET20

9 Harfli Kelimeler

MEFKURECİ20, MEFTUNLUK18

8 Harfli Kelimeler

MEFHUMCU25, MEFHARET19, MEFRUŞAT19

7 Harfli Kelimeler

MEFAHİR18, MEFKURE15

6 Harfli Kelimeler

MEFSUH19, MEFHUM19, MEFRUŞ17, MEFLUÇ17, MEFTUN14, MEFRET13

5 Harfli Kelimeler

MEFUL13

MEFRET (Kelime Kökeni: Arapça mefred)

[sıfat] [eskimiş]
  • Kocaman, iri, büyük, muazzam

    Cehennem, zincire vurulmuş mefret bir ejderhadır. - Hüseyin Rahmi Gürpınar

MEFUL (Kelime Kökeni: Arapça mefʿūl)

[sıfat] [eskimiş]
  • Yapılmış, işlenmiş
[isim] [dil bilgisi]
  • Tümleç

Birleşik Kelimeler: sarih meful

MEFTUN (Kelime Kökeni: Arapça meftūn)

[sıfat]
  • Tutkun, gönül vermiş, vurgun

    Şehriban'a hayran, meftun, mecnunca bağlı idim. - Refik Halit Karay

Ata Sözleri ve Deyimler

  • meftun etmek
  • meftun olmak

MEFKÛRE (Kelime Kökeni: Arapça mefkūre)

[isim] [eskimiş]
  • Ülkü, ideal

    Bazıları mefkûrenin enginliğini ve azametini tamamıyla kavrayamayacak derecede dardırlar. - Yakup Kadri Karaosmanoğlu

MEFRUŞ (Kelime Kökeni: Arapça mefrūş)

[sıfat] [eskimiş]
  • Döşeli

MEFLUÇ (Kelime Kökeni: Arapça meflūc)

[sıfat] [eskimiş]
  • İnmeli, felçli

    Mefluç kadın, başını eğiyor, ensesini Bedia'ya uzatıyor. - Peyami Safa

MEFTUNLUK

[isim]
  • Tutkunluk, gönül vermişlik, meftuniyet

    Genç kızlar onun nazarında birer çiçektir. Ve bu cici mahluklara meftunluğu birkaç sene sonra kadınlaşacak olmalarındadır. - Refik Halit Karay

MEFAHİR (Kelime Kökeni: Arapça mefāḫir)

[isim] [eskimiş]
  • Övünülecek şeyler, övünceler

    Mazinin mefahirini yaşatmak, bir millete yapılacak en büyük hizmet. - Cemil Meriç

MEFHARET (Kelime Kökeni: Arapça mefḫaret)

[isim] [eskimiş]
  • Övünme, övünce, iftihar etme

MEFRUŞAT (Kelime Kökeni: Arapça mefrūşāt)

[isim]
  • Ev, iş yeri vb. yerleri döşemek için gerekli eşya, döşeme

    Burası, yeni mefruşatla döşenmiş zarif bir yatak odası. - Peyami Safa

MEFSUH (Kelime Kökeni: Arapça mefsūḫ)

[sıfat] [eskimiş]
  • Feshedilmiş, kaldırılmış, dağıtılmış, bozulmuş

MEFHUM (Kelime Kökeni: Arapça mefhūm)

[isim] [eskimiş] [felsefe]
  • Kavram

    Dürüst bir insan, inansa da inanmasa da mefhumları yerli yerinde kullanmak borcundadır. - Necip Fazıl Kısakürek

MEFTUNİYET (Kelime Kökeni: Arapça meftūniyyet)

[isim] [eskimiş]
  • Meftunluk

MEFKÛRECİ

[sıfat]
  • Mefkûre sahibi olan

    Çoğu zaman ihtirasların davalara yardımı, mefkûrelerin ve mefkûrecilerin yardımı kadar müspetti. - Tarık Buğra

MEFKÛRECİLİK

[isim]
  • Mefkûre sahibi olma işi veya görevi