İçinde KKE olan 28 kelime bulunuyor. İçerisinde KKE geçen kelimeler ve kelime anlamları.
Ayrıca, "Kke ile biten kelimeler." içeriklerine bakabilirsiniz.
14 Harfli Kelimeler
MÜREKKEPLENMEK22
13 Harfli Kelimeler
MÜREKKEPLENME21, MÜREKKEPLEMEK21
12 Harfli Kelimeler
MÜREKKEPLEME20
11 Harfli Kelimeler
MÜREKKEPSİZ22
10 Harfli Kelimeler
MÜREKKEPÇİ20, MÜREKKEPLİ17, SİKKELEMEK12
9 Harfli Kelimeler
IŞIKKESEN15, MÜZEKKERE15, TEVEKKELİ15, HAKKETMEK14, ŞAKKETMEK13, AKKELEBEK11, SİKKELEME11
8 Harfli Kelimeler
TEKKEKÖY16, MÜREKKEP15, MÜZEKKER14, MÜŞEKKEL14, TEVEKKEL14, HAKKETME13, ŞAKKETME12, TAKKESİZ12
7 Harfli Kelimeler
AKKEFAL13, TAKKELİ7
5 Harfli Kelimeler
SİKKE6, TAKKE5, TEKKE5
TAKKE
(Kelime Kökeni: Arapça ṭāḳiye)
[isim]
[mimarlık]
-
Yarım küre biçimindeki kubbenin üst bölümü
Ata Sözleri ve Deyimler
TEKKE
(Kelime Kökeni: Arapça tekye)
[isim] [tarih]
[argo]
-
Esrar içilen üstü kapalı yer
[argo]
Ata Sözleri ve Deyimler
- tekkeyi bekleyen çorbayı içer
Birleşik Kelimeler: esrar tekkesi, miskinler tekkesi
SİKKE
(Kelime Kökeni: Arapça sikke)
[isim] [eskimiş]
[isim] [halk ağzında]
-
Hayvanları bağlamak için yere çakılan demir veya ağaç kazık
[isim]
-
Mevlevi dervişlerinin giydikleri yüksek ve tepesi düz keçe külah
Onun peşi sıra, hepsi de babamın eski müridi olan altı derviş göründü; sikkeler, tennureler, destegüller kuşanmış olarak.
- Elif Şafak
TAKKELİ
[sıfat]
AKKELEBEK
[isim] [hayvan bilimi]
-
Hemen bütün meyve ağaçları için tomurcuk düşmanı sayılan, iri ak kanatları kalın, kara damarlı bir kelebek (Aporia crataegi)
SİKKELEME
[isim]
SİKKELEMEK
[-i] [halk ağzında]
-
Hayvanları sikkeye bağlamak
[eskimiş]
ŞAKKETME
[isim]
TAKKESİZ
[sıfat]
ŞAKKETMEK
(Kelime Kökeni: Arapça şaḳḳ + Türkçe etmek)
[-i] [eskimiş]
HAKKETME
[isim]
AKKEFAL
[isim] [hayvan bilimi]
-
Sazangillerden bir cins tatlı su balığı (Alburnus)
HAKKETMEK
(Kelime Kökeni: Arapça ḥakk + Türkçe etmek)
[-e] [-i]
-
Maden, ağaç, taş üzerine elle yazı veya şekil oymak
[-i]
-
Yazı ve şekilleri kazıyarak silmek
MÜZEKKER
(Kelime Kökeni: Arapça muẕekker)
[sıfat] [eskimiş] [dil bilgisi]
MÜŞEKKEL
(Kelime Kökeni: Arapça muşekkel)
[sıfat] [eskimiş]