İçinde Kanun Bulunan Kelimeler

İçinde KANUN olan 19 kelime bulunuyor. İçerisinde KANUN geçen kelimeler ve kelime anlamları.

Ayrıca, "Kanun kelimesinin anlamı nedir? Kanun ile başlayan kelimeler. Kanun ile biten kelimeler." içeriklerine bakabilirsiniz.

15 Harfli Kelimeler

KANUNLAŞTIRILMA22

14 Harfli Kelimeler

KANUNLAŞTIRMAK20

13 Harfli Kelimeler

KANUNLAŞTIRMA19

11 Harfli Kelimeler

KANUNUEVVEL25, GAYRİKANUNİ18, KANUNSUZLUK18, KANUNLAŞMAK16, KANUNUESASİ15

10 Harfli Kelimeler

VAZIIKANUN22, KANUNCULUK16, KANUNLAŞMA15, KANUNUSANİ13

9 Harfli Kelimeler

KANUNİYET12, KANUNNAME11

8 Harfli Kelimeler

KANUNSUZ14

7 Harfli Kelimeler

KANUNCU12, KANUNEN8

6 Harfli Kelimeler

KANUNİ7

5 Harfli Kelimeler

KANUN6

KÂNUN (Kelime Kökeni: Arapça kānūn)

[isim] [eskimiş]
  • Eski takvimde yer alan kânunusani, kânunuevvel ay adlarında geçen `ateş ocağı` anlamındaki söz

    Eski tabirle kânunları yani aralık ve ocak aylarını sevmem. - Burhan Felek

Birleşik Kelimeler: ilk kânun, son kânun

[isim] [hukuk]
  • Yasa

Ata Sözleri ve Deyimler

  • kanun çıkarmak
  • kanunu çiğnemek

Birleşik Kelimeler: kanun adamı, kanun dışı, kanun hükmünde kararname, kanun koyucu, kanun layihası, kanun maddesi, kanunname, kanun sözcüsü, kanun tasarısı, kanun teklifi, kanunuesasi, vazııkanun, arz talep kanunu, orman kanunu, üç hâl kanunu

[isim] [müzik]
  • Dikdörtgen biçiminde, bir köşesi kesik, yassı bir sandık üzerine gerilmiş tellerden oluşan, tırnak adı verilen çalgıçlarla çalınan ince saz çalgısı

    Kanunun ilk kez Farabi tarafından yapıldığı söylenir.

KANUNİ (Kelime Kökeni: Arapça ḳānūnī)

[sıfat] [hukuk]
  • Yasal
[isim] [müzik]
  • Kanuncu

KANUNEN (Kelime Kökeni: Arapça ḳānūnen)

[zarf] [hukuk]
  • Yasa gereğince, yasal olarak

KANUNNAME (Kelime Kökeni: Arapça ḳānūn + Farsça nāme)

[isim] [eskimiş]
  • Yasa kitabı

    Alaydan yetişen mutlaka talimnameyi, dâhiliye kanunnamesini vesaireyi bilir. - Ömer Seyfettin

KANUNİYET (Kelime Kökeni: Arapça ḳānūniyyet)

[isim] [hukuk]
  • Yasa olma gücünü kazanma

Ata Sözleri ve Deyimler

  • kanuniyet kesbetmek

KANUNCU

[sıfat]
  • Kanun yapan
[isim] [müzik]
  • Kanun çalan kimse, kanuni (II)

KÂNUNUSANİ (Kelime Kökeni: Arapça kānūn + s̱ānī)

[isim] [eskimiş]
  • Ocak

KANUNSUZ

[sıfat]
  • Yasası olmayan, yasasız

    Yeni kanunu anlamak, dinlemek için önce kanunsuz olmak lazımdır. - Sait Faik Abasıyanık

KANUNUESASİ (Kelime Kökeni: Arapça ḳānūn + esāsī)

[isim] [eskimiş] [hukuk]
  • Anayasa

KANUNLAŞMA

[isim]
  • Kanunlaşmak işi, yasalaşma

KANUNLAŞMAK

[nesnesiz]
  • Yasalaşmak

KANUNCULUK

[isim]
  • Kanuncunun yaptığı iş

GAYRİKANUNİ (Kelime Kökeni: Arapça ġayr + ḳānūnī)

[sıfat] [eskimiş] [hukuk]
  • Yasa dışı

KANUNSUZLUK

[isim]
  • Yasaya aykırılık, yasasızlık

KANUNLAŞTIRMA

[isim]
  • Yasalaştırma