İçinde Kale Bulunan Kelimeler



İçinde KALE olan 54 kelime bulunuyor. İçerisinde KALE geçen kelimeler ve kelime anlamları.

Ayrıca, "Kale kelimesinin anlamı nedir? Kale ile başlayan kelimeler. Kale ile biten kelimeler." içeriklerine bakabilirsiniz.

15 Harfli Kelimeler

BUKALEMUNGİLLER24, BUKALEMUNLAŞMAK24

14 Harfli Kelimeler

BUKALEMUNLAŞMA23, KALENDERLEŞMEK20, ÇANAKKALELİLİK17, KIRIKKALELİLİK16

13 Harfli Kelimeler

KALENDERLEŞME19, KALECİKKARASI18

12 Harfli Kelimeler

BUKALEMUNLUK18

11 Harfli Kelimeler

CEFFELKALEM27, KALEYDOSKOP22, VEKALETNAME18, BACAKKALE17, KALENDERİYE15, ÇANAKKALE14, KIRIKKALE13, KALENDERLİK13, KALEBENTLİK13, KALEMKARLIK13

10 Harfli Kelimeler

BAŞVEKALET21, KALEMTIRAŞ15, KALENDERCE15, TOPRAKKALE15

9 Harfli Kelimeler

BOĞAZKALE22, KALENSÖVE22, BAŞMAKALE15, VEKALETEN15, BUKALEMUN14, ÇALAKALEM13, ÇANAKKALE12, KALECİLİK12, KIRIKKALE11, KALENDERİ11

8 Harfli Kelimeler

KALEMŞOR13, MÜKALEME12, AKÇAKALE11, KALEMBEK11, MÜNAKALE11, KALEBENT10, KALENDER10, KALEMKAR9, KALEMLİK9

7 Harfli Kelimeler

VEKALET13, BAŞKALE12, KALECİK10, KALEMİS9, KALESKA8, MİNKALE8

6 Harfli Kelimeler

KALE12, AŞKALE9, KALE9, MAKALE7

5 Harfli Kelimeler

KALEM6

4 Harfli Kelimeler

KALE4


KALE (Kelime Kökeni: Arapça ḳalʿa)


[isim] [tarih]
  • Düşmanın gelmesi beklenilen yollar üzerinde, askerî önem taşıyan şehirlerde, geçit ve dar boğazlarda güvenliği sağlamak için yapılan kalın duvarlı, burçlu, mazgallı yapı, kermen

    Onu kalenin yanındaki küçük mezarlığa, bir zeytin ağacının yanına gömdüler. - Halikarnas Balıkçısı

[mecaz]
  • Genellikle bir düşüncenin savunulduğu, sürdürüldüğü yer
[spor]
  • Takımla oynanan bazı top oyunlarında topun sokulmasına çalışılan yer

Ata Sözleri ve Deyimler

  • kale gibi
  • kaleyi içinden fethetmek

Birleşik Kelimeler: kale bedeni, kalebent, kale çizgisi, kale vuruşu, uçankale

[isim]
  • Denizli iline bağlı ilçelerden biri

KALEM (Kelime Kökeni: Arapça ḳalem)


[isim]
  • Yazma, çizme vb. işlerde kullanılan çeşitli biçimlerde araç

    Kâğıt, kalem, mürekkep, hepsi masanın üstündedir. - Falih Rıfkı Atay

[mecaz]
  • Bazı deyimlerde yazı

    Kaleme almak.

[mecaz]
  • Yazar

    Peyami Safa, edebiyatımızın usta kalemlerindendir.

Ata Sözleri ve Deyimler

  • kalem açmak
  • kalem çekmek
  • kaleme (veya kaleme kâğıda) sarılmak
  • kaleme almak
  • kaleme gelmek
  • kaleminden çıkmak
  • kaleminden kan damlamak
  • kalemine dolamak
  • kalemi olmak
  • kalemiyle yaşamak (veya geçinmek)
  • kalem kırmak
  • kalem oynatmak

Birleşik Kelimeler: kalem açacağı, kalem aşısı, kalem beyi, kalem efendisi, kalem erbabı, kalem işi, kalem kalem, kalem kaşlı, kalem kavgası, kalem kömürü, kalem kulaklı, kalem kutusu, kalem parmaklı, kalem pil, kalem sahibi, kalem savaşçısı, kalem şuarası, kalemtıraş, bir kalem, ceffelkalem, çalakalem, dolma kalem, kamış kalem, kara kalem, kömür kalem, kurşun kalem, pastel kalem, özel kalem, sabit kalem, tükenmez kalem, bacakkalemi, boya kalemi, çamur kalemi, çelik kalemi, divan kalemi, dudak kalemi, faz kalemi, harcama kalemi, heykelci kalemi, kalafat kalemi, kontrol kalemi, kopya kalemi


MAKALE (Kelime Kökeni: Arapça maḳāle)


[isim]
  • Bilim, fen konularıyla siyasal, ekonomik ve toplumsal konuları açıklayıcı veya yorumlayıcı niteliği olan gazete veya dergi yazısı

Birleşik Kelimeler: başmakale


KALESKA (Kelime Kökeni: Rusça)


[isim]
  • Dört tekerlekli, hafif, bir tür gezinti arabası

MİNKALE (Kelime Kökeni: Arapça minḳale)


[isim] [eskimiş] [matematik]
  • İletki

KALEMKÂR (Kelime Kökeni: Arapça ḳalem + Farsça -kār)


[isim] [eskimiş]
  • Tavan ve duvarlara kabartma gibi görünen resimler yapan sanatçı

KALEMLİK


[isim]
  • Kalem kutusu

    Önümde kalemimi oturttuğum mermer kalemlik var. - Burhan Felek


KALEMİS (Kelime Kökeni: Rumca)


[isim] [hayvan bilimi]
  • Bir tür misk faresi (Civet tictis)

AŞKALE


[isim]
  • Erzurum iline bağlı ilçelerden biri

KALECİ


[isim] [spor]
  • Bazı top oyunlarda kalenin önünde durarak topun kaleye girmesini önlemekle görevli oyuncu, file bekçisi

    Sonra topu en yükseğe kaleciler vurur, çıkarırlar. - Haldun Taner


KALEBENT (Kelime Kökeni: Arapça ḳalʿa + Farsça bend)


[isim] [eskimiş]
  • Kale dışına çıkmamaya hüküm giyen suçlu

Ata Sözleri ve Deyimler

  • kalebent etmek


KALENDER (Kelime Kökeni: Farsça ḳalender)


[isim]
  • Gösterişsiz, sade yaşamaktan yana olan, alçak gönüllü kimse, ehlidil, rint
[zarf]
  • Özensiz, kılıksız bir biçimde

    İnsan kalender gezmekten rahat edebilir. - Haldun Taner

Birleşik Kelimeler: kalender meşrep


KALECİK


[isim]
  • Ankara iline bağlı ilçelerden biri

Birleşik Kelimeler: kalecikkarası


KIRIKKALE


[isim]
  • Türkiye'nin İç Anadolu Bölgesi'nde yer alan illerinden biri

KALENDERÎ (Kelime Kökeni: Farsça ḳalender + Arapça -ī)


[isim] [edebiyat]
  • Bir halk şiiri türü
[müzik]
  • Bu şiirin, halk şairleri tarafından yapılmış bestesi