İçinde Kafi Bulunan Kelimeler



İçinde KAFİ olan 12 kelime bulunuyor. İçerisinde KAFİ geçen kelimeler ve kelime anlamları.

Ayrıca, "Kafi kelimesinin anlamı nedir? Kafi ile başlayan kelimeler." içeriklerine bakabilirsiniz.

12 Harfli Kelimeler

KAFİYESİZLİK24

11 Harfli Kelimeler

KAFİRLEŞMEK21

10 Harfli Kelimeler

KAFİRLEŞME20, KAFİRİSTAN17

9 Harfli Kelimeler

BAŞKAFİYE22, KAFİYESİZ21

8 Harfli Kelimeler

KAFİYELİ16, KAFİRLİK14

6 Harfli Kelimeler

KAFİYE14, KAFİLE12

5 Harfli Kelimeler

KAFİR11

4 Harfli Kelimeler

KAFİ10


KÂFİ (Kelime Kökeni: Arapça kāfī)


[sıfat]
  • Yeterli, yetecek ölçüde olan

    Yalnız güzellik adi bir zevk kadını için bile kâfi değildir. - Hüseyin Cahit Yalçın

[ünlem]
  • `Yeter, yetişir, artık istemez` anlamlarında bir seslenme sözü

    Artık kâfi, yeter, illallah! - Sermet Muhtar Alus

Ata Sözleri ve Deyimler

  • kâfi gelmek


KÂFİR (Kelime Kökeni: Arapça kāfir)


[isim] [din bilgisi]
  • Tanrı'nın varlığını ve birliğini inkâr eden kimse
[ünlem]
  • Sevilen birine takılmak, sitem etmek için kullanılan bir seslenme sözü
[mecaz]
  • Acımasız, zalim kimse
[halk ağzında]
  • Genellikle Müslüman olmayanlara verilen ad

    Kâfirin güçsüz noktaları, köprüleri, kaleleri öğreniliyordu. - Nezihe Araz


KAFİLE (Kelime Kökeni: Arapça ḳāfile)


[isim]
  • Birlikte hareket eden topluluk

    Bir yaz günü geçtik Tuna'dan kafilelerle. - Yahya Kemal Beyatlı

[eskimiş]
  • Sıra ile gönderilen şeylerin her bir bölüğü

    Malların ilk kafilesi dün geldi.


KÂFİRLİK


[isim]
  • Kâfir olma durumu

KAFİYE (Kelime Kökeni: Arapça ḳāfiye)


[isim] [edebiyat]
  • Uyak

Birleşik Kelimeler: başkafiye, çapraz kafiye, iç kafiye, sarma kafiye, tam kafiye, tunç kafiye, yarım kafiye, zengin kafiye


KAFİYELİ


[sıfat] [edebiyat]
  • Uyaklı

KÂFİRİSTAN (Kelime Kökeni: Arapça kāfir + Farsça -istān)


[isim] [eskimiş]
  • Kâfir ülkesi, Müslüman olmayanların yaşadığı yer

KÂFİRLEŞME


[isim]
  • Kâfirleşmek durumu

KÂFİRLEŞMEK


[nesnesiz]
  • Kâfir gibi olmak

KAFİYESİZ


[sıfat] [edebiyat]
  • Uyaksız

BAŞKAFİYE (Kelime Kökeni: Türkçe baş + Arapça ḳāfiye)


[isim] [edebiyat]
  • Dize başlarında aynı kelime olmamak kaydıyla aynı sesleri veren kelimelerden oluşan uyak

KAFİYESİZLİK


[isim]
  • Uyaksızlık