İçinde Ka Bulunan 6 Harfli Kelimeler



İçerisinde KA olan 6 harfli 396 kelime bulunuyor. İçinde KA olan 6 karakterli kelime listesi ve kelime anlamları.

Ayrıca, "Ka ile başlayan 6 harfli kelimeler. ka ile biten 6 harfli kelimeler. İçinde olan kelimeler." içeriklerine bakabilirsiniz.

KAÇGÖÇ22, BLOKAJ18, BUKAĞI17, KADRAJ17, KAŞAĞI17, KAZAĞI17, KAZGIÇ17, AKAĞAÇ16, KAĞŞAK16, KAVLIÇ16, MARKAJ16, FRİŞKA15, KAPICI15, KAPSIZ15, KAFACA15, KAMPÇI15, KAVRAÇ15, KAZEVİ15, KAVŞAK15, SAKAĞI15, ŞEFKAT15, VERKAÇ15, FİYAKA14, HODKAM14, KAPÇIK14, KARAĞI14, KARPUZ14, KARGIŞ14, KAFİYE14, KAHHAR14, KADİFE14, KAMPÜS14, KAZICI14, RÜFEKA14, SKAVUT14, KAYE14, AVUKAT13, FİSKAL13, FUKARA13, KONKAV13, KAPIDA13, KAPKAÇ13, KAPSÜL13, KAPÇAK13, KAFALI13, KALPÇİ13, KAVLIK13, KASVET13, KAVRAM13, KAZMAÇ13, KAVRUK13, KAYGIN13, LOKAVT13, PLAÇKA13, SAFKAN13, ŞAKACI13, ŞAHİKA13, VESİKA13, VOLKAN13, CAKACI13, AFRİKA12, AFAKAN12, BORÇKA12, BRIÇKA12, BAZUKA12, EZKAZA12, FİLİKA12, FİRKAT12, FARİKA12, FALAKA12, KAYE12, HÜNKAR12, İTİKAF12, KAPILI12, KAPSAM12, KARAFA12, KAFEİN12, KAFİLE12, KAFTAN12, KALEVİ12, KATGÜT12, KAVAİT12, KAVALA12, KAVARA12, KAVATA12, KAVELA12, KAVLAK12, KASSIZ12, KAZANÇ12, KAVRAK12, KAYGAN12, KAYYUM12, KAYPAK12, MIZIKA12, NAKAVT12, NAFAKA12, REFİKA12, VARAKA12, BİRKAÇ11, BAŞKAN11, ÇAMUKA11, ISKAÇA11, KABACA11, KISKAÇ11, KAPLAM11, KAPLIK11, KAPMAK11, KAPORA11, KAPRİS11, KANSIZ11, KAPALI11, KAPAMA11, KARSIZ11, KARDEŞ11, KARGIN11, KANDAŞ11, KAMACI11, KALICI11, KASACI11, KAUÇUK11, KASINÇ11, KAŞIMA11, KAZİYE11, KAZIMA11, KAYZER11, KAYISI11, KAYNAÇ11, KAYŞAT11, MATKAP11, MAŞUKA11, POTKAL11, PASKAL11, PERUKA11, ŞÜREKA11, TEKAPU11, YAKAZA11, ALPAKA10, BAKAYA10, BAYKAN10, DÜKKAN10, HİLKAT10, HAKKAK10, HARİKA10, KOÇKAR10, KAHİRE10, KAPLAN10, KAPTAN10, KAPELA10, KAPARİ10, KANTÇI10, KARACI10, KARMAÇ10, KARPİT10, KARŞIT10, KARŞIN10, KANGAL10, KARBÜR10, KARGİR10, KARİHA10, KANEPE10, KAKINÇ10, KAÇKIN10, KAÇMAK10, KAÇLIK10, KARTUŞ10, KALÇIN10, KAMBUR10, KAMKAZ10, KANCIK10, KANCIL10, KANCUR10, KAMYON10, KALKIŞ10, KALPAK10, KALPLİ10, KAŞMİR10, KAŞKOL10, KAŞMER10, KAZALI10, KAZMAK10, KAYKAY10, LAKACI10, LAHİKA10, KADO10, MÜSKAT10, PATİKA10, PEKALA10, SARKAÇ10, SABIKA10, SAZKAR10, TIRKAZ10, TAKACI10, YIKAMA10, YUKARI10, ZEKALI10, CAKALI10, AŞİKAR9, KALE9, AKARCA9, ABLUKA9, AKASYA9, BROKAR9, ÇALKAK9, ÇALKAR9, KÜRKAS9, KARACA9, KANYON9, KARTÇA9, KARBON9, KAKTÜS9, KALBUR9, KADEME9, KADİMİ9, KAMBER9, KALECİ9, KALYON9, KALLEŞ9, KASABA9, KATYON9, KASİDE9, KASSIL9, KAŞANE9, KAŞELİ9, KAZARA9, KAZEİN9, KAZAEN9, KAYMAK9, KAYSER9, MISKAL9, MUSKAT9, NAKKAŞ9, SADAKA9, SAYKAL9, TROYKA9, TOYAKA9, TAKAZA9, YAKALI9, YAKARI9, AKASMA8, AKARSU8, AKYAKA8, BİNKAT8, BARAKA8, BAKARA8, BAKKAL8, BALKAR8, BALKAN8, DAKİKA8, DİKKAT8, EKABİR8, KANYAK8, KARMIK8, KARSLI8, KARASU8, KARAYA8, KARILI8, KARIMA8, KANDİL8, KAKIMA8, KALABA8, KALBEN8, KADRAT8, KABALA8, KABANA8, KABARA8, KABARE8, KABİLE8, KABİNE8, KADRİL8, KADİRİ8, KADRAN8, KAMALI8, KALOMA8, KASALI8, KATİBE8, KASMAK8, KASTOR8, KAYTAN8, KAYNAR8, KAYRAK8, KAYRAN8, KAYTAK8, KAYNAK8, LUSAKA8, KALI8, MİSKAL8, MUKAAR8, OTOKAR8, OKKALI8, RADİKA8, SAKALI8, SEKANS8, TIKAMA8, TIKALI8, TOKALI8, TABAKA8, TEKAÜT8, YALAKA8, ARKALI7, AKAMET7, İSTEKA7, İNİKAS7, İSTİKA7, İKAMET7, KOKAİN7, KOKART7, KORKAK7, KANMAK7, KANSER7, KANUNİ7, KAOLİN7, KAOTİK7, KANTON7, KARAİM7, KARMAK7, KARSAK7, KARLUK7, KARTLI7, KARTON7, KARTUK7, KARLIK7, KARALI7, KARAMA7, KARKAS7, KAKLIK7, KAKMAK7, KAKNEM7, KAKULE7, KAMARA7, KAMERA7, KAMERİ7, KANAMA7, KALİKO7, KALKIK7, KALKMA7, KALMAK7, KALORİ7, KALSİT7, KIRKAR7, KATMAK7, KATMAN7, KATMER7, KASARA7, KASKET7, KASNAK7, KASTEN7, KASTAR7, KAİL7, MALKAR7, MANİKA7, MARKKA7, MAKARA7, MAKALE7, MERKAT7, NEKAİS7, NATIKA7, RAKKAS7, SİRKAT7, SARAKA7, SEKANT7, SELİKA7, TUTKAL7, ARKAİK6, ARNİKA6, ANKARA6, ANTİKA6, AKARET6, ALKA6, EKARTE6, İNİKAT6, İTİKAL6, İTİKAT6, KANKAN6, KANTAR6, KANTAT6, KANTİN6, KARTAL6, KARTEL6, KARİNE6, KARATE6, KARİNA6, KARELİ6, KAİNAT6, KANAAT6, KANARA6, KANATA6, KALTAK6, KALİTE6, KALKAN6, KALKER6, KATRAK6, KATRAN6, KATANA6, LAAKAL6, RİKKAT6, TALİKA6


ARKAİK (Kelime Kökeni: Fransızca archaïque)


[sıfat]
  • Güzel sanatlarda klasik çağ öncesinden kalan
[edebiyat]
  • Konuşulan ve yazılan dilde, kullanımdan düşmüş olan (eski söz veya deyim)

ARNİKA (Kelime Kökeni: İtalyanca arnica)


[isim] [bitki bilimi]
  • Öküzgözü (I)

ANKARA


[isim]
  • Türkiye'nin İç Anadolu Bölgesi'nde yer alan illerinden biri, Türkiye'nin başkenti

Birleşik Kelimeler: Ankara çiğdemi, Ankara keçisi, Ankara kedisi, Ankara taşı, Ankara tavşanı


ANTİKA (Kelime Kökeni: İtalyanca antico)


[sıfat]
  • Tarihsel bir döneme ait olan

    Sofadaki antika yerli saat, ihtiyar göğsü hırlaya hırlaya ağır ölçülü vuruşlarla gece yarısını çaldı. - Hüseyin Rahmi Gürpınar

[tarih]
  • Antik
[isim]
  • Eski çağlardan kalma eser
[isim]
  • Mendil, örtü, yatak çarşafı vb. bezlerin kenarlarına paralel ipliklerden bir bölümü çekilip dikey olanların ikisi, üçü bir arada tire ile sarılarak yapılan diş diş süs, sıçandişi
[mecaz]
  • Genele, olağana, geleneğe aykırı, acayip, tuhaf, çarliston marka

    Hasılı antika bir herif. - Ömer Seyfettin

Ata Sözleri ve Deyimler

  • antikasını bilmek


AKARET (Kelime Kökeni: Arapça ʿaḳāret)


[isim] [eskimiş]
  • Akar

    Başladı her ay akaretlerinden kira toplar gibi tıkır tıkır faizleri toplamaya. - Ercüment Ekrem Talu


ALKALİ (Kelime Kökeni: Fransızca alcali)


[isim] [kimya]
  • Alkali metallerin hidroksitleriyle amonyum hidroksitin genel adı

Birleşik Kelimeler: alkali metaller, alkalimetre


EKARTE (Kelime Kökeni: Fransızca écarté)


[sıfat]
  • `Saf dışı etmek, konu dışında tutmak` anlamındaki ekarte etmek, saf dışı edilmek, konu dışında tutulmak` anlamındaki ekarte olmak birleşik fiillerinde geçen bir söz

İNİKAT (Kelime Kökeni: Arapça inʿiḳād)


[isim] [eskimiş]
  • Toplanma, birleşim

İTİKÂL (Kelime Kökeni: Arapça iʿtikāl)


[isim] [eskimiş] [jeoloji]
  • Erozyon

İTİKAT (Kelime Kökeni: Arapça iʿtiḳād)


[isim] [din bilgisi]
  • İnanma, inan

Birleşik Kelimeler: batıl itikat


KANKAN (Kelime Kökeni: Fransızca cancan)


[isim]
  • Kadınların oynadığı hareketli bir Fransız dansı

KANTAR (Kelime Kökeni: Arapça ḳinṭār)


[isim]
  • Ağırlık sıfırken yatay duran bir kaldıraç koluna dik olarak tutturulmuş bir ibrenin sapmasıyla kütleleri tartan araç
[eskimiş]
  • 56,452 kilogram ağırlığında veya kırk dört okkalık bir ağırlık ve sığa birimi

    İki kantar kireç.

Ata Sözleri ve Deyimler

  • kantara çekmek (veya vurmak)
  • kantarın topunu kaçırmak

Birleşik Kelimeler: kantar ağası, kantar kabağı, kantar kolu, kantar topu, kantarı belinde, el kantarı


KANTAT (Kelime Kökeni: Fransızca cantate)


[isim]
  • Kahramanlık ve din konularında yazılıp bestelenen şiir veya bu şiirin orkestra eşliğindeki tek veya çok sesli bestesi

KANTİN (Kelime Kökeni: Fransızca cantine)


[isim]
  • Kışla, fabrika, okul vb. yerlerde yiyecek ve içecek maddelerinin satıldığı yer

KARTAL


[isim] [hayvan bilimi]
  • Kartalgillerden, genellikle kızıl siyah tüylü, çok güçlü, yuvasını yüksek kayalıklar üzerinde kuran, iri, yırtıcı bir tür kuş (Aquila)

    Kartal yükseldi yükseldi, kıyıdaki dağların üstünde küçüle küçüle göze görünmez oldu. - Necati Cumalı

Birleşik Kelimeler: kartal ağacı, kartalgözü, sakallı kartal, balık kartalı

[isim]
  • İstanbul iline bağlı ilçelerden biri