İçinde Bel Bulunan 7 Harfli Kelimeler



İçerisinde BEL olan 7 harfli 38 kelime bulunuyor. İçinde BEL olan 7 karakterli kelime listesi ve kelime anlamları.

Ayrıca, "Bel ile başlayan 7 harfli kelimeler. bel ile biten 7 harfli kelimeler. İçinde olan kelimeler." içeriklerine bakabilirsiniz.

BELEZ22, TÖVBELİ21, BELEK19, BELGECİ16, CÜBBELİ16, BELGRAD15, BELEŞÇİ15, CEZBELİ15, BELASIZ14, BOMBELİ13, BELGELİ13, BELGİLİ13, BELİRGİ13, BELAGAT13, BELAHET13, GEBELİK13, HANBELİ13, MEZBELE13, BELİRİŞ12, DESİBEL12, İZBELİK12, KUBBELİ12, LOBELYA12, ŞAİBELİ12, ZEBELLA12, OBELİSK11, RÜTBELİ11, BELETME10, BELLEME10, BELİRME10, BELERME10, BELEMİR10, BELENME10, BELEMEK10, EBELEME10, BELİRLİ9, BELİRTİ9, BELKİLİ9


BELİRLİ


[sıfat]
  • Açık ve kesin olarak sınırlanmış veya kararlaştırılmış olan, muayyen

    Öteki arkadaşımız da belirli saatte nöbetinin başında olacaktı. - Erhan Bener

Birleşik Kelimeler: belirli belirsiz, belirli geçmiş, belirli nesne


BELİRTİ


[isim]
  • Bir olayın veya durumun anlaşılmasına yardım eden şey, alamet, nişan, nişane

    Tuhaf! Çocukların yüzünde zerre kadar utanma belirtisi yok. - Ahmet Ümit

[tıp]
  • Vücuttaki işlevsel bir bozukluğun veya hastalığın belirlenmesine yarayan işaret, araz, semptom

Birleşik Kelimeler: belirti bilimi, ön belirti


BELKİLİ


[sıfat]
  • Olasılı, muhtemel
[felsefe]
  • Doğru olabileceği gibi yanlış da olabilen, belli ve kesin olmayan, olasılı, ihtimalî

BELETME


[isim]
  • Beletmek işi

BELLEME


[isim]
  • Bellemek işi
[isim] [halk ağzında]
  • At vb. hayvanların sırtına, eyerin altına konulan keçe, meşin veya kalın kumaş parçası, yapık, yuna

BELİRME


[isim]
  • Belirmek işi

BELERME


[isim]
  • Belermek işi

BELEMİR


[isim] [bitki bilimi]
  • Mavikantaron

BELENME


[isim]
  • Belenmek işi

BELEMEK


[-e] [-i] [halk ağzında]
  • Çocuğu kundaklamak

EBELEME


[isim]
  • Ebelemek işi

OBELİSK (Kelime Kökeni: Fransızca obélisque)


[isim]
  • Dikili taş

RÜTBELİ


[sıfat]
  • Rütbesi olan

    Yüksek rütbeli subay.


BELİRİŞ


[isim]
  • Belirme işi

DESİBEL (Kelime Kökeni: Fransızca décibel)


[isim] [fizik]
  • Ses şiddetini gösteren birimin onda biri