İçinde Beka Bulunan Kelimeler



İçinde BEKA olan 9 kelime bulunuyor. İçerisinde BEKA geçen kelimeler ve kelime anlamları.

Ayrıca, "Beka kelimesinin anlamı nedir? Beka ile başlayan kelimeler." içeriklerine bakabilirsiniz.

9 Harfli Kelimeler

BEKARHANE15

8 Harfli Kelimeler

TÖVBEKAR22, BEKARLIK11, KATBEKAT10

7 Harfli Kelimeler

BEKARET9, NABEKAR9

5 Harfli Kelimeler

BEKAS8, BEKAR7

4 Harfli Kelimeler

BEKA6


BEKA (Kelime Kökeni: Arapça beḳā)


[isim] [eskimiş]
  • Kalıcılık, ölmezlik

    Fakat böyle bir zevk ve huzurun devam ve bekası olamaz. - Necip Fazıl Kısakürek

Ata Sözleri ve Deyimler

  • beka bulmak


BEKAR (Kelime Kökeni: Fransızca bécarre)


[isim] [müzik]
  • Diyezli veya bemollü bir sesin eski durumuna getirilmesini gösteren nota işareti
[isim]
  • Evlenmemiş kimse

    Bekârdı, evlenmeye vakit bulamamıştı. - Ömer Seyfettin

Ata Sözleri ve Deyimler

  • bekâra karı boşaması kolaydır
  • bekâr gözü, kör gözü
  • bekârın yakasını it yer, yakasını bit
  • bekâr kalmak (veya yaşamak)

Birleşik Kelimeler: bekârhane, bekâr odası, müzmin bekâr


BEKAS (Kelime Kökeni: Fransızca bécasse)


[isim] [hayvan bilimi]
  • Çulluk

BEKÂRET (Kelime Kökeni: Arapça bekāret)


[isim] [eskimiş]
  • Kızlık

    Hangi erkek aşk yapmadan evlendiği kızdan tam bir bekâret beklemez? - Etem İzzet Benice


NABEKÂR (Kelime Kökeni: Farsça nā + Arapça bekār)


[sıfat] [eskimiş]
  • Yararsız, işe yaramaz

    Muhbirlere göre nabekâr zenginin hüviyeti keşfedilmeden mayısın birinci günü geldi çattı. - Halide Edip Adıvar


KATBEKAT (Kelime Kökeni: Türkçe kat + Farsça -be + Türkçe kat)


[zarf] [eskimiş]
  • Kat kat

    Karıncalanmalar birkaç saniye içinde katbekat çoğalarak kafasının her tarafını kapladı. - Elif Şafak


BEKÂRLIK


[isim]
  • Bekâr olma durumu

    Para kazanmak iyi şeydir ama bekârlığa can dayanmıyordu. - Ömer Seyfettin

Ata Sözleri ve Deyimler

  • bekârlık maskaralık
  • bekârlık sultanlık


BEKÂRHANE (Kelime Kökeni: Arapça bekār + Farsça ḫāne)


[isim] [eskimiş]
  • Bekârların kalması için ayrılmış veya düzenlenmiş oda

TÖVBEKÂR (Kelime Kökeni: Arapça tevbe + Farsça -kār)


[sıfat]
  • Günah sayılacak bir işten vazgeçmiş olan, bir daha yapmamaya karar vermiş olan (kimse)

Ata Sözleri ve Deyimler

  • tövbekâr olmak