HİMAYECİLİK harflerini içeren 6 harfli 21 kelime bulunuyor. 6 harfli HİMAYECİLİK kelime türetme listesi ve kelime anlamları.
HİLECİ13,
HİMAYE13,
MAHİYE13,
HİKAYE12,
HİKEMİ11,
HAMİLE11,
İYİCİL11,
AHİLİK10,
ALEMCİ10,
İLMİYE9,
İLKECİ9,
KALECİ9,
MALİYE9,
YEMLİK9,
AKLİYE8,
İYELİK8,
İYİLİK8,
İKİLEM7,
LİMAKİ7,
MİKAİL7,
MALİKİ7
İKİLEM
[isim] [mantık]
-
İki önermesi bulunan ve her iki önermenin vargısı olan tasım, kıyasımukassem, dilemma
Ata Sözleri ve Deyimler
- ikilemde kalmak
- ikileme düşmek
LİMAKİ
(Kelime Kökeni: Rumca)
[isim]
-
Ayakkabıcılıkta kullanılan küçük eğe
MİKÂİL
(Kelime Kökeni: Arapça mīkāʾīl)
[isim] [din bilgisi]
-
Tanrı buyruğu ile, insanların rızkını dağıtmakla ve doğa olaylarının gerçekleşmesini sağlamakla görevli melek
MALİKİ
(Kelime Kökeni: Arapça mālikī)
[isim] [din bilgisi]
-
İslamiyette dört Sünni mezhepten biri
AKLİYE
(Kelime Kökeni: Arapça ʿaḳliyye)
[isim] [eskimiş] [tıp]
-
Akıl hastalıkları ile ilgili hekimlik kolu
Akliye hekimi.
[felsefe] [toplum bilimi]
İYELİK
[isim]
Birleşik Kelimeler: iyelik eki, iyelikli tamlama, katmerli iyelik
İYİLİK
[isim]
Ata Sözleri ve Deyimler
- iyiliğe iyilik her kişinin kârı, kötülüğe iyilik er kişinin kârı
- iyiliği dokunmak
- iyilik bilmek
- iyilik eden iyilik bulur
- iyilik et denize at, balık bilmezse Halik bilir
- iyilik etmek
- iyilik görmek
- iyilik iki baştan olur
Birleşik Kelimeler: iyilikbilir, iyilikbilmez, iyilik güzellik, iyilik perisi, iyilik sağlık, iyiliksever
İLMİYE
(Kelime Kökeni: Arapça ʿilmiyye)
[isim] [eskimiş] [din bilgisi]
-
Din işleriyle uğraşan hocalar sınıfı
İlmiyeden bir zat.
İLKECİ
[isim]
KALECİ
[isim] [spor]
MALİYE
(Kelime Kökeni: Arapça māliyye)
[isim]
YEMLİK
[isim]
[sıfat]
-
Yem için ayrılan
Yemlik ot.
[mecaz]
[mecaz]
-
Karşılıksız geçim sağlanan yer veya kimse
[argo]
-
Kumarda kandırılıp parası alınan kimse
Birleşik Kelimeler: yemlik arpa
AHİLİK
[isim]
[isim]
-
Kökleri eski Türk törelerine dayanan ve Anadolu'da yüksek bir gelişim gösteren esnaf, zanaatçı, çiftçi vb. bütün çalışma kollarını içine alan ocak
ALEMCİ
[isim]
-
Camilerin kubbelerine, minarelerine alem yapan veya takan kimse
[isim] [mecaz]
-
Eğlenceyi seven, her fırsatta eğlenen kimse
HİKEMÎ
(Kelime Kökeni: Arapça ḥikemī)
[sıfat] [eskimiş]
[isim]