GÜLŞEN ile Oluşan Kelimeler (GÜLŞEN Kelime Türetme)

GÜLŞEN harflerinden oluşan 18 kelime bulunuyor. GÜLŞEN kelime türetme listesi ve kelime anlamları.

Ayrıca, "Gülşen kelimesinin anlamı nedir?" içeriklerine bakabilirsiniz.

6 Harfli Kelimeler

GÜLŞEN₁₅

5 Harfli Kelimeler

GÜNEŞ₁₄

4 Harfli Kelimeler

ÜLEŞ₉, ÜLEN₆

3 Harfli Kelimeler

GÜN₉, GÜL₉, GEN₇, LEŞ₆, ŞEN₆

2 Harfli Kelimeler

GE₆, EŞ₅, ŞE₅, NÜ₄, ÜN₄, EL₂, EN₂, LE₂, NE₂

EL

[isim] [anatomi]

Kolun bilekten parmak uçlarına kadar olan, tutmaya ve iş yapmaya yarayan bölümü
El var, titrer durur, el var yumuk yumuk / El var pençe olmuş, el var yumruk - Ziya Osman Saba

Ata Sözleri ve Deyimler

... elinden çıkmak
el (veya elini) uzatmak
el (veya elini) yakmak
el açmak
el almak
el atmak
el ayak (veya etek) çekmek
el ayak çekilmek
el bağlamak
el basmak
el bebek gül bebek
el bende!
el çekmek
el çektirmek
el çırpmak
elde (veya elinde) olmamak
elde avuçta (bir şey) kalmamak
elde avuçta (ne varsa)
elde etmek
el değiştirmek
el değmemek
elde kalmak
eldeki yara, yarasıza duvar deliği
elden ağza yaşamak
elden ayaktan düşmek (veya kesilmek)
elden bırakmamak (veya düşürmemek)
elden çıkarmak
elden çıkmak
elden geçirmek
elden gel!
elden geldiği kadar
elden gelmemek
elden gitmek
elden kaçırmak
elden kaçmak
elden ne gelir?
elde tutmak
el dokunulmamak
ele alınır
ele alınmaz
ele almak
ele avuca sığmamak
ele bakmak
ele geçirmek
ele geçmek
ele gelmek
el elde baş başta
el elden kalmaz, dil dilden kalmaz
el elden üstündür (ta arşa kadar)
el el ile, değirmen yel ile
el eli yıkar, iki el yüzü
el el üstünde olur, ev ev üstünde olmaz
el el üstünde oturmak
el ermez, güç yetmez
el etek öpmek
el etek tutmak
el etmek
ele vermek
eli (veya elleri) armut devşirmek
eli alışmak
eli altında olmak
eli ayağı (olmak)
eli ayağı (veya ayağına) dolaşmak
eli ayağı buz kesilmek (veya tutmamak)
eli ayağı titremek
eli ayağı tutmak
eli aza varmamak
eli boş çıkmak
eli boş dönmek (veya çevrilmek veya geri gelmek)
eli boş gelmek
eli cebine (veya cüzdanına veya kesesine) gitmemek (veya varmamak)
eli değmek
eli dursa ayağı durmaz
eli ekmek tutmak
eli eline değmemek
eli ermek
eli ermez gücü yetmez
eli genişlemek
eli gitmek
eli harama uzanmak
eli işe yatmak
eli kalem tutmak
eli kırılmak
eli kırılsın!
eli kolu (eli ayağı) bağlı kalmak (veya olmak)
eli kolu bağlı durmak
eli kurusun!
elimi sallasam ellisi, başımı sallasam tellisi
elinde ... var
elinde avucunda nesi varsa
elinde bulunmak (veya olmak)
elinde büyümek
elinde kalmak
elinden
elinden (bir şey) düşmemek
elinden (bir şeyi) düşürmemek
elinden almak
elinden bir iş (veya şey) gelmemek
elinden bir kaza (veya sakatlık) çıkmak
elinden geleni ardına (veya arkasına) koymamak
elinden geleni yapmak
elinden gelmek
elinden hiçbir şey kurtulmamak
elinden iş çıkmamak
elinden iyi iş gelmek
elinden kan çıkmak
elinden kurtulmak
elinden tutmak
elinde olmak
elinde olmak
elinde patlamak
elinde tutmak
eline (veya elinize veya ellerinize) sağlık
eline almak
eline ayağına kapanmak (veya sarılmak veya düşmek)
eline ayağına üşenmemek
eline bakmak
eline doğmak
eline düşmek
eline erkek eli değmemiş olmak
eline eteğine doğru
eline eteğine sarılmak
eline fırsat geçmek
eline geçmek
eline kalmak
eline su dökemez
eline tutuşturmak
eline yüzüne bulaştırmak
elini arı kovanına sokmak
elini ayağını (veya eteğini) kesmek (veya çekmek)
elini ayağını öpeyim
elini belli etmek (veya göstermek)
elini çabuk tutmak
elini kana bulamak (veya bulaştırmak)
elini kolunu bağlamak
elini kolunu sallaya sallaya gelmek
elini kolunu sallaya sallaya gezmek
elini kulağına atmak
elinin altında (olmak)
elinin hamuruyla erkek işine karışmak
elinin tersiyle çarpmak
elinin tersiyle itmek
elini oynatmak
elini sallasa ellisi (başını sallasa tellisi)
elini sıcak sudan soğuk suya sokmamak
elini sürmemek
elini taşın altına koymak (veya sokmak)
elini veren kolunu alamaz
elini vicdanına koymak
elinle ver, ayağınla ara
eli olmak
eli para görmek
eli silah tutmak
eli varmamak (veya gitmemek)
eli yatmak
eliyle koymuş gibi
el kadar
el kaldırmak
el katmak
el koymak
ellerde gezmek
elleri (veya ellerin) dert görmesin
ellerim yanıma gelsin
eller yukarı!
elle tutulacak tarafı (veya yanı) kalmamak
elle tutulur
elle tutulur gözle görülür (veya dille anlatılır)
elle tutulur tarafı olmamak
el ovuşturmak
el öpenlerin çok olsun!
el öpmek
el öpmekle ağız aşınmaz
el pençe
el pençe divan
el pençe divan durmak
el sıkışmak
el sıkmak
el sürmemek
el tazelemek
el terazi, göz mizan
el tutmak
el üstünde tutmak
el vergisi, gönül sevgisi
el vermek
el vurmamak
el yarası onulur, dil yarası onulmaz
el yıkamak

Birleşik Kelimeler: el alışkanlığı, el altında, el altından, el arabası, el ayası, elbasan tavası, el bezi, el birliği, el bombası, el çabukluğu, el çantası, el değirmeni, el duşu, el ele, el emeği, elense, el erimi, el erki, elezer, el falı, el feneri, el freni, el havlusu, el ilanı, el işçiliği, el işi, el kantarı, el keseri, el kılavuzu, el kiri, el kitabı, el notu, el oltası, elöpen, el sabunu, el sanatları, el sözlüğü, el şakası, el tası, el telefonu, el telsizi, el topu, el ulağı, el uzluğu, el yatkınlığı, el yazısı, el yazması, el yordamıyla, elde bir, elden ele, eli açık, eli ağır, eli ayağı düzgün, eli bayraklı, elibelinde, eli belinde, eli bol, eli boş, eliböğründe, eli böğründe, eli çabuk, eli dar, eli geniş, eli hafif, eli koynunda, eli kulağında, eli mahkûm, eli maşalı, elimsende, eli nimetli, eli selek, eli sıkı, eli sopalı, eli şakağında, eli yatkın, eli uz, eli uzun, eli yatkın, eli yordamlı, eli yüreğinde, eli yüzü düzgün, eli yüzü temiz, eline ağır, eline ayağına çabuk, eline çabuk, elinin körü, azel, art elden, havvaanaeli

[isim]

Yakınların dışında kalan kimse, yabancı
Kâtip benim ben kâtibin, el ne karışır! - Halk türküsü

Ata Sözleri ve Deyimler

el ağzına bakan, karısını tez boşar
el arı düşman gayreti
el beğenmezse yer beğensin
elden gelen öğün olmaz, o da vaktinde bulunmaz
elden vefa, zehirden şifa
ele güne karşı
el elin aynasıdır
el elin eşeğini türkü çağırarak arar
el elin nesine, gülerek gider yasına
el eliyle yılan tutulur
ele verir talkını (veya telkini), kendi yutar salkımı
el için ağlayan gözden olur
el için kuyu kazan, evvela kendisi düşer
el için yanma nâra, yak çubuğunu bak keyfine
el ile gelen düğün bayram
elin ağzı torba değil ki büzesin
el iyisi olmak
el kazanıyla aş kaynamaz
el kazanıyla aş kaynatmak
el yumruğu yemeyen kendi yumruğunu değirmen taşı sanır

Birleşik Kelimeler: el adamı, el âlem, el kapısı, elkızı, eloğlu, yedi kat el

[isim]

Ülke, yurt, il
Çöller, Yemen ellerinden beter imiş. - Aka Gündüz

[halk ağzında]

Oba, aşiret
Kalktı göç eyledi Afşar elleri / Ağır ağır giden eller bizimdir - Dadaloğlu

Ata Sözleri ve Deyimler

elde bulunan beyde bulunmaz
el mi yaman bey mi yaman? el yaman!

Birleşik Kelimeler: yad el, gurbet eli, Türk eli, yad eller

EN

[isim]

Bir yüzeyde boy sayılan iki kenar arasındaki uzaklık, genişlik, boy, uzunluk karşıtı
Kumaşın eni. Yolun eni. Kâğıdın eni.

[isim] [halk ağzında]

Hayvanlara veya eşyaya vurulan damga, işaret

[zarf]

Başına geldiği sıfatların üstün derecede olduğunu gösteren kelime
En iyi adamını yollamış buraya. - Ahmet Ümit

Ata Sözleri ve Deyimler

en kötü günümüz böyle olsun

Birleşik Kelimeler: en aşağı, en azından, enberi, enöte

LE

NE

[kimya]

Neon elementinin simgesi

[zamir]

Hangi şey

[sıfat]

Hangi
Güzel heykel, ne yandan bakarsan, ne yana çevirirsen gene güzeldir. - Bedri Rahmi Eyuboğlu

[sıfat]

Nasıl
Bu ne kıyafet?

[zarf]

Neden
Efendi, sen de ne üstüme abanıyorsun? - Burhan Felek

[zarf]

Şaşma veya abartı bildiren bir söz
Ne sıcak, ne sıcak! Ne güzel çiçekler! Ne kaba adam!

[ünlem]

Soru biçiminde şaşma bildiren ünlem
Ne, yıkıldı ha!

Ata Sözleri ve Deyimler

ne âlem
ne âlemde?
ne alıp veremiyor?
ne arar (veya onda ... ne gezer)
ne arıyor
ne biçim?
ne buyrulur?
ne çare
ne çıkar
ne çiçektir, biliriz
ne dedim de
ne demek?
ne demek olsun
ne demeye
ne denir (veya dersin)
ne denli
ne de olsa
ne dese beğenirsin?
nedir ki
ne diye?
ne ekersen onu biçersin
ne fayda
ne gam
ne gezer
ne gibi?
ne gözle bakmak
ne güne duruyor?
ne günlere kaldık!
ne haber?
ne hacet
ne haddine!
ne hâlde?
ne hâli varsa görsün
ne hikmetse (veya hikmettir)
ne idiği belirsiz
ne imiş?
ne ise
ne istediğini bilmek
ne iyi!
ne kadar
ne kadar olsa
ne kadar varsa
ne lazım
neler
neler de neler, maydanozlu köfteler
neler neler
ne mal olduğunu bilmek (veya anlamak)
ne mene
ne menem
ne mümkün
ne münasebet!
ne o?
ne olacak!
ne olduğunu bilememek
ne oldum delisi olmak
ne olur (veya olursun veya olursunuz)
ne olursa olsun
ne oluyor?
ne pahasına olursa olsun
ne söylüyorsun?
ne var ki
ne yaparsın (veya yapmalı) ki
ne yapıp yapıp
ne yaptığını bilmemek
ne yazar
ne yazık ki
neye uğradığını bilememek (veya anlamamak veya şaşırmak)
neyin nesi (kimin fesi)
neyleyim
neymiş
ne yüzle

Birleşik Kelimeler: ne âlâ, neme gerek, neme lazım

NÜ (Kelime Kökeni: Fransızca nu)

[sıfat]

Çıplak

[isim]

Çıplak resim

ÜN

[isim]

Ses

Ata Sözleri ve Deyimler

ün almak (veya kazanmak veya salmak veya yapmak)
üne kavuşmak

EŞ

[isim]

Birbirinin aynı olan veya birbirine çok benzeyen iki şeyden her biri, benzeri
Çorabın öbür eşini yerden almak için sol ayağını uzatıyordun. - Ömer Seyfettin

[halk ağzında]

Kuma, ortak

[halk ağzında]

Arkadaş

[halk ağzında]

Döl eşi

Ata Sözleri ve Deyimler

eşi benzeri (veya manendi veya menendi) olmamak (veya bulunmamak veya yok)
eş tutmak

Birleşik Kelimeler: eş adlı, eş anlam, eş anlı, eş bacaklılar, eş basınç, eş başkan, eş biçim, eş cinsel, eş değer, eş deprem, eş dost, eş eksenli, eş güdüm, eş kanatlı, eşkenar, eş koşma, eş merkezli, eş ölçüm, eş sesli, eş sıcak, eş yapı, eş yapım, eş yükselti, eş zaman, döl eşi

ŞE

ÜLEN

[isim] [halk ağzında]

Ulan
Ülen, haddini bilmez bastıbacak, emir vermek sana mı kaldı? - Yakup Kadri Karaosmanoğlu

LEŞ (Kelime Kökeni: Farsça lāşe)

[isim]

Kokmuş hayvan ölüsü

[sıfat]

Çok kötü kokan

Ata Sözleri ve Deyimler

leş gibi
leş gibi sarhoş
leş gibi serilmek
leşini çıkarmak
leşini sermek

Birleşik Kelimeler: leş kargası, gemi leşi

ŞEN

[sıfat]

Yaşamaktan mutlu olduğunu davranışlarıyla belli eden, sevinçli, neşeli
Hayatta daima şen insanlarla beraber olun, gamlı insanların gamı size de bulaşır. - Reşat Enis

Ata Sözleri ve Deyimler

şen olmak

Birleşik Kelimeler: şen şakrak, şen şatır

GE

[kimya]

Germanyum elementinin simgesi

GEN

[sıfat] [eskimiş]

Geniş

[sıfat]

Üçgen, dörtgen vb. geometri terimlerinde `kenarlı` anlamıyla kullanılan bir söz

Birleşik Kelimeler: altıgen, beşgen, çeşitkenar üçgen, çokgen, dış çokgen, dik üçgen, dikdörtgen, dikgen, dokuzgen, dörtgen, eşkenar dörtgen, eşkenar üçgen, iç çokgen, ikizkenar üçgen, köşegen, küresel üçgen, ongen, sekizgen, üçgen, yedigen

[sıfat] [halk ağzında]

Bir süre sürülmeyerek boş bırakılmış (tarla)
Yurdumuzun neresinde işlenmemiş bir parça toprak, gen bir tarla görsem seni anarım. - Necati Cumalı

[isim] [biyoloji]

İçinde bulunduğu hücre veya organizmaya özel bir etkisi olan, kuşaktan kuşağa ve hücreden hücreye geçen kalıtımsal öge

ÜLEŞ

[isim]

Pay

GÜN

[isim]

Güneş

Ata Sözleri ve Deyimler

gün ağarmak
gün almak
gün atmak
gün batmak
gün bugün
gün doğmadan kimliği söylenmez
gün doğmadan neler doğar
gün doğmak
gün doğmak
güne göre kürk giyinmek gerek
gün eylemek
gün geçer, kin geçmez
gün geçirmek (veya öldürmek)
gün geçmek
gün gibi açık
gün görmemek
gün güne uymaz
gün kavuşmak
gün koymak
günlerden bir gün
günleri gece olmak
günleri sayılı olmak
gün meselesi
gün ola harman ola
gün olur yılı besler, yıl olur günü beslemez
gün saymak
günü (veya gününü) kurtarmak
günü dolmak
günü gününe uymaz
gününü (veya günlerini) saymak (veya beklemek)
gününü doldurmak
gününü görmek
gününü göstermek
gününü gün etmek
günü yetmek
gün varken davarını eve götür
gün yemek
gün yüzü görmemek
gün yüzü görmemiş (söz veya küfür)

Birleşik Kelimeler: günâşık, günaşırı, günaydın, gün balı, gün balığı, gün batımı, gün batısı, günbegün, günberi, gün boyu, günçiçeği, gün dikilmesi, gün doğusu, gündöndü, gün dönümü, gün durumu, güngörmez, güngörmüş, gün gülü, gün günden, günısı, gün ışığı, günindi, gün merkezli, gün ortası, günöte, Gün tutulması, gün tün eşitliği, gün yağmuru, gün yayı, gün yeli, günden güne, günebakan, günler günü, günübirlik, günü geçmiş, günü gününe, günün adamı, günün birinde, ala gün, artık gün, ay gün takvimi, ay gün yılı, ek gün, ertesi gün hapı, her gün, iyi gün, iyi gün dostu, kara gün, kara gün dostu, mübarek gün, öbür gün, ön gün, öte gün, tam gün, ana baba günü, arife günü, aşure günü, bayram günü, çalışma günü, doğum günü, güneş günü, halk günü, hesap günü, imza günü, iş günü, kabul günü, kandil günü, kış günü, kıyamet günü, mahşer günü, okuma günü, paça günü, yaş günü, yıldız günü