Fa ile Biten Kelimeler



FA ile biten 45 kelime bulunuyor. Sonu FA olan kelime listesi ve kelime anlamları.

Ayrıca, "Fa kelimesinin anlamı nedir? Fa ile başlayan kelimeler. İçinde fa olan kelimeler." içeriklerine bakabilirsiniz.

9 Harfli Kelimeler

MÜTEVEFFA30, ZEVKÜSEFA27, DARÜŞŞİFA25, ŞANLIURFA20, NAKUALOFA17

8 Harfli Kelimeler

AYNISEFA18, KURUKAFA16

7 Harfli Kelimeler

MUSAFFA22, MUKAFFA21, MANKAFA14

6 Harfli Kelimeler

BİVEFA20, ZÜRAFA17, ZÜREFA17, ISTIFA15, İNDİFA14, İSTİFA13, MALAFA13, İRTİFA12, İNTİFA12, İKTİFA12, KARAFA12

5 Harfli Kelimeler

HAYFA17, HALFA15, PRAFA15, SAYFA14, TAYFA13, MENFA12, TURFA12, KALFA11, LENFA11

4 Harfli Kelimeler

VEFA16, ŞUFA14, ŞİFA13, CEFA13, DEFA12, SOFA12, YAFA12, KOFA11, SAFA11, SEFA11, ALFA10, İTFA10, KAFA10

3 Harfli Kelimeler

İFA9

2 Harfli Kelimeler

FA8


FA (Kelime Kökeni: İtalyanca fa)


[isim] [müzik]
  • Müzikal ses dizilerinde mi ile sol arasındaki ses

Birleşik Kelimeler: fa anahtarı


İFA (Kelime Kökeni: Arapça īfāʾ)


[isim] [eskimiş]
  • Bir işi yapma, yerine getirme

Ata Sözleri ve Deyimler

  • ifa etmek


ALFA (Kelime Kökeni: Fransızca alpha)


[isim]
  • Yunan alfabesinin birinci harfi

Birleşik Kelimeler: alfa ışınları

[isim] [bitki bilimi]
  • Kuzey Afrika'da ve İspanya'da yetişen ve kâğıt, ip, halı yapımında kullanılan bir bitki (Stipa tenacissima)

İTFA (Kelime Kökeni: Arapça iṭfāʾ)


[isim] [eskimiş]
  • Söndürme
[fizik]
  • Sönüm
[ticaret]
  • Sönüm

Ata Sözleri ve Deyimler

  • itfa etmek


KAFA (Kelime Kökeni: Arapça ḳafā)


[isim]
  • İnsan başı, ser
[mecaz]
  • Kavrama ve anlama yeteneği, zekâ, zihin, bellek

    Kafasının faaliyetini fikirden ziyade işe vermiş. - Yahya Kemal Beyatlı

[mecaz]
  • Görüş ve inançların etkisi altında beliren düşünme ve yargılama yolu, zihniyet

    Kalbi ve kafasıyla daima yeni, daima genç kaldı. - Yusuf Ziya Ortaç

Ata Sözleri ve Deyimler

  • kafa (veya kafasını) dinlendirmek
  • kafa (veya kafasını) karıştırmak
  • kafa (veya kafasını) şişirmek
  • kafa (veya kafasını) ütülemek
  • kafa (veya kafayı) çekmek
  • kafa (veya kafayı veya kafasını) dinlemek
  • kafa atmak
  • kafa bulmak
  • kafa cilalamak
  • kafa eskitmek
  • kafa göz yarmak
  • kafa kafaya vermek
  • kafa kalmamak
  • kafa patlatmak
  • kafa sallamak
  • kafası (veya kafasına) takılmak
  • kafası almamak (veya sarmamak)
  • kafası bir dünya
  • kafası bozulmak
  • kafası bulanmak
  • kafası dolmak
  • kafası dönmek
  • kafası dumanlanmak
  • kafası durmak
  • kafası düzelmek
  • kafası ile oynamak
  • kafası işlemek (veya çalışmak)
  • kafası karışmak (veya allak bullak olmak)
  • kafası kazan (gibi) olmak
  • kafası kızmak
  • kafasına dank etmek
  • kafasına estiği gibi
  • kafasına geçirmek
  • kafasına girmek
  • kafasına girmemek
  • kafasına göre
  • kafasına koymak
  • kafasına sığmamak
  • kafasına söz girmemek
  • kafasına uymak
  • kafasına vura vura
  • kafasına vur, ekmeğini elinden al
  • kafasına vurmak
  • kafasından çıkarmak (veya atmak)
  • kafasından geçirmek
  • kafasında şimşek çakmak
  • kafasında tutmak
  • kafasını ezmek
  • kafasını işletmek
  • kafasını kaldırmak
  • kafasını kaldırmamak
  • kafasını kaşıyacak vakti olmamak
  • kafasını kırmak
  • kafasını kullanmak
  • kafasını kurcalamak
  • kafasının bir tahtası eksik (veya noksan) (olmak)
  • kafasının dikine gitmek
  • kafasının etini yemek
  • kafasının kontağı atmak
  • kafasını sarmak (veya açmak)
  • kafasını sokmak
  • kafasını taştan taşa çarpmak (veya vurmak)
  • kafasını toplamak
  • kafasını tütsülemek
  • kafasını uçurmak
  • kafasını vurmak
  • kafası sarmamak
  • kafası sersem sepet (olmak)
  • kafası şişmek
  • kafası yerinde olmamak
  • kafası yerine gelmek
  • kafa tutmak
  • kafaya almak
  • kafaya çıkmak
  • kafa yapmak
  • kafaya takmak
  • kafayı (bir yere) vurmak
  • kafayı bulandırmak
  • kafayı bulmak
  • kafayı çalıştırmak (veya işletmek)
  • kafayı değiştirmek
  • kafayı tütsülemek (veya dumanlamak)
  • kafayı üşütmek
  • kafayı yemek
  • kafa yok!
  • kafa yormak

Birleşik Kelimeler: kafa çıkışı, kafa dengi, kafa sesi, kafa işçisi, kafa kâğıdı, kafa koçanı, kafakol, kafatası, kafası boş, kafası bulutlu, kafası çatlak, kafası dumanlı, kafası iyi, kafası kıyak, kafası kontak, kafası küflü, kafası örümcekli, kafası tembel, kalın kafa, kurukafa, kuru kafa, taş kafa


KALFA (Kelime Kökeni: Arapça ḫalīfe)


[isim]
  • Aşaması çırakla usta arasında bulunan zanaatçı

    Kalfalar, dükkân sahipleri, çıraklar, su dolu helkeleriyle dükkânlarından fırlıyor. - Orhan Kemal

[eskimiş]
  • Saraylarda ve büyük konaklarda halayıkların başında bulunan kadın
[eskimiş]
  • İptidailerde hoca yardımcısı
[eskimiş]
  • Çocukları evlerinden alarak okula, okuldan evlerine götüren kimse

    Evin içinde yaşlı bir kalfa ve bir besleme ile kalmıştık. - Sermet Muhtar Alus

Birleşik Kelimeler: eczacı kalfası


LENFA (Kelime Kökeni: Fransızca lymphe)


[isim] [anatomi]
  • Lenf

KOFA


[isim] [bitki bilimi]
  • Hasır otu

SAFA (Kelime Kökeni: Arapça ṣafāʾ)


[isim]
  • 343 sefa

SEFA (Kelime Kökeni: Arapça ṣafā)


[isim]
  • Gönül rahatlığı, rahatlık, kaygısız ve sakin olma

Ata Sözleri ve Deyimler

  • sefa (veya sefalar) bulduk
  • sefa geldin (veya geldiniz)
  • sefa geldine gitmek
  • sefasına bakmak
  • sefasını sürmek
  • sefa sürmek

Birleşik Kelimeler: sefa pezevengi, aynısefa, zevküsefa, akşamsefası, içki sefası, gecesefası, gündüzsefası


İRTİFA (Kelime Kökeni: Arapça irtifāʿ)


[isim]
  • Yükseklik

    Bir binanın hiçbir tesirle yıkılmasa yalnız irtifası yüzünden çökebileceği niçin hatırına gelmiyor? - Necip Fazıl Kısakürek

[coğrafya]
  • Yükselti

İNTİFA (Kelime Kökeni: Arapça intifāʿ)


[isim] [eskimiş]
  • Yararlanma, faydalanma, asılanma

Birleşik Kelimeler: intifa hakkı


İKTİFA (Kelime Kökeni: Arapça iktifā)


[isim] [eskimiş]
  • Yetinme

Ata Sözleri ve Deyimler

  • iktifa etmek


KARAFA (Kelime Kökeni: Fransızca carafe)


[isim]
  • Uzun boyunlu, kulpsuz küçük rakı sürahisi

    Garson gel şu karafayı doldur. - Hüseyin Rahmi Gürpınar


MENFA (Kelime Kökeni: Arapça menfā)


[isim] [eskimiş]
  • Bir kimsenin sürgüne gönderildiği yer, sürgün yeri