Emi ile Başlayan Kelimeler



EMİ ile başlayan 21 kelime bulunuyor. Başında EMİ olan kelimeler ve kelime anlamları.

Ayrıca, "Emi ile biten kelimeler. İçinde emi olan kelimeler." içeriklerine bakabilirsiniz.

10 Harfli Kelimeler

EMİŞTİRMEK15, EMİRBERLİK13

9 Harfli Kelimeler

EMİŞTİRME14

8 Harfli Kelimeler

EMİRGAZİ16, EMİCİLİK12, EMİRNAME10

7 Harfli Kelimeler

EMİRDAĞ17, EMİNÖNÜ16, EMİSYON12, EMİŞMEK12, EMİRCİK11, EMİRBER10, EMİLMEK9, EMİRLİK8

6 Harfli Kelimeler

EMİŞME11, EMİLME8

5 Harfli Kelimeler

EMİ9

4 Harfli Kelimeler

EMİŞ8, EMİR5, EMİN5, EMİK5


EMİR (Kelime Kökeni: Arapça emr)


[isim]
  • Buyruk, komut, talimat, ferman
[bitki bilimi]
  • Orta Anadolu'da şarap yapımı için üretilen, orta kalın kabuklu, beyaz renkli, kısa ve karışık budanan bir tür üzüm

Ata Sözleri ve Deyimler

  • emir almak
  • emir altına almak
  • emir vermek
  • emrine girmek
  • emrine vermek

Birleşik Kelimeler: emir cümlesi, emir eri, emir kipi, emir kulu, emir komuta zinciri, emirname, emir subayı, emretmek, emreylemek, emrihak, emrivaki, emre muharrer senet, yazılı emir, evvelemirde, arama emri, ita emri, ödeme emri, ölüm emri, tediye emri, verile emri

[isim]
  • Araplarda ve bazı Müslüman ülkelerde bir kavim, şehir veya ülkenin başı

EMİN (Kelime Kökeni: Arapça emīn)


[sıfat]
  • Güvenli

    Bebesini emin ellere mi bırakmıştı acaba? - Ayşe Kulin

[isim] [tarih]
  • Osmanlı Devleti'nde bazı devlet görevlerindeki sorumlu kişi

    Şehremini.

Ata Sözleri ve Deyimler

  • emin olmak

Birleşik Kelimeler: yediemin, defter emini, sandık emini, sürre emini, şehremini


EMİK


[isim] [halk ağzında]
  • Emmekten çürüyen yer, emme izi

EMÎRLİK


[isim]
  • Beylik

EMİLME


[isim]
  • Emilmek işi

EMİŞ


[isim]
  • Emme işi

    Çatlaklar sanki yerin dibine kadar iniyordu. Toprağın suyu öyle bir emişi vardı. - Tarık Buğra


EMİLMEK


[nesnesiz]
  • Emme işine konu olmak

EMİCİ


[sıfat] [bitki bilimi] [hayvan bilimi]
  • Emme özelliği olan

Birleşik Kelimeler: emici kıllar, emici tüyler


EMİRNAME (Kelime Kökeni: Arapça emr + Farsça nāme)


[isim] [eskimiş]
  • Yazılı buyruk

    Kaptanlar böyle bir seyahate çıkmak için bir de emirname istiyorlardı. - Feridun Fazıl Tülbentçi


EMİRBER (Kelime Kökeni: Arapça emr + Farsça -ber)


[isim] [eskimiş] [askerlik]
  • Emir eri

    Paşa o gün konuşmasına başlamazdan önce emirberlerine gene iki kahve emretti. - Ruşen Eşref Ünaydın


EMİRCİK


[isim] [hayvan bilimi]
  • Yalıçapkını

EMİŞME


[isim]
  • Emişmek işi

EM


[isim] [halk ağzında]
  • İlaç, merhem

Ata Sözleri ve Deyimler

  • eme seme yaramamak
  • eme yaramak


EMİSYON (Kelime Kökeni: Fransızca émission)


[isim]
  • Çıkarma
[ekonomi]
  • Sürüm

EMİŞMEK


[nesnesiz]
  • Karşılıklı olarak emmek
[halk ağzında]
  • Sağılmadan önce koyunlar kuzular tarafından gizlice emilmek