ELEKTROPOZİTİF ile Oluşan Kelimeler (ELEKTROPOZİTİF Kelime Türetme)

ELEKTROPOZİTİF harflerinden oluşan 409 kelime bulunuyor. ELEKTROPOZİTİF kelime türetme listesi ve kelime anlamları.

Ayrıca, "Elektropozitif kelimesinin anlamı nedir?" içeriklerine bakabilirsiniz.

14 Harfli Kelimeler

ELEKTROPOZİTİF₂₉

10 Harfli Kelimeler

PORTEKİZLİ₁₈

9 Harfli Kelimeler

OTORİTELİ₁₁

8 Harfli Kelimeler

İPOTEKLİ₁₃, İPOTETİK₁₃, OZOKERİT₁₃, EZOTERİK₁₂, KRİZOLİT₁₂, TERTİPLİ₁₂, TERZİLİK₁₁, ELEKTROT₉, ETİKETLİ₈

7 Harfli Kelimeler

POZİTİF₂₁, EZOFORİ₁₈, FERİZLİ₁₆, FOTOTEK₁₅, PİZOLİT₁₅, EPİKRİZ₁₄, FİRKETE₁₃, KELİFİT₁₃, KREOZOT₁₂, POLİTİK₁₂, TRİPOLİ₁₂, ELİPTİK₁₁, KELEPİR₁₁, TEPELİK₁₁, TEPKİLİ₁₁, TRİPTİK₁₁, İKİZLER₁₀, TEZKİRE₁₀, OTORİTE₉, ELEKTRO₈
Tümünü Gör

6 Harfli Kelimeler

PROFİL₁₇, EPİFİT₁₆, İZOTOP₁₅, EPİZOT₁₄, PROTEZ₁₄, FİLETO₁₃, FLORİT₁₃, TEKZİP₁₃, EFELİK₁₂, FİLTRE₁₂, FETRET₁₂, FERTİK₁₂, KEFELİ₁₂, PİKOLO₁₂, TİFTİK₁₂, TERFİK₁₂, TİRFİL₁₂, TORTOP₁₂, TEKLİF₁₂, TEKFİR₁₂
Tümünü Gör

5 Harfli Kelimeler

FOROZ₁₆, ORFOZ₁₆, FİLOZ₁₅, EFRİZ₁₄, FİREZ₁₄, FİLİZ₁₄, FİZİK₁₄, FREZE₁₄, ZİFİR₁₄, ZEFİR₁₄, FLORİ₁₂, FORTE₁₂, KOFTİ₁₂, KEPEZ₁₂, EFEKT₁₁, ELİFİ₁₁, FİRİK₁₁, FİTİL₁₁, FİTRE₁₁, FİKİR₁₁
Tümünü Gör

4 Harfli Kelimeler

FRİZ₁₃, FERZ₁₃, ZİFT₁₃, FOTO₁₂, EFOR₁₁, FLOK₁₁, FLOR₁₁, FOLK₁₁, FİLO₁₁, PRİZ₁₁, TİFO₁₁, ELİF₁₀, FİRE₁₀, FLİT₁₀, FİİL₁₀, FEKE₁₀, FİLE₁₀, FERT₁₀, FERİ₁₀, KEFE₁₀
Tümünü Gör

3 Harfli Kelimeler

POF₁₄, POZ₁₁, FOL₁₀, FOK₁₀, KOF₁₀, EFE₉, FİT₉, FİL₉, FER₉, FEL₉, FEK₉, KEF₉, LİF₉, LEF₉, TEF₉, LOP₈, POT₈, ROP₈, TOP₈, EPE₇
Tümünü Gör

2 Harfli Kelimeler

OF₉, FE₈, İP₆, PE₆, İZ₅, ZE₅, OK₃, OL₃, OT₃, EK₂, EL₂, ER₂, ET₂, İL₂, İT₂, KE₂, Kİ₂, LE₂, RE₂, TE₂
Tümünü Gör

EK

[isim]

Bir şeyin eksiğini tamamlamak için ona katılan parça
Yazının ekleri.

[sıfat]

Eklenmiş, katılmış
Okul müdürüyken okulun ek inşaatında hamallarla birlikte çalışmış. - Haldun Taner

[dil bilgisi]

Kelime türetmek veya kelimenin görevini belirtmek için kullanılan, başa, sona veya kelimenin içine eklenebilen, bağımlı dil bilgisi ögeleri, lahika

Ata Sözleri ve Deyimler

ek bent olmak
ekini belli etmemek

Birleşik Kelimeler: ek bileziği, ek bütçe, ek ders, ek eylem, ek fiil, ek görev, ek gün, ek kart, ek kök, ek oylum, ek ödenek, ek poliçe, ek süre, ek tahsisat, iç ek, işlek ek, ön ek, son ek, aidiyet eki, bildirme eki, çekim eki, çoğul eki, çokluk eki, durum eki, edilgenlik eki, eşitlik eki, hâl eki, ilgi eki, iyelik eki, kişi eki, küçültme eki, nispet eki, olumsuzluk eki, soru eki, şahıs eki, topluluk eki, türetme eki, yapım eki, yokluk eki, yön eki, yön gösterme eki, zaman eki, çatı ekleri

EL

[isim] [anatomi]

Kolun bilekten parmak uçlarına kadar olan, tutmaya ve iş yapmaya yarayan bölümü
El var, titrer durur, el var yumuk yumuk / El var pençe olmuş, el var yumruk - Ziya Osman Saba

Ata Sözleri ve Deyimler

... elinden çıkmak
el (veya elini) uzatmak
el (veya elini) yakmak
el açmak
el almak
el atmak
el ayak (veya etek) çekmek
el ayak çekilmek
el bağlamak
el basmak
el bebek gül bebek
el bende!
el çekmek
el çektirmek
el çırpmak
elde (veya elinde) olmamak
elde avuçta (bir şey) kalmamak
elde avuçta (ne varsa)
elde etmek
el değiştirmek
el değmemek
elde kalmak
eldeki yara, yarasıza duvar deliği
elden ağza yaşamak
elden ayaktan düşmek (veya kesilmek)
elden bırakmamak (veya düşürmemek)
elden çıkarmak
elden çıkmak
elden geçirmek
elden gel!
elden geldiği kadar
elden gelmemek
elden gitmek
elden kaçırmak
elden kaçmak
elden ne gelir?
elde tutmak
el dokunulmamak
ele alınır
ele alınmaz
ele almak
ele avuca sığmamak
ele bakmak
ele geçirmek
ele geçmek
ele gelmek
el elde baş başta
el elden kalmaz, dil dilden kalmaz
el elden üstündür (ta arşa kadar)
el el ile, değirmen yel ile
el eli yıkar, iki el yüzü
el el üstünde olur, ev ev üstünde olmaz
el el üstünde oturmak
el ermez, güç yetmez
el etek öpmek
el etek tutmak
el etmek
ele vermek
eli (veya elleri) armut devşirmek
eli alışmak
eli altında olmak
eli ayağı (olmak)
eli ayağı (veya ayağına) dolaşmak
eli ayağı buz kesilmek (veya tutmamak)
eli ayağı titremek
eli ayağı tutmak
eli aza varmamak
eli boş çıkmak
eli boş dönmek (veya çevrilmek veya geri gelmek)
eli boş gelmek
eli cebine (veya cüzdanına veya kesesine) gitmemek (veya varmamak)
eli değmek
eli dursa ayağı durmaz
eli ekmek tutmak
eli eline değmemek
eli ermek
eli ermez gücü yetmez
eli genişlemek
eli gitmek
eli harama uzanmak
eli işe yatmak
eli kalem tutmak
eli kırılmak
eli kırılsın!
eli kolu (eli ayağı) bağlı kalmak (veya olmak)
eli kolu bağlı durmak
eli kurusun!
elimi sallasam ellisi, başımı sallasam tellisi
elinde ... var
elinde avucunda nesi varsa
elinde bulunmak (veya olmak)
elinde büyümek
elinde kalmak
elinden
elinden (bir şey) düşmemek
elinden (bir şeyi) düşürmemek
elinden almak
elinden bir iş (veya şey) gelmemek
elinden bir kaza (veya sakatlık) çıkmak
elinden geleni ardına (veya arkasına) koymamak
elinden geleni yapmak
elinden gelmek
elinden hiçbir şey kurtulmamak
elinden iş çıkmamak
elinden iyi iş gelmek
elinden kan çıkmak
elinden kurtulmak
elinden tutmak
elinde olmak
elinde olmak
elinde patlamak
elinde tutmak
eline (veya elinize veya ellerinize) sağlık
eline almak
eline ayağına kapanmak (veya sarılmak veya düşmek)
eline ayağına üşenmemek
eline bakmak
eline doğmak
eline düşmek
eline erkek eli değmemiş olmak
eline eteğine doğru
eline eteğine sarılmak
eline fırsat geçmek
eline geçmek
eline kalmak
eline su dökemez
eline tutuşturmak
eline yüzüne bulaştırmak
elini arı kovanına sokmak
elini ayağını (veya eteğini) kesmek (veya çekmek)
elini ayağını öpeyim
elini belli etmek (veya göstermek)
elini çabuk tutmak
elini kana bulamak (veya bulaştırmak)
elini kolunu bağlamak
elini kolunu sallaya sallaya gelmek
elini kolunu sallaya sallaya gezmek
elini kulağına atmak
elinin altında (olmak)
elinin hamuruyla erkek işine karışmak
elinin tersiyle çarpmak
elinin tersiyle itmek
elini oynatmak
elini sallasa ellisi (başını sallasa tellisi)
elini sıcak sudan soğuk suya sokmamak
elini sürmemek
elini taşın altına koymak (veya sokmak)
elini veren kolunu alamaz
elini vicdanına koymak
elinle ver, ayağınla ara
eli olmak
eli para görmek
eli silah tutmak
eli varmamak (veya gitmemek)
eli yatmak
eliyle koymuş gibi
el kadar
el kaldırmak
el katmak
el koymak
ellerde gezmek
elleri (veya ellerin) dert görmesin
ellerim yanıma gelsin
eller yukarı!
elle tutulacak tarafı (veya yanı) kalmamak
elle tutulur
elle tutulur gözle görülür (veya dille anlatılır)
elle tutulur tarafı olmamak
el ovuşturmak
el öpenlerin çok olsun!
el öpmek
el öpmekle ağız aşınmaz
el pençe
el pençe divan
el pençe divan durmak
el sıkışmak
el sıkmak
el sürmemek
el tazelemek
el terazi, göz mizan
el tutmak
el üstünde tutmak
el vergisi, gönül sevgisi
el vermek
el vurmamak
el yarası onulur, dil yarası onulmaz
el yıkamak

Birleşik Kelimeler: el alışkanlığı, el altında, el altından, el arabası, el ayası, elbasan tavası, el bezi, el birliği, el bombası, el çabukluğu, el çantası, el değirmeni, el duşu, el ele, el emeği, elense, el erimi, el erki, elezer, el falı, el feneri, el freni, el havlusu, el ilanı, el işçiliği, el işi, el kantarı, el keseri, el kılavuzu, el kiri, el kitabı, el notu, el oltası, elöpen, el sabunu, el sanatları, el sözlüğü, el şakası, el tası, el telefonu, el telsizi, el topu, el ulağı, el uzluğu, el yatkınlığı, el yazısı, el yazması, el yordamıyla, elde bir, elden ele, eli açık, eli ağır, eli ayağı düzgün, eli bayraklı, elibelinde, eli belinde, eli bol, eli boş, eliböğründe, eli böğründe, eli çabuk, eli dar, eli geniş, eli hafif, eli koynunda, eli kulağında, eli mahkûm, eli maşalı, elimsende, eli nimetli, eli selek, eli sıkı, eli sopalı, eli şakağında, eli yatkın, eli uz, eli uzun, eli yatkın, eli yordamlı, eli yüreğinde, eli yüzü düzgün, eli yüzü temiz, eline ağır, eline ayağına çabuk, eline çabuk, elinin körü, azel, art elden, havvaanaeli

[isim]

Yakınların dışında kalan kimse, yabancı
Kâtip benim ben kâtibin, el ne karışır! - Halk türküsü

Ata Sözleri ve Deyimler

el ağzına bakan, karısını tez boşar
el arı düşman gayreti
el beğenmezse yer beğensin
elden gelen öğün olmaz, o da vaktinde bulunmaz
elden vefa, zehirden şifa
ele güne karşı
el elin aynasıdır
el elin eşeğini türkü çağırarak arar
el elin nesine, gülerek gider yasına
el eliyle yılan tutulur
ele verir talkını (veya telkini), kendi yutar salkımı
el için ağlayan gözden olur
el için kuyu kazan, evvela kendisi düşer
el için yanma nâra, yak çubuğunu bak keyfine
el ile gelen düğün bayram
elin ağzı torba değil ki büzesin
el iyisi olmak
el kazanıyla aş kaynamaz
el kazanıyla aş kaynatmak
el yumruğu yemeyen kendi yumruğunu değirmen taşı sanır

Birleşik Kelimeler: el adamı, el âlem, el kapısı, elkızı, eloğlu, yedi kat el

[isim]

Ülke, yurt, il
Çöller, Yemen ellerinden beter imiş. - Aka Gündüz

[halk ağzında]

Oba, aşiret
Kalktı göç eyledi Afşar elleri / Ağır ağır giden eller bizimdir - Dadaloğlu

Ata Sözleri ve Deyimler

elde bulunan beyde bulunmaz
el mi yaman bey mi yaman? el yaman!

Birleşik Kelimeler: yad el, gurbet eli, Türk eli, yad eller

ER

[isim]

Erkek
Noksansız bir çeyiz ve düğünle iyi bir ere verilen Zeynep'in hissesi ayrılmıştır. - Tarık Buğra

[mecaz]

İşini iyi bilen, yetenekli kimse
Sanat eri çalışır, bir eser kor ortaya, onun güzel olduğuna inanır, o güzelliği herkesin anlamasını, kavramasını ister. - Nurullah Ataç

[sıfat] [mecaz]

Kahraman, yiğit

[askerlik]

Rütbesiz asker, nefer
Düşman erleri arasında Fransızlar da vardır. - Salâh Birsel

[halk ağzında]

Koca

Ata Sözleri ve Deyimler

ere gitmek (veya varmak)
ere vermek
erim er olsun da yerim çalı dibi olsun
erine göre bağla başını, tencerene göre kaynat aşını
er kocar, gönül kocamaz
er lokması er kursağında kalmaz
er olan ekmeğini taştan çıkarır
er oyunu üçe kadar

Birleşik Kelimeler: erbaş, er bezi, erdişi, er ekmeği, er kişi, er meydanı, er suyu, acemi er, komando er, tam er, avcı eri, emir eri, gönül eri, hizmet eri, iş eri, sanat eri, yazın eri

[zarf] [halk ağzında]

Erken
Er sabah kalktım ki sular çağlıyor - Halk türküsü

Birleşik Kelimeler: er ekmeği, er geç

[kimya]

Erbiyum elementinin simgesi

ET

[isim]

İnsanlarda, hayvanlarda deri ile kemik arasındaki kas ve yağdan oluşan tabaka
Bu koyunda hiç et yok, pek zayıf.

Ata Sözleri ve Deyimler

et bağlamak
ete kemiğe dönüştürmek (veya büründürmek)
eti budu yerinde (veya etine dolgun)
eti kemiği
eti kemiğine yapışmak
etinden et koparmak (veya kesmek)
eti ne budu ne?
eti senin, kemiği benim
et kanlı gerek, yiğit canlı
et kokarsa tuzlanır, ya tuz kokarsa ne yapılır?
etle tırnak arasına girilmez
etle tırnak gibi
et ne kadar arık olsa üstüne ekmek yaraşır
etten duvar örmek
etten önce çömleğe düşmek
et tırnak olmak
et tırnaktan ayrılmaz
et tutmak

Birleşik Kelimeler: et beni, et kafalı, et kesimi, et kırımı, et lokması, etobur, et sığırı, et sineği, et sotesi, et suyu, et şeftalisi, et tavuğu, et toprak, et unu, etyaran, etyemez, beyaz et, kaba et, kara et, kırmızı et, lop et, kül rengi et sineği, balıketi, balık eti, dana eti, diş eti, diş eti ünsüzü, göğüs eti, koyun eti, kurban eti, kuzu eti, sığır eti, soya eti, tavşan eti, tavuk eti, balıketinde

İL

[isim]

Ülkenin vali yönetimindeki bölümü, vilayet
İllerin idaresi yetki genişliği esasına dayanır. - Anayasa

[tarih]

Eski Türklerde devlet

Birleşik Kelimeler: ilbay

İT

[isim]

Köpek

[hakaret yollu]

Değersiz, terbiyesiz kimse
Babaları da zaten itin biri. - Haldun Taner

Ata Sözleri ve Deyimler

it ağzını kemik tutar
it değmekle deniz pis olmaz
it derisinden post olmaz
it dişi domuz derisi
ite atsan yemez
ite ot, ata et vermek
it gibi çalışmak
iti an, taşı eline al (veya çomağı hazırla)
iti ite kırdırmak
itin ahmağı baklavadan pay umar
itin götüne (veya kıçına) sokmak
itin kuyruğunda
iti öldürene sürütürler
it ite (buyurur), it de kuyruğuna
it iti ısırmaz
it izi at izine karışmak
it kağnı gölgesinde yürür de kendi gölgesi sanırmış
itle çuvala girilmez
itle dalaşmaktan çalıyı dolaşmak yeğdir
it ölüsü gibi
it sürü, para kazan
it sürüsü kadar
it ulur, birbirini bulur
it ürür, kervan yürür

Birleşik Kelimeler: itayağı, itboğan, itburnu, it canlı, it dalaşı, itdirseği, it elli, it hıyarı, it kopuk, itkuyruğu, itoğluit, it üzümü, ekin iti

KE

Kİ (Kelime Kökeni: Farsça ki)

[bağlaç]

Anlam bakımından birbirleriyle ilgili cümleleri birbirine bağlayan bir söz

Birleşik Kelimeler: hâlbuki, vakta ki, kaldı ki

LE

RE

[isim] [müzik]

Gam (II) dizisinde do ile mi arasındaki ses

[kimya]

Renyum elementinin simgesi

TE

[isim]

Sıhhi tesisatta su borusunu üç yönlü kullanabilme durumuna getiren parça

[kimya]

Tellür elementinin simgesi

OK

[isim]

Yayla atılan, ucunda sivri bir demir bulunan ince ve kısa tahta çubuk

[matematik]

Bir dairede bir kirişin ortasında bu kirişi gören yayın ortasına indirilen doğru parçası

Ata Sözleri ve Deyimler

ok atmak
ok gibi (yerinden) fırlamak
ok yaydan (veya yayından) çıkmak

Birleşik Kelimeler: ok meydanı, ok yılanı, suoku

OL

[sıfat] [eskimiş]

O gösterme sıfatı
Dedi gördüm ol habibin anasın - Süleyman Çelebi

[zamir]

O gösterme zamiri

OT

[isim] [bitki bilimi]

Toprak üstündeki bölümleri odunlaşmayıp yumuşak kalan, ilkbaharda bitip bir iki mevsim sonra kuruyan küçük bitkiler
Etrafımızda uzun otlar, yalçın kayalar vardı. - Aka Gündüz

[sıfat]

Bu bitkilerle yapılmış veya bu bitkilerle doldurulmuş
Ranzalardan birinin üst yatağında bir ot şilte üzerinde, soyunmadan uzanan ve iki eli ensesinin altında düşünen ben. - Necip Fazıl Kısakürek

[eskimiş]

Zehir

[eskimiş]

İlaç

[argo]

Esrar

Ata Sözleri ve Deyimler

ot gibi
ot gibi yaşamak
ot tutunmak
otu çek köküne bak
ot yoldurmak

Birleşik Kelimeler: otobur, otyiyenler, acı ot, karacaot, sütlü ot, abdestbozan otu, adamotu, ağı otu, ağızotu, altın otu, andız otu, ardıç otu, avcı otu, ayrık otu, bağırsak otu, balık otu, bambul otu, ban otu, basur otu, beşparmak otu, bit otu, boğan otu, boy otu, burun otu, canavar otu, ciğer otu, çalgıcı otu, çayır otu, çiriş otu, çivit otu, çöreotu, çörek otu, dağ dalak otu, dalak otu, danakıran otu, deli otu, dereotu, dilotu, diş otu, dolama otu, dolma otu, domuz ayrık otu, domuz otu, dulaptal otu, dulavrat otu, eğir otu, eğrelti otu, engerek otu, esrar otu, eşek otu, evliya otu, fare otu, fıtık otu, gebre otu, gelin otu, geyik otu, göbek otu, güzelavrat otu, hamam otu, hasır otu, horozcuk otu, İdris otu, imparator otu, kabakulak otu, kanarya otu, kandıra otu, kan otu, kartallı eğrelti otu, kasık otu, kaşık otu, kedi otu, kelebek otu, kene otu, kıl otu, kırlangıç otu, kokulu çayır otu, kovan otu, koyun otu, kuduz otu, kum otu, kurbağa otu, kurşun otu, kuş otu, küstüm otu, limon otu, lohusa otu, marsıvan otu, mayasıl otu, melek otu, mercan otu, meyhaneci otu, misk otu, mübarek otu, nevruz otu, nezle otu, oğul otu, Oltu otu, ökse otu, öksürük otu, ölmez otu, pamuk otu, panzehir otu, pelin otu, pire otu, pisik otu, pisipisi otu, sabun otu, sakar otu, sancı otu, sarımsak otu, sedef otu, selam otu, semizotu, sıçanotu, sıraca otu, siğil otu, sinir otu, solucan otu, sökü otu, süpürge otu, süt otu, şerbetçi otu, şeytan otu, şifa otu, tarak otu, taşkıran otu, tavşancıl otu, turp otu, tükürük otu, türüz otu, tüylü dalak otu, uyuz otu, yakı otu, yapışkan otu, yara otu, yavşan otu, yoğurt otu, yüksük otu, zemberek otu, zembil otu, ciğer otları, sinir otları

İZ

[isim]

Bir şeyin geçtiği veya önce bulunduğu yerde bıraktığı belirti, nişan, alamet, emare
Nihayet bir dönemeçte izlerin sahibini gördüm. - Sait Faik Abasıyanık

[matematik]

Bir düzlemin başka bir düzlemle veya bir doğru ile kesişmesinden doğan ara kesit

Ata Sözleri ve Deyimler

iz bırakmak
izi belirsiz olmak
izinden yürümek
izine basmak
izine dönmek
izine düşmek
izine uymak
izini düşürmek
izini kaybetmek
izi silinmek
iz sürmek

Birleşik Kelimeler: iz düşümü, ayak izi, parmak izi