El ile Başlayan 6 Harfli Kelimeler



EL harfleri ile başlayan 6 harfli 23 kelime bulunuyor. Başında EL olan 6 harfli kelimeler ve kelime anlamları.

Ayrıca, "el ile biten 6 harfli kelimeler. İçinde El olan 6 harfli kelimeler." içeriklerine bakabilirsiniz.

ELAZIĞ17, ELÖPEN16, ELOĞLU15, ELVEDA14, ELİFBA14, ELMACI11, ELKIZI11, ELDECİ11, ELEMGE11, ELBİSE9, ELEKÇİ9, ELEZER9, ELMALI8, ELİYLE8, ELDELİ8, ELLEME7, ELAMAN7, ELEMAN7, ELEMEK7, ELEMLİ7, ELENME7, ELETME7, ELENTİ6


ELENTİ


[isim] [halk ağzında]
  • Arpa, buğday vb.nin kalburdan geçirilmiş bölümü

    Buğday elentisi.


ELLEME


[isim]
  • Ellemek işi

    Kuş yuvasındaki yumurtayı ellemeye gelmez. - Necati Cumalı

[sıfat] [halk ağzında]
  • Elle seçilmiş, iyi

    Elleme kömür.


ELAMAN (Kelime Kökeni: Arapça elamān)


[ünlem]
  • Bezginlik ve sızlanma anlatan bir söz

    Dostlardan, yemişlerden, Hıristaki Pasajının güllerinden, zambaklarından elaman! - Sait Faik Abasıyanık

Ata Sözleri ve Deyimler

  • elaman çekmek
  • elaman demek


ELEMAN (Kelime Kökeni: Fransızca élément)


[isim]
  • Öge

    Eskilerin şiirde pek bol kullanmaktan hoşlandıkları elemanlardan birisi de teşbihti. - Asaf Halet Çelebi

[matematik]
  • Kümeye ait varlıklardan her biri

Birleşik Kelimeler: eleman sayısı, ara eleman, öğretim elemanı, yapı elemanı


ELEMEK


[-i]
  • Elek yardımıyla ayıklamak veya incesini kabasından ayırmak, elekten geçirmek

    Eledim eledim höllük eledim / Aynalı beşikte bebek beledim - Halk türküsü

[mecaz]
  • Gözden geçirmek, ayıklamak, iyisini kötüsünden ayırmak
[spor]
  • Bir yarışmacıyı yarışma dışı bırakmak, elimine etmek

ELEMLİ


[sıfat]
  • Üzüntülü, kederli

    Çektiği elemli aşkla mesut olmasa da bunları sevdiği şüphesizdir. - Abdülhak Şinasi Hisar


ELENME


[isim]
  • Elenmek işi
[spor]
  • Yenilen oyuncu veya takımın yarışmalardan çıkması

ELETME


[isim]
  • Eletmek işi

ELMALI


[isim]
  • Antalya iline bağlı ilçelerden biri

ELİYLE


[zarf]
  • Aracılığıyla

    Gelsin de malım, isterse satışı hırsızının eliyle olsun. - Necip Fazıl Kısakürek


ELDELİ


[sıfat] [matematik]
  • Toplama veya çarpmalarda bir sonraki basamağa aktarılan (sayı)

ELBİSE (Kelime Kökeni: Arapça elbise)


[isim]
  • Giysi

    Üzerinde hafif elbiseler vardı, başı kavuksuzdu. - Ahmet Kabaklı

Birleşik Kelimeler: elbise dolabı, elbise askısı, resmî elbise, takım elbise, dalgıç elbisesi


ELEKÇİ


[isim]
  • Elek yapan veya satan kimse

ELEZER


[sıfat] [ruh bilimi]
  • Sadist

ELMACI


[isim]
  • Elma yetiştiren veya satan kimse