DÖŞEMECİLİK ile Oluşan Kelimeler (DÖŞEMECİLİK Kelime Türetme)

DÖŞEMECİLİK harflerinden oluşan 249 kelime bulunuyor. DÖŞEMECİLİK kelime türetme listesi ve kelime anlamları.

Ayrıca, "Döşemecilik kelimesinin anlamı nedir?" içeriklerine bakabilirsiniz.

11 Harfli Kelimeler

DÖŞEMECİLİK₂₆

10 Harfli Kelimeler

DÖŞEMCİLİK₂₅

9 Harfli Kelimeler

DÖŞEMELİK₂₁

8 Harfli Kelimeler

DÖŞEMECİ₂₃, DÖŞEMELİ₂₀, KEŞİDECİ₁₆, İŞLEMECİ₁₅, DİKLEŞME₁₄, DİŞLEMEK₁₄, DEŞİLMEK₁₄, İKİLEŞME₁₂

7 Harfli Kelimeler

DÖŞEMCİ₂₂, DÖKMECİ₁₉, DÖŞEMEK₁₉, DÖŞEMLİ₁₉, ÖDEŞMEK₁₉, DÖŞEKLİ₁₈, ÖDEMELİ₁₆, İŞLEMCİ₁₄, MEŞECİK₁₄, DİŞEMEK₁₃, DİŞLEME₁₃, DEŞİLME₁₃, KLİŞECİ₁₃, ŞEKİLCİ₁₃, DİKELİŞ₁₂, EŞİLMEK₁₁, İŞLEMEK₁₁, İLİŞMEK₁₁, MEŞELİK₁₁, DİLEMEK₁₀
Tümünü Gör

6 Harfli Kelimeler

DÖŞEME₁₈, ÖDEMİŞ₁₈, ÖDEŞME₁₈, DÖŞELİ₁₇, KÖLECİ₁₅, KÖŞELİ₁₅, ÖDEMLİ₁₅, ÖDEMEK₁₅, DİŞEME₁₂, DEMKEŞ₁₂, DEŞMEK₁₂, MİDECİ₁₂, DİŞLİK₁₁, DİŞLEK₁₁, DELİCİ₁₁, DELİCE₁₁, DİLCİK₁₁, ELDECİ₁₁, KEŞİDE₁₁, EŞİLME₁₀
Tümünü Gör

5 Harfli Kelimeler

DÖŞEM₁₇, DÖŞEK₁₆, DÖKME₁₄, ÖDEME₁₄, DÖLEK₁₃, ÖDLEK₁₃, ÖLMEK₁₂, DEŞME₁₁, ŞİMDİ₁₁, DİŞLİ₁₀, DİŞİL₁₀, DİLİŞ₁₀, DİLCİ₁₀, DİKİŞ₁₀, DEŞİK₁₀, DİCLE₁₀, CEDEL₁₀, EŞLEM₉, EŞMEK₉, EMCEK₉
Tümünü Gör

4 Harfli Kelimeler

KÖŞE₁₃, ÖDEM₁₃, ÖLME₁₁, KÖLE₁₀, ŞECİ₁₀, DİŞİ₉, CİDE₉, CEDİ₉, EŞME₈, EMİŞ₈, MEŞK₈, MEŞE₈, CEMİ₈, DİMİ₇, DEME₇, EŞEK₇, EŞİK₇, EŞLİ₇, EDİM₇, ECEL₇
Tümünü Gör

3 Harfli Kelimeler

DÖŞ₁₄, DÖL₁₁, LÖK₉, ÖKE₉, DİŞ₈, ŞEM₇, CİM₇, CEM₇, DEM₆, ECE₆, KEŞ₆, LEŞ₆, Şİİ₆, ŞEK₆, DEK₅, DİK₅, DİL₅, EDİ₅, EDE₅, İDE₅
Tümünü Gör

2 Harfli Kelimeler

ÖD₁₀, EŞ₅, İŞ₅, ŞE₅, CE₅, DE₄, EM₃, İM₃, ME₃, Mİ₃, EK₂, EL₂, İL₂, KE₂, Kİ₂, LE₂

EK

[isim]

Bir şeyin eksiğini tamamlamak için ona katılan parça
Yazının ekleri.

[sıfat]

Eklenmiş, katılmış
Okul müdürüyken okulun ek inşaatında hamallarla birlikte çalışmış. - Haldun Taner

[dil bilgisi]

Kelime türetmek veya kelimenin görevini belirtmek için kullanılan, başa, sona veya kelimenin içine eklenebilen, bağımlı dil bilgisi ögeleri, lahika

Ata Sözleri ve Deyimler

ek bent olmak
ekini belli etmemek

Birleşik Kelimeler: ek bileziği, ek bütçe, ek ders, ek eylem, ek fiil, ek görev, ek gün, ek kart, ek kök, ek oylum, ek ödenek, ek poliçe, ek süre, ek tahsisat, iç ek, işlek ek, ön ek, son ek, aidiyet eki, bildirme eki, çekim eki, çoğul eki, çokluk eki, durum eki, edilgenlik eki, eşitlik eki, hâl eki, ilgi eki, iyelik eki, kişi eki, küçültme eki, nispet eki, olumsuzluk eki, soru eki, şahıs eki, topluluk eki, türetme eki, yapım eki, yokluk eki, yön eki, yön gösterme eki, zaman eki, çatı ekleri

EL

[isim] [anatomi]

Kolun bilekten parmak uçlarına kadar olan, tutmaya ve iş yapmaya yarayan bölümü
El var, titrer durur, el var yumuk yumuk / El var pençe olmuş, el var yumruk - Ziya Osman Saba

Ata Sözleri ve Deyimler

... elinden çıkmak
el (veya elini) uzatmak
el (veya elini) yakmak
el açmak
el almak
el atmak
el ayak (veya etek) çekmek
el ayak çekilmek
el bağlamak
el basmak
el bebek gül bebek
el bende!
el çekmek
el çektirmek
el çırpmak
elde (veya elinde) olmamak
elde avuçta (bir şey) kalmamak
elde avuçta (ne varsa)
elde etmek
el değiştirmek
el değmemek
elde kalmak
eldeki yara, yarasıza duvar deliği
elden ağza yaşamak
elden ayaktan düşmek (veya kesilmek)
elden bırakmamak (veya düşürmemek)
elden çıkarmak
elden çıkmak
elden geçirmek
elden gel!
elden geldiği kadar
elden gelmemek
elden gitmek
elden kaçırmak
elden kaçmak
elden ne gelir?
elde tutmak
el dokunulmamak
ele alınır
ele alınmaz
ele almak
ele avuca sığmamak
ele bakmak
ele geçirmek
ele geçmek
ele gelmek
el elde baş başta
el elden kalmaz, dil dilden kalmaz
el elden üstündür (ta arşa kadar)
el el ile, değirmen yel ile
el eli yıkar, iki el yüzü
el el üstünde olur, ev ev üstünde olmaz
el el üstünde oturmak
el ermez, güç yetmez
el etek öpmek
el etek tutmak
el etmek
ele vermek
eli (veya elleri) armut devşirmek
eli alışmak
eli altında olmak
eli ayağı (olmak)
eli ayağı (veya ayağına) dolaşmak
eli ayağı buz kesilmek (veya tutmamak)
eli ayağı titremek
eli ayağı tutmak
eli aza varmamak
eli boş çıkmak
eli boş dönmek (veya çevrilmek veya geri gelmek)
eli boş gelmek
eli cebine (veya cüzdanına veya kesesine) gitmemek (veya varmamak)
eli değmek
eli dursa ayağı durmaz
eli ekmek tutmak
eli eline değmemek
eli ermek
eli ermez gücü yetmez
eli genişlemek
eli gitmek
eli harama uzanmak
eli işe yatmak
eli kalem tutmak
eli kırılmak
eli kırılsın!
eli kolu (eli ayağı) bağlı kalmak (veya olmak)
eli kolu bağlı durmak
eli kurusun!
elimi sallasam ellisi, başımı sallasam tellisi
elinde ... var
elinde avucunda nesi varsa
elinde bulunmak (veya olmak)
elinde büyümek
elinde kalmak
elinden
elinden (bir şey) düşmemek
elinden (bir şeyi) düşürmemek
elinden almak
elinden bir iş (veya şey) gelmemek
elinden bir kaza (veya sakatlık) çıkmak
elinden geleni ardına (veya arkasına) koymamak
elinden geleni yapmak
elinden gelmek
elinden hiçbir şey kurtulmamak
elinden iş çıkmamak
elinden iyi iş gelmek
elinden kan çıkmak
elinden kurtulmak
elinden tutmak
elinde olmak
elinde olmak
elinde patlamak
elinde tutmak
eline (veya elinize veya ellerinize) sağlık
eline almak
eline ayağına kapanmak (veya sarılmak veya düşmek)
eline ayağına üşenmemek
eline bakmak
eline doğmak
eline düşmek
eline erkek eli değmemiş olmak
eline eteğine doğru
eline eteğine sarılmak
eline fırsat geçmek
eline geçmek
eline kalmak
eline su dökemez
eline tutuşturmak
eline yüzüne bulaştırmak
elini arı kovanına sokmak
elini ayağını (veya eteğini) kesmek (veya çekmek)
elini ayağını öpeyim
elini belli etmek (veya göstermek)
elini çabuk tutmak
elini kana bulamak (veya bulaştırmak)
elini kolunu bağlamak
elini kolunu sallaya sallaya gelmek
elini kolunu sallaya sallaya gezmek
elini kulağına atmak
elinin altında (olmak)
elinin hamuruyla erkek işine karışmak
elinin tersiyle çarpmak
elinin tersiyle itmek
elini oynatmak
elini sallasa ellisi (başını sallasa tellisi)
elini sıcak sudan soğuk suya sokmamak
elini sürmemek
elini taşın altına koymak (veya sokmak)
elini veren kolunu alamaz
elini vicdanına koymak
elinle ver, ayağınla ara
eli olmak
eli para görmek
eli silah tutmak
eli varmamak (veya gitmemek)
eli yatmak
eliyle koymuş gibi
el kadar
el kaldırmak
el katmak
el koymak
ellerde gezmek
elleri (veya ellerin) dert görmesin
ellerim yanıma gelsin
eller yukarı!
elle tutulacak tarafı (veya yanı) kalmamak
elle tutulur
elle tutulur gözle görülür (veya dille anlatılır)
elle tutulur tarafı olmamak
el ovuşturmak
el öpenlerin çok olsun!
el öpmek
el öpmekle ağız aşınmaz
el pençe
el pençe divan
el pençe divan durmak
el sıkışmak
el sıkmak
el sürmemek
el tazelemek
el terazi, göz mizan
el tutmak
el üstünde tutmak
el vergisi, gönül sevgisi
el vermek
el vurmamak
el yarası onulur, dil yarası onulmaz
el yıkamak

Birleşik Kelimeler: el alışkanlığı, el altında, el altından, el arabası, el ayası, elbasan tavası, el bezi, el birliği, el bombası, el çabukluğu, el çantası, el değirmeni, el duşu, el ele, el emeği, elense, el erimi, el erki, elezer, el falı, el feneri, el freni, el havlusu, el ilanı, el işçiliği, el işi, el kantarı, el keseri, el kılavuzu, el kiri, el kitabı, el notu, el oltası, elöpen, el sabunu, el sanatları, el sözlüğü, el şakası, el tası, el telefonu, el telsizi, el topu, el ulağı, el uzluğu, el yatkınlığı, el yazısı, el yazması, el yordamıyla, elde bir, elden ele, eli açık, eli ağır, eli ayağı düzgün, eli bayraklı, elibelinde, eli belinde, eli bol, eli boş, eliböğründe, eli böğründe, eli çabuk, eli dar, eli geniş, eli hafif, eli koynunda, eli kulağında, eli mahkûm, eli maşalı, elimsende, eli nimetli, eli selek, eli sıkı, eli sopalı, eli şakağında, eli yatkın, eli uz, eli uzun, eli yatkın, eli yordamlı, eli yüreğinde, eli yüzü düzgün, eli yüzü temiz, eline ağır, eline ayağına çabuk, eline çabuk, elinin körü, azel, art elden, havvaanaeli

[isim]

Yakınların dışında kalan kimse, yabancı
Kâtip benim ben kâtibin, el ne karışır! - Halk türküsü

Ata Sözleri ve Deyimler

el ağzına bakan, karısını tez boşar
el arı düşman gayreti
el beğenmezse yer beğensin
elden gelen öğün olmaz, o da vaktinde bulunmaz
elden vefa, zehirden şifa
ele güne karşı
el elin aynasıdır
el elin eşeğini türkü çağırarak arar
el elin nesine, gülerek gider yasına
el eliyle yılan tutulur
ele verir talkını (veya telkini), kendi yutar salkımı
el için ağlayan gözden olur
el için kuyu kazan, evvela kendisi düşer
el için yanma nâra, yak çubuğunu bak keyfine
el ile gelen düğün bayram
elin ağzı torba değil ki büzesin
el iyisi olmak
el kazanıyla aş kaynamaz
el kazanıyla aş kaynatmak
el yumruğu yemeyen kendi yumruğunu değirmen taşı sanır

Birleşik Kelimeler: el adamı, el âlem, el kapısı, elkızı, eloğlu, yedi kat el

[isim]

Ülke, yurt, il
Çöller, Yemen ellerinden beter imiş. - Aka Gündüz

[halk ağzında]

Oba, aşiret
Kalktı göç eyledi Afşar elleri / Ağır ağır giden eller bizimdir - Dadaloğlu

Ata Sözleri ve Deyimler

elde bulunan beyde bulunmaz
el mi yaman bey mi yaman? el yaman!

Birleşik Kelimeler: yad el, gurbet eli, Türk eli, yad eller

İL

[isim]

Ülkenin vali yönetimindeki bölümü, vilayet
İllerin idaresi yetki genişliği esasına dayanır. - Anayasa

[tarih]

Eski Türklerde devlet

Birleşik Kelimeler: ilbay

KE

Kİ (Kelime Kökeni: Farsça ki)

[bağlaç]

Anlam bakımından birbirleriyle ilgili cümleleri birbirine bağlayan bir söz

Birleşik Kelimeler: hâlbuki, vakta ki, kaldı ki

LE

EM

[isim] [halk ağzında]

İlaç, merhem

Ata Sözleri ve Deyimler

eme seme yaramamak
eme yaramak

İM

[isim]

İşaret

Birleşik Kelimeler: im bilimi, çizgi im, kesme imi

ME

[isim]

Koyun, kuzu vb. hayvanların çıkardığı ses
Kara koyun kuzular kuzulamaz / Me deme - Fazıl Hüsnü Dağlarca

Mİ (Kelime Kökeni: İtalyanca mi)

[isim] [müzik]

Gam dizisinde re ile fa arasındaki ses ve bu sesi gösteren nota işareti

DE

DEK

[edat]

Bir işin, bir durumun sona erdiği zaman veya yer, kadar, değin
Bir iki adım atıp yanıma dek geliyor. - Zeyyat Selimoğlu

[isim] [eskimiş]

Düzen, hile, entrika

[sıfat]

Sağlam

Ata Sözleri ve Deyimler

deke düşmek

DİK

[sıfat]

Yatay bir düzleme göre yer çekimi doğrultusunda bulunan, eğik olmayan

[matematik]

Birbirine dikey olan doğrulardan oluşmuş
Dik açı. Dikdörtgen. Dik yamuk.

Ata Sözleri ve Deyimler

dik dik bakmak

Birleşik Kelimeler: dik açı, dik açıklık, dik âlâsı, dikbaşlı, dik biçme, dikdörtgen, dik duruşlu, dikgen, dikkafalı, dikkuyruk, dik rüzgâr, dik silindir, dik üçgen, dik yamuk, başı dik

DİL

[isim]

Ağız boşluğunda, tatmaya, yutkunmaya, sesleri boğumlamaya yarayan etli, uzun, hareketli organ, tat alma organı
Ağzımı dolduran kocaman dil, kelimelere yer bırakmıyor ki... - Yusuf Ziya Ortaç

[coğrafya]

Kıstak

[denizcilik]

Makaraların ve bastikaların içine yerleştirilmiş olan, üzerinden geçirilen halatı istenilen yöne çevirmeye yarayan, çevresi oluklu, küçük döner tekerlek
İki dilli makara.

[müzik]

Bazı üflemeli çalgılarda titreşerek ses çıkaran ince metal yaprak

[halk ağzında]

Anahtar

Ata Sözleri ve Deyimler

dil (veya diller) dökmek
dil ağız vermemek
dil bir karış
dil çıkarmak
dilden düşmez olmak
dilden gelen elden gelse her fukara padişah olur
dile (veya dillere) düşmek
dile gelen ele gelir
dile gelmek
dile getirmek
dile vermek
dili (veya dilinin) döndüğü kadar
dili açılmak
dili ağırlaşmak
dili alışmak
dili bir karış dışarı çıkmak (veya sarkmak)
dili bir karış olmak
dili boğazına akmak
dili çözülmek
dili damağına yapışmak (veya dili damağı kurumak)
dili dolaşmak
dili dönmemek
dili durmak
dili durmamak
dili ensesinden çekilsin!
dili kılıçtan keskin olmak
dili kurusun!
dilim seni dilim dilim dileyim, başıma geleni senden bileyim
dilinden (veya dilden) düşürmemek
dilinden anlamak
dilinden kurtulamamak
dilinde tüy bitmek
diline (veya dile) dolamak (veya takmak)
diline biber sürerim
diline düşmek
diline kira istemek
diline pelesenk etmek
diline sağlam olmak
diline sağlık
diline virt etmek
dilini bağlamak
dilini değdirmemek
dilini eşek arısı soksun
dilini kedi (veya fare) mi yedi?
dilini kesmek (veya kesip oturmak)
dilinin altında bir şey olmak
dilinin altındaki baklayı çıkarmak
dilinin cezasını (veya belasını) çekmek (veya bulmak)
dilinin ucuna gelmek
dilinin ucunda
dilinin ucuyla
dilini tutamamak
dilini tutmak
dilini yutmak
dilin kemiği yok
dili olsa da söylese (veya anlatsa)
dili pabuç kadar
dili sürçmek
dili tutulmak
dili uzamak
dili varmamak
dili yanmak
diliyle sokmak
diliyle tutulmak (veya yakalanmak)
dillerde dolaşmak (veya gezmek)
dillere destan olmak
dil uzatmak

Birleşik Kelimeler: dilaltı, dil altı bezleri, dil balığı, dilbasar, danadili, geyikdili, kaynanadili, kedidili, kıyı dili, kilit dili, kuşdili, küçük dil, öküzdili, sığırdili, yılandili

[isim]

İnsanların düşündüklerini ve duyduklarını bildirmek için kelimelerle veya işaretlerle yaptıkları anlaşma, lisan, zeban
Dilinden Anadolulu olduğu ancak belli oluyordu. - Sait Faik Abasıyanık

[tarih]

Düşmanın durumunu öğrenmek için sorguya çekilmek amacıyla ele geçirilen tutsak

Ata Sözleri ve Deyimler

dil tutmak

Birleşik Kelimeler: dilotu, dil adası, dil akrabalığı, dil atlası, dil bilgisi, dil bilimi, dil birliği, dil cambazı, dil coğrafyası, dil dalaşı, dil ebesi, dil felsefesi, dil kavgası, dil laboratuvarı, dil oğlanı, dil öğrenimi, dil öğretimi, dil pelesengi, dilsever, dil sürçmesi, dil şakası, dil tutukluğu, dilden dile, dile kolay, dili bağlı, dili bozuk, dili tutuk, dili uzun, dili yatkın, dili zifir, ana dil, Ari dil, bitişken dil, bükünlü dil, diplomatik dil, edebî dil, gizli dil, Güneş Dil Teorisi, günlük dil, iltisaki dil, küçük dil, millî dil, ortak dil, ölçünlü dil, ölü dil, özel dil, resmî dil, sivri dil, standart dil, tatlı dil, tek heceli dil, ulusal dil, yabancı dil, yapay dil, yapısal dil bilimi, yapma dil, ana dili, Azerbaycan dili, beden dili, çevirici dili, çeviri dili, çocuk dili, devlet dili, hâl dili, halk dili, ıslık dili, işaret dili, kayış dili, konuşma dili, kuş dili, vücut dili, yazı dili, yazın dili, akraba diller, Baltık dilleri, Cermen dilleri, İskandinav dilleri, Latin dilleri, Romen dilleri, Ural dilleri

[isim] [eskimiş]

Gönül, yürek

Birleşik Kelimeler: deryadil, ehlidil, safdil, suzidil

EDİ

[isim] [halk ağzında]

İş yapma

[isim] [halk ağzında]

Birbiriyle iyi anlaşan iki yaşlının baş başa kalışını anlatan Edi ile Büdü, Şakire Dudu deyiminde geçen bir söz