Du ile Başlayan Kelimeler



DU ile başlayan 207 kelime bulunuyor. Başında DU olan kelimeler ve kelime anlamları.

Ayrıca, "Du ile biten kelimeler. İçinde du olan kelimeler." içeriklerine bakabilirsiniz.

15 Harfli Kelimeler

DURGUNLAŞTIRMAK28

14 Harfli Kelimeler

DUYGULANDIRMAK28, DUYARSIZLAŞMAK28, DURGUNLAŞTIRMA27

13 Harfli Kelimeler

DURAĞANLAŞMAK27, DUYARSIZLAŞMA27, DUYGULANDIRMA27, DUYULMAMIŞLIK26, DUYUMSAMAZLIK26, DUDAKSILLAŞMA24

12 Harfli Kelimeler

DURAĞANLAŞMA26, DURGUNLAŞMAK24, DURAKSAMASIZ22, DUYARGALILAR22

11 Harfli Kelimeler

DUBLAJCILIK30, DUDAKDEĞMEZ29, DUYGUSUZLUK27, DUYGUDAŞLIK27, DUYUMSUZLUK24, DUYURUCULUK23, DUYGUSALLIK23, DURGUNLAŞMA23, DUYMAMAZLIK22, DUYGULANMAK22, DUYARSIZLIK22, DUVAKLANMAK21, DUMANSIZLIK21, DUBARACILIK21, DUYUMSATMAK20, DURDURULMAK19, DURAKSAMALI17, DULDALANMAK17, DUMANLANMAK16, DURAKLATMAK15

10 Harfli Kelimeler

DUYUMÖLÇER26, DUYGULANIŞ24, DUVARCILIK24, DUVAKÇILIK24, DUYUMCULUK22, DUYULMAMIŞ22, DUYGULULUK22, DUYGULANIM22, DUYGULANMA21, DURAĞANLIK21, DUVAKLANMA20, DUVAKLAMAK20, DURAKSAYIŞ20, DUMLUPINAR20, DUYURUMLUK19, DUYUMSATMA19, DUYUMSAMAK19, DURAKLAYIŞ19, DUYURULMAK18, DURULAŞMAK18
Tümünü Gör

9 Harfli Kelimeler

DUBLÖRLÜK22, DUYGUNLUK20, DUYMAZLIK19, DUVAKLAMA19, DUYUMSAMA18, DURSUNBEY18, DURGUNLUK18, DURALAYIŞ18, DUYURULMA17, DURULAŞMA17, DUTGİLLER16, DUŞAKLAMA16, DURDURTMA16, DURDURMAK16, DULDALAMA15, DURULANMA14, DURULAMAK14, DURAKSAMA14, DURULTMAK14, DUMANLAMA14
Tümünü Gör

8 Harfli Kelimeler

DUBLAJCI26, DUYGUDAŞ23, DUYGUSUZ23, DUVAKSIZ22, DUYUMSUZ20, DUYUÜSTÜ19, DUYURUCU19, DUYGUSAL19, DUYARSIZ18, DURDURUŞ18, DUDAKSIZ18, DULDASIZ18, DUHULİYE18, DUBARACI17, DUBNİYUM17, DUMANSIZ17, DUTÇULUK16, DUYUMSAL16, DURAKSIZ16, DUYURMAK15
Tümünü Gör

7 Harfli Kelimeler

DUYGUCA20, DUVARCI20, DUVAKÇI20, DUYUMCU18, DUYGULU18, DUPDURU18, DUVAKLI17, DURAĞAN17, DUYARGA16, DUYURUM15, DUYUMLU15, DURUŞMA15, DURUMCA15, DUŞANBE15, DUYUSAL14, DUYURMA14, DUYULTU14, DUYULMA14, DUYARLI13, DULDALI13
Tümünü Gör

6 Harfli Kelimeler

DUBLAJ20, DUMAĞI18, DUBLÖR17, DUYGUN16, DUYGAN15, DURUCU14, DURGUN14, DUASIZ14, DUYURU13, DUAHAN13, DUYSAL12, DUYMAK12, DUBARA11, DUAYEN11, DUBLİN11, DUTLUK10, DURMAK10, DULLUK10, DUETTO10

5 Harfli Kelimeler

DUYGU15, DUYUŞ14, DUVAR14, DUVAK14, DUHUL13, DURGU13, DUACI12, DUYUM12, DURUŞ12, DURAÇ11, DUYMA11, DUŞAK11, DUMUR10, DULDA10, DUDAK10, DUBLE10, DUBAR10, DUYAR10, DURUM10, DUMAN9
Tümünü Gör

4 Harfli Kelimeler

DUYU10, DUDU10, DUBA9, DURU8, DUMA8, DUKA7

3 Harfli Kelimeler

DUŞ9, DUY8, DUT6, DUN6, DUL6, DUA6


DUT (Kelime Kökeni: Farsça tūt)


[isim] [bitki bilimi]
  • Dutgillerden, kuzey yarım kürenin genellikle ılıman bölgelerinde yetişen, yapraklarıyla ipek böceği beslenen ağaç (Morus)

Ata Sözleri ve Deyimler

  • dut gibi olmak
  • dut yemiş bülbüle dönmek

Birleşik Kelimeler: dut hoşafı, dut kurusu, dut pekmezi, akdut, karadut, diken dutu, kâğıt dutu


DUN (Kelime Kökeni: Arapça dūn)


[sıfat] [eskimiş]
  • Alçak, aşağı, aşağılık

DUL


[isim]
  • Eşi ölmüş veya eşinden boşanmış kadın veya erkek

    Bebek'teki evinde bir dul kız kardeşiyle yalnız yaşar. - Reşat Nuri Güntekin

Ata Sözleri ve Deyimler

  • dul kalmak

Birleşik Kelimeler: dulaptal otu, dulavrat otu, karadul


DUA (Kelime Kökeni: Arapça duʿāʾ)


[isim] [din bilgisi]
  • Yakarış

Ata Sözleri ve Deyimler

  • dua (veya duasını) almak
  • dua etmek
  • duası tutmak

Birleşik Kelimeler: beddua, hayır dua, cenaze duası, hatim duası, karınca duası, pehlivan duası, sofra duası, yağmur duası, yemek duası


DUKA (Kelime Kökeni: İtalyanca duca)


[isim] [tarih]
  • Dük unvanının eskiden kullanılan biçimi

    Sırplar bir defa İpek'te kongreye benzer bir toplantı yaparak imparatorluktan ayrılmak ve Sırbistan tacını Savoie dukasına vermek istediler. - Falih Rıfkı Atay


DURU


[sıfat]
  • Bulanıklığı olmayan, temiz, berrak
[mecaz]
  • Arınmış, karışık olmayan (dil, üslup vb.)

    Böyle duru bir mantık karşısında akan sular duruyordu. - Ayşe Kulin

Birleşik Kelimeler: arı duru


DUMA (Kelime Kökeni: Rusça)


[isim]
  • Rus parlamentosunun alt kanadı

DUY (Kelime Kökeni: Fransızca douille)


[isim]
  • Elektrik ampulünün takıldığı bakır veya pirinçten yivli yer

Birleşik Kelimeler: duy priz


DUMAN


[isim]
  • Bir maddenin yanması ile çıkan ve içinde katı zerrelerle buğu bulunan değişik renklerde gaz

    Emin ol ki her sigara yakışta / Daha duman tüter tütmez ordayım - Bekir Sıtkı Erdoğan

[argo]
  • Kötü, yaman

    İşimiz duman. Hâlimiz duman.

[argo]
  • Esrar

Ata Sözleri ve Deyimler

  • dumana boğmak
  • duman almak
  • duman altı etmek
  • duman altı olmak
  • duman attırmak
  • duman etmek
  • dumanı doğru çıksın
  • dumanı tepesinden çıkmak
  • duman olmak
  • duman vermek

Birleşik Kelimeler: duman rengi, dumanı üstünde, buzlu duman, işi duman, kör duman, toz duman, vapurdumanı


DUBA


[isim] [denizcilik]
  • Yük taşımak veya köprü kurmak için kullanılan altı düz bir tür deniz aracı

Ata Sözleri ve Deyimler

  • duba gibi

Birleşik Kelimeler: tarak dubası


DUŞ (Kelime Kökeni: Fransızca douche)


[isim]
  • Temizlik veya tedavi amacıyla suyu yüksekten üzerine doğru püskürtme yoluyla yıkanma

    Soğuk bir duş, sonra da deliksiz bir uyku! - Attila İlhan

Birleşik Kelimeler: duş kabini, duş teknesi, el duşu


DUTLUK


[isim]
  • Dut ağaçlarının çok olduğu yer, dut bahçesi

DURMAK


[nesnesiz]
  • Hareketsiz durumda olmak

    Motorlu su taşıtlarından biri de kanal rıhtımının tam bizim önümüze düşen bir noktasında demir atmış duruyordu. - Yakup Kadri Karaosmanoğlu

[yardımcı fiil]
  • Kök veya gövdeleri sonuna -a (-e) zarf-fiil eki almış fiillere gelerek süreklilik bildiren birleşik fiiller oluşturur: Çalışadurmak, bakadurmak, getiredurmak, yiyedurmak gibi

Ata Sözleri ve Deyimler

  • dur! (veya durun!)
  • durdu durdu, turnayı gözünden vurdu
  • durduğu yerde (veya durduk yerde)
  • dur durak (veya dur dinlen veya dur otur) yok

Birleşik Kelimeler: duran top, durmuş oturmuş, dursuz duraksız, durup dinlenmeden, durup durup, durup dururken, süreduran


DULLUK


[isim]
  • Dul olma durumu

    İlk kez kiralık bir evde yaşayacaktı, dulluğun ve geçim sıkıntısının ne demek olduğunu öğrenecekti. - Ayşe Kulin


DUETTO (Kelime Kökeni: İtalyanca duetto)


[isim] [müzik]
  • Bir kadın ve bir erkek sesin sözleri dönüşümlü olarak okudukları hafif müzik parçası