DİZGELEŞTİRİŞ ile Oluşan Kelimeler (DİZGELEŞTİRİŞ Kelime Türetme)

DİZGELEŞTİRİŞ harflerinden oluşan 185 kelime bulunuyor. DİZGELEŞTİRİŞ kelime türetme listesi ve kelime anlamları.

Ayrıca, "Dizgeleştiriş kelimesinin anlamı nedir?" içeriklerine bakabilirsiniz.

13 Harfli Kelimeler

DİZGELEŞTİRİŞ₂₈

9 Harfli Kelimeler

DERTLEŞİŞ₁₇

8 Harfli Kelimeler

GEZDİRİŞ₂₀, ELEŞTİRİ₁₁

7 Harfli Kelimeler

GEZİLİŞ₁₇, DİZGELİ₁₆, DİZELGE₁₆, GİDİLİŞ₁₆, DİZİLİŞ₁₅, GETİRİŞ₁₄, GİRİLİŞ₁₄, GERİLİŞ₁₄, İŞLETİŞ₁₃, DİRİLİŞ₁₂, DİRETİŞ₁₂, DELİRİŞ₁₂, GİRİTLİ₁₁, GERELTİ₁₁, ŞERİTLİ₁₀, İLERİDE₉

6 Harfli Kelimeler

EZGİLİ₁₃, ŞERGİL₁₃, EZİLİŞ₁₂, EDİLGİ₁₂, GERDEL₁₂, İŞİTİŞ₁₂, DİZİLİ₁₁, ZEDELİ₁₁, GERİLİ₁₀, GETİRİ₁₀, ERİTİŞ₉, ERİŞTE₉, İTİLİŞ₉, İLETİŞ₉, RİZELİ₉, ŞİİRLİ₉, TEŞRİİ₉, TERZİL₉, DERİLİ₈, DERELİ₈
Tümünü Gör

5 Harfli Kelimeler

GEZİŞ₁₅, DİZGİ₁₄, DİZGE₁₄, GEDİZ₁₄, GİDİŞ₁₄, DİZİŞ₁₃, GİZLİ₁₂, GİZİL₁₂, GİRİŞ₁₂, GELİŞ₁₂, GERİŞ₁₂, GERİZ₁₂, GERZE₁₂, DELGİ₁₁, DERGİ₁₁, GİDER₁₁, GİRDİ₁₁, İŞTEŞ₁₁, ŞİŞLİ₁₁, DİZEL₁₀
Tümünü Gör

4 Harfli Kelimeler

EZGİ₁₁, GİŞE₁₁, GEZİ₁₁, GİDİ₁₀, ŞİŞE₁₀, DİZİ₉, DİZE₉, DİŞİ₉, DERZ₉, ERGİ₈, GRİL₈, GETR₈, GERİ₈, GELE₈, İLGİ₈, ERİŞ₇, EZEL₇, EŞİT₇, EŞLİ₇, İŞTE₇
Tümünü Gör

3 Harfli Kelimeler

GEZ₁₀, GİZ₁₀, ŞİŞ₉, ŞEŞ₉, DİZ₈, DİŞ₈, ERG₇, EGE₇, GRİ₇, LİG₇, LEŞ₆, Şİİ₆, ŞER₆, ŞET₆, TİZ₆, TEZ₆, ZİR₆, ZİL₆, ZER₆, DİL₅
Tümünü Gör

2 Harfli Kelimeler

GE₆, EŞ₅, İŞ₅, İZ₅, ŞE₅, ZE₅, DE₄, EL₂, ER₂, ET₂, İL₂, İT₂, LE₂, RE₂, TE₂, Tİ₂

EL

[isim] [anatomi]

Kolun bilekten parmak uçlarına kadar olan, tutmaya ve iş yapmaya yarayan bölümü
El var, titrer durur, el var yumuk yumuk / El var pençe olmuş, el var yumruk - Ziya Osman Saba

Ata Sözleri ve Deyimler

... elinden çıkmak
el (veya elini) uzatmak
el (veya elini) yakmak
el açmak
el almak
el atmak
el ayak (veya etek) çekmek
el ayak çekilmek
el bağlamak
el basmak
el bebek gül bebek
el bende!
el çekmek
el çektirmek
el çırpmak
elde (veya elinde) olmamak
elde avuçta (bir şey) kalmamak
elde avuçta (ne varsa)
elde etmek
el değiştirmek
el değmemek
elde kalmak
eldeki yara, yarasıza duvar deliği
elden ağza yaşamak
elden ayaktan düşmek (veya kesilmek)
elden bırakmamak (veya düşürmemek)
elden çıkarmak
elden çıkmak
elden geçirmek
elden gel!
elden geldiği kadar
elden gelmemek
elden gitmek
elden kaçırmak
elden kaçmak
elden ne gelir?
elde tutmak
el dokunulmamak
ele alınır
ele alınmaz
ele almak
ele avuca sığmamak
ele bakmak
ele geçirmek
ele geçmek
ele gelmek
el elde baş başta
el elden kalmaz, dil dilden kalmaz
el elden üstündür (ta arşa kadar)
el el ile, değirmen yel ile
el eli yıkar, iki el yüzü
el el üstünde olur, ev ev üstünde olmaz
el el üstünde oturmak
el ermez, güç yetmez
el etek öpmek
el etek tutmak
el etmek
ele vermek
eli (veya elleri) armut devşirmek
eli alışmak
eli altında olmak
eli ayağı (olmak)
eli ayağı (veya ayağına) dolaşmak
eli ayağı buz kesilmek (veya tutmamak)
eli ayağı titremek
eli ayağı tutmak
eli aza varmamak
eli boş çıkmak
eli boş dönmek (veya çevrilmek veya geri gelmek)
eli boş gelmek
eli cebine (veya cüzdanına veya kesesine) gitmemek (veya varmamak)
eli değmek
eli dursa ayağı durmaz
eli ekmek tutmak
eli eline değmemek
eli ermek
eli ermez gücü yetmez
eli genişlemek
eli gitmek
eli harama uzanmak
eli işe yatmak
eli kalem tutmak
eli kırılmak
eli kırılsın!
eli kolu (eli ayağı) bağlı kalmak (veya olmak)
eli kolu bağlı durmak
eli kurusun!
elimi sallasam ellisi, başımı sallasam tellisi
elinde ... var
elinde avucunda nesi varsa
elinde bulunmak (veya olmak)
elinde büyümek
elinde kalmak
elinden
elinden (bir şey) düşmemek
elinden (bir şeyi) düşürmemek
elinden almak
elinden bir iş (veya şey) gelmemek
elinden bir kaza (veya sakatlık) çıkmak
elinden geleni ardına (veya arkasına) koymamak
elinden geleni yapmak
elinden gelmek
elinden hiçbir şey kurtulmamak
elinden iş çıkmamak
elinden iyi iş gelmek
elinden kan çıkmak
elinden kurtulmak
elinden tutmak
elinde olmak
elinde olmak
elinde patlamak
elinde tutmak
eline (veya elinize veya ellerinize) sağlık
eline almak
eline ayağına kapanmak (veya sarılmak veya düşmek)
eline ayağına üşenmemek
eline bakmak
eline doğmak
eline düşmek
eline erkek eli değmemiş olmak
eline eteğine doğru
eline eteğine sarılmak
eline fırsat geçmek
eline geçmek
eline kalmak
eline su dökemez
eline tutuşturmak
eline yüzüne bulaştırmak
elini arı kovanına sokmak
elini ayağını (veya eteğini) kesmek (veya çekmek)
elini ayağını öpeyim
elini belli etmek (veya göstermek)
elini çabuk tutmak
elini kana bulamak (veya bulaştırmak)
elini kolunu bağlamak
elini kolunu sallaya sallaya gelmek
elini kolunu sallaya sallaya gezmek
elini kulağına atmak
elinin altında (olmak)
elinin hamuruyla erkek işine karışmak
elinin tersiyle çarpmak
elinin tersiyle itmek
elini oynatmak
elini sallasa ellisi (başını sallasa tellisi)
elini sıcak sudan soğuk suya sokmamak
elini sürmemek
elini taşın altına koymak (veya sokmak)
elini veren kolunu alamaz
elini vicdanına koymak
elinle ver, ayağınla ara
eli olmak
eli para görmek
eli silah tutmak
eli varmamak (veya gitmemek)
eli yatmak
eliyle koymuş gibi
el kadar
el kaldırmak
el katmak
el koymak
ellerde gezmek
elleri (veya ellerin) dert görmesin
ellerim yanıma gelsin
eller yukarı!
elle tutulacak tarafı (veya yanı) kalmamak
elle tutulur
elle tutulur gözle görülür (veya dille anlatılır)
elle tutulur tarafı olmamak
el ovuşturmak
el öpenlerin çok olsun!
el öpmek
el öpmekle ağız aşınmaz
el pençe
el pençe divan
el pençe divan durmak
el sıkışmak
el sıkmak
el sürmemek
el tazelemek
el terazi, göz mizan
el tutmak
el üstünde tutmak
el vergisi, gönül sevgisi
el vermek
el vurmamak
el yarası onulur, dil yarası onulmaz
el yıkamak

Birleşik Kelimeler: el alışkanlığı, el altında, el altından, el arabası, el ayası, elbasan tavası, el bezi, el birliği, el bombası, el çabukluğu, el çantası, el değirmeni, el duşu, el ele, el emeği, elense, el erimi, el erki, elezer, el falı, el feneri, el freni, el havlusu, el ilanı, el işçiliği, el işi, el kantarı, el keseri, el kılavuzu, el kiri, el kitabı, el notu, el oltası, elöpen, el sabunu, el sanatları, el sözlüğü, el şakası, el tası, el telefonu, el telsizi, el topu, el ulağı, el uzluğu, el yatkınlığı, el yazısı, el yazması, el yordamıyla, elde bir, elden ele, eli açık, eli ağır, eli ayağı düzgün, eli bayraklı, elibelinde, eli belinde, eli bol, eli boş, eliböğründe, eli böğründe, eli çabuk, eli dar, eli geniş, eli hafif, eli koynunda, eli kulağında, eli mahkûm, eli maşalı, elimsende, eli nimetli, eli selek, eli sıkı, eli sopalı, eli şakağında, eli yatkın, eli uz, eli uzun, eli yatkın, eli yordamlı, eli yüreğinde, eli yüzü düzgün, eli yüzü temiz, eline ağır, eline ayağına çabuk, eline çabuk, elinin körü, azel, art elden, havvaanaeli

[isim]

Yakınların dışında kalan kimse, yabancı
Kâtip benim ben kâtibin, el ne karışır! - Halk türküsü

Ata Sözleri ve Deyimler

el ağzına bakan, karısını tez boşar
el arı düşman gayreti
el beğenmezse yer beğensin
elden gelen öğün olmaz, o da vaktinde bulunmaz
elden vefa, zehirden şifa
ele güne karşı
el elin aynasıdır
el elin eşeğini türkü çağırarak arar
el elin nesine, gülerek gider yasına
el eliyle yılan tutulur
ele verir talkını (veya telkini), kendi yutar salkımı
el için ağlayan gözden olur
el için kuyu kazan, evvela kendisi düşer
el için yanma nâra, yak çubuğunu bak keyfine
el ile gelen düğün bayram
elin ağzı torba değil ki büzesin
el iyisi olmak
el kazanıyla aş kaynamaz
el kazanıyla aş kaynatmak
el yumruğu yemeyen kendi yumruğunu değirmen taşı sanır

Birleşik Kelimeler: el adamı, el âlem, el kapısı, elkızı, eloğlu, yedi kat el

[isim]

Ülke, yurt, il
Çöller, Yemen ellerinden beter imiş. - Aka Gündüz

[halk ağzında]

Oba, aşiret
Kalktı göç eyledi Afşar elleri / Ağır ağır giden eller bizimdir - Dadaloğlu

Ata Sözleri ve Deyimler

elde bulunan beyde bulunmaz
el mi yaman bey mi yaman? el yaman!

Birleşik Kelimeler: yad el, gurbet eli, Türk eli, yad eller

ER

[isim]

Erkek
Noksansız bir çeyiz ve düğünle iyi bir ere verilen Zeynep'in hissesi ayrılmıştır. - Tarık Buğra

[mecaz]

İşini iyi bilen, yetenekli kimse
Sanat eri çalışır, bir eser kor ortaya, onun güzel olduğuna inanır, o güzelliği herkesin anlamasını, kavramasını ister. - Nurullah Ataç

[sıfat] [mecaz]

Kahraman, yiğit

[askerlik]

Rütbesiz asker, nefer
Düşman erleri arasında Fransızlar da vardır. - Salâh Birsel

[halk ağzında]

Koca

Ata Sözleri ve Deyimler

ere gitmek (veya varmak)
ere vermek
erim er olsun da yerim çalı dibi olsun
erine göre bağla başını, tencerene göre kaynat aşını
er kocar, gönül kocamaz
er lokması er kursağında kalmaz
er olan ekmeğini taştan çıkarır
er oyunu üçe kadar

Birleşik Kelimeler: erbaş, er bezi, erdişi, er ekmeği, er kişi, er meydanı, er suyu, acemi er, komando er, tam er, avcı eri, emir eri, gönül eri, hizmet eri, iş eri, sanat eri, yazın eri

[zarf] [halk ağzında]

Erken
Er sabah kalktım ki sular çağlıyor - Halk türküsü

Birleşik Kelimeler: er ekmeği, er geç

[kimya]

Erbiyum elementinin simgesi

ET

[isim]

İnsanlarda, hayvanlarda deri ile kemik arasındaki kas ve yağdan oluşan tabaka
Bu koyunda hiç et yok, pek zayıf.

Ata Sözleri ve Deyimler

et bağlamak
ete kemiğe dönüştürmek (veya büründürmek)
eti budu yerinde (veya etine dolgun)
eti kemiği
eti kemiğine yapışmak
etinden et koparmak (veya kesmek)
eti ne budu ne?
eti senin, kemiği benim
et kanlı gerek, yiğit canlı
et kokarsa tuzlanır, ya tuz kokarsa ne yapılır?
etle tırnak arasına girilmez
etle tırnak gibi
et ne kadar arık olsa üstüne ekmek yaraşır
etten duvar örmek
etten önce çömleğe düşmek
et tırnak olmak
et tırnaktan ayrılmaz
et tutmak

Birleşik Kelimeler: et beni, et kafalı, et kesimi, et kırımı, et lokması, etobur, et sığırı, et sineği, et sotesi, et suyu, et şeftalisi, et tavuğu, et toprak, et unu, etyaran, etyemez, beyaz et, kaba et, kara et, kırmızı et, lop et, kül rengi et sineği, balıketi, balık eti, dana eti, diş eti, diş eti ünsüzü, göğüs eti, koyun eti, kurban eti, kuzu eti, sığır eti, soya eti, tavşan eti, tavuk eti, balıketinde

İL

[isim]

Ülkenin vali yönetimindeki bölümü, vilayet
İllerin idaresi yetki genişliği esasına dayanır. - Anayasa

[tarih]

Eski Türklerde devlet

Birleşik Kelimeler: ilbay

İT

[isim]

Köpek

[hakaret yollu]

Değersiz, terbiyesiz kimse
Babaları da zaten itin biri. - Haldun Taner

Ata Sözleri ve Deyimler

it ağzını kemik tutar
it değmekle deniz pis olmaz
it derisinden post olmaz
it dişi domuz derisi
ite atsan yemez
ite ot, ata et vermek
it gibi çalışmak
iti an, taşı eline al (veya çomağı hazırla)
iti ite kırdırmak
itin ahmağı baklavadan pay umar
itin götüne (veya kıçına) sokmak
itin kuyruğunda
iti öldürene sürütürler
it ite (buyurur), it de kuyruğuna
it iti ısırmaz
it izi at izine karışmak
it kağnı gölgesinde yürür de kendi gölgesi sanırmış
itle çuvala girilmez
itle dalaşmaktan çalıyı dolaşmak yeğdir
it ölüsü gibi
it sürü, para kazan
it sürüsü kadar
it ulur, birbirini bulur
it ürür, kervan yürür

Birleşik Kelimeler: itayağı, itboğan, itburnu, it canlı, it dalaşı, itdirseği, it elli, it hıyarı, it kopuk, itkuyruğu, itoğluit, it üzümü, ekin iti

LE

RE

[isim] [müzik]

Gam (II) dizisinde do ile mi arasındaki ses

[kimya]

Renyum elementinin simgesi

TE

[isim]

Sıhhi tesisatta su borusunu üç yönlü kullanabilme durumuna getiren parça

[kimya]

Tellür elementinin simgesi

Tİ

[isim] [askerlik]

Bir tören sırasında, askerleri bir araya toplamak, törenin başladığını bildirmek vb. amaçlarla çalınan borazanın çıkardığı tiz ses

Ata Sözleri ve Deyimler

tiye almak

Birleşik Kelimeler: ti borusu, ti işareti

[kimya]

Titan elementinin simgesi

DE

DİL

[isim]

Ağız boşluğunda, tatmaya, yutkunmaya, sesleri boğumlamaya yarayan etli, uzun, hareketli organ, tat alma organı
Ağzımı dolduran kocaman dil, kelimelere yer bırakmıyor ki... - Yusuf Ziya Ortaç

[coğrafya]

Kıstak

[denizcilik]

Makaraların ve bastikaların içine yerleştirilmiş olan, üzerinden geçirilen halatı istenilen yöne çevirmeye yarayan, çevresi oluklu, küçük döner tekerlek
İki dilli makara.

[müzik]

Bazı üflemeli çalgılarda titreşerek ses çıkaran ince metal yaprak

[halk ağzında]

Anahtar

Ata Sözleri ve Deyimler

dil (veya diller) dökmek
dil ağız vermemek
dil bir karış
dil çıkarmak
dilden düşmez olmak
dilden gelen elden gelse her fukara padişah olur
dile (veya dillere) düşmek
dile gelen ele gelir
dile gelmek
dile getirmek
dile vermek
dili (veya dilinin) döndüğü kadar
dili açılmak
dili ağırlaşmak
dili alışmak
dili bir karış dışarı çıkmak (veya sarkmak)
dili bir karış olmak
dili boğazına akmak
dili çözülmek
dili damağına yapışmak (veya dili damağı kurumak)
dili dolaşmak
dili dönmemek
dili durmak
dili durmamak
dili ensesinden çekilsin!
dili kılıçtan keskin olmak
dili kurusun!
dilim seni dilim dilim dileyim, başıma geleni senden bileyim
dilinden (veya dilden) düşürmemek
dilinden anlamak
dilinden kurtulamamak
dilinde tüy bitmek
diline (veya dile) dolamak (veya takmak)
diline biber sürerim
diline düşmek
diline kira istemek
diline pelesenk etmek
diline sağlam olmak
diline sağlık
diline virt etmek
dilini bağlamak
dilini değdirmemek
dilini eşek arısı soksun
dilini kedi (veya fare) mi yedi?
dilini kesmek (veya kesip oturmak)
dilinin altında bir şey olmak
dilinin altındaki baklayı çıkarmak
dilinin cezasını (veya belasını) çekmek (veya bulmak)
dilinin ucuna gelmek
dilinin ucunda
dilinin ucuyla
dilini tutamamak
dilini tutmak
dilini yutmak
dilin kemiği yok
dili olsa da söylese (veya anlatsa)
dili pabuç kadar
dili sürçmek
dili tutulmak
dili uzamak
dili varmamak
dili yanmak
diliyle sokmak
diliyle tutulmak (veya yakalanmak)
dillerde dolaşmak (veya gezmek)
dillere destan olmak
dil uzatmak

Birleşik Kelimeler: dilaltı, dil altı bezleri, dil balığı, dilbasar, danadili, geyikdili, kaynanadili, kedidili, kıyı dili, kilit dili, kuşdili, küçük dil, öküzdili, sığırdili, yılandili

[isim]

İnsanların düşündüklerini ve duyduklarını bildirmek için kelimelerle veya işaretlerle yaptıkları anlaşma, lisan, zeban
Dilinden Anadolulu olduğu ancak belli oluyordu. - Sait Faik Abasıyanık

[tarih]

Düşmanın durumunu öğrenmek için sorguya çekilmek amacıyla ele geçirilen tutsak

Ata Sözleri ve Deyimler

dil tutmak

Birleşik Kelimeler: dilotu, dil adası, dil akrabalığı, dil atlası, dil bilgisi, dil bilimi, dil birliği, dil cambazı, dil coğrafyası, dil dalaşı, dil ebesi, dil felsefesi, dil kavgası, dil laboratuvarı, dil oğlanı, dil öğrenimi, dil öğretimi, dil pelesengi, dilsever, dil sürçmesi, dil şakası, dil tutukluğu, dilden dile, dile kolay, dili bağlı, dili bozuk, dili tutuk, dili uzun, dili yatkın, dili zifir, ana dil, Ari dil, bitişken dil, bükünlü dil, diplomatik dil, edebî dil, gizli dil, Güneş Dil Teorisi, günlük dil, iltisaki dil, küçük dil, millî dil, ortak dil, ölçünlü dil, ölü dil, özel dil, resmî dil, sivri dil, standart dil, tatlı dil, tek heceli dil, ulusal dil, yabancı dil, yapay dil, yapısal dil bilimi, yapma dil, ana dili, Azerbaycan dili, beden dili, çevirici dili, çeviri dili, çocuk dili, devlet dili, hâl dili, halk dili, ıslık dili, işaret dili, kayış dili, konuşma dili, kuş dili, vücut dili, yazı dili, yazın dili, akraba diller, Baltık dilleri, Cermen dilleri, İskandinav dilleri, Latin dilleri, Romen dilleri, Ural dilleri

[isim] [eskimiş]

Gönül, yürek

Birleşik Kelimeler: deryadil, ehlidil, safdil, suzidil

EŞ

[isim]

Birbirinin aynı olan veya birbirine çok benzeyen iki şeyden her biri, benzeri
Çorabın öbür eşini yerden almak için sol ayağını uzatıyordun. - Ömer Seyfettin

[halk ağzında]

Kuma, ortak

[halk ağzında]

Arkadaş

[halk ağzında]

Döl eşi

Ata Sözleri ve Deyimler

eşi benzeri (veya manendi veya menendi) olmamak (veya bulunmamak veya yok)
eş tutmak

Birleşik Kelimeler: eş adlı, eş anlam, eş anlı, eş bacaklılar, eş basınç, eş başkan, eş biçim, eş cinsel, eş değer, eş deprem, eş dost, eş eksenli, eş güdüm, eş kanatlı, eşkenar, eş koşma, eş merkezli, eş ölçüm, eş sesli, eş sıcak, eş yapı, eş yapım, eş yükselti, eş zaman, döl eşi

İŞ

[isim]

Bir sonuç elde etmek, herhangi bir şey ortaya koymak için güç harcayarak yapılan etkinlik, çalışma
İş bittikten sonra denize karşı sigara içilir. - Sait Faik Abasıyanık

[mecaz]

Sorun, konu, mesele, maslahat
Etrafın gülüşmeleri arasında iş anlaşıldı. - Hüseyin Cahit Yalçın

[mecaz]

Gizli neden veya maksat
Çoktandır köylünün şurada burada yayıp gezeceği ehemmiyetli bir iş, bir keramet gösterememişti. - Refik Halit Karay

[fizik]

Bir kuvvetin uygulanma noktasını hareket ettirirken harcadığı güç
Erg, jul, kilogrammetre, vatsaat, kilovatsaat iş ve enerji birimleridir.

Ata Sözleri ve Deyimler

iş (birinde) bitmek
iş (birinden) bitmek
iş (birine) kalmak
iş açmak
iş almak
iş amana binince kavga uzamaz
iş anlatılıncaya kadar baş elden gider
iş ayağa düşmek
iş başa düşmek
iş bırakmak
iş bilenin, kılıç kuşananın
iş bilmek
iş bitirmek
iş çatallanmak
iş çevirmek
iş çığırından çıkmak
iş çıkarmak
iş dayıya düştü
iş değil
iş düşmek
işe almak
işe bak!
iş edinmek
işe girmek
işe karışmak
işe koşmak
iş etmek
işe yaramak
iş görmek
iş göstermek
işi ...-e dökmek
işi ...-e vurmak
işi (bir şeye) vurmak
işi ahbaplığa dökmek
işi aksi gitmek
işi Allah'a kalmak
işi anlamak
işi azıtmak
işi başından aşmak (veya aşkın olmak)
işi bitmek
işi bozmak
işi bozulmak
işi ciddiye almak
işi çıkmak
işi düşmek
işi ileri götürmek
işi iş, kaşığı gümüş
işi iş olmak
işi kotarmak
iş inada binmek
işin alayında olmak
işin başı
işinden olmak
işin doğrusu
işi ne?
işine bak!
işine gelmek
işine göre
işine hor bakan boynuna torba takar
işine koyulmak
işin fenası
işin garibi
işini bilmek
işini bitirmek
işin içinde iş var
işin içinden çıkamamak
işin içinden çıkmak (veya sıyrılmak)
işini görmek
işini kış tut da yaz çıkarsa bahtına
işinin adamı
işini uydurmak
işini yoluna koymak
işin kolayına kaçmak
işin kötüsü
işin kurdu
işin kurdu olmak
işin mi yok
işin ortasını bulmak
işin rengi değişmek
iş insanın aynasıdır
işin tuhafı
işin ucu birine dokunmak
işin üstesinden gelmek
işin yoksa şahit ol, paran çoksa kefil ol
işi olmak
işi pişirmek
işi rast gitmek
işi resmiyete dökmek
işi sağlama almak
işi savsaklamak
işi şakaya dökmek
iş işlemek
iş işten geçmek
işi tatlıya bağlamak
işi temizlemek
işi uzatmak
işi üç nalla bir ata kaldı
işi yokuşa sürmek (veya koşmak)
işi yoluna koymak
işi yolunda (veya tıkırında) gitmek (veya olmak)
iş karıştırmak
iş ki
işler açılmak
işler arapsaçına dönmek
işler becermek
iş mi?
iş ola
iş olacağına varır
iş olsun diye
iş sarpa sarmak
iş şirazesinden çıkmak
işten (bile) değil
işten el çektirmek
işten güçten vakit bulamamak
iş tutmak
iş vermek
iş yapmak
iş yok

Birleşik Kelimeler: iş adamı, iş akdi, iş alanı, işbaşı, iş bırakımı, iş bıraktırımı, iş bilimi, iş birliği, iş bölümü, iş donu, iş eri, iş gezisi, işgüder, iş gücü, iş güç, iş güçlüğü, iş günü, iş hacmi, iş hanı, iş hayatı, iş kadını, iş kazası, iş kolu, iş merkezi, iş önlüğü, iş saati, iş seyahati, iş sözleşmesi, işveren, iş yeri, işe uygun, işi duman, işi tıkırında, ağır iş, beyaz iş, bulaşık iş, çürük iş, götürü iş, ince iş, kârlı iş, Acem işi, Antep işi, ayak işi, çocuk işi, el işi, erkek işi, ev işi, hamur işi, hesap işi, kalem işi, kavaf işi, mancınık işi, Maraş işi, orak işi, orta işi, sıra işi, şıpın işi, tarak işi, usta işi, dış işleri, diyanet işleri, iç işleri, özlük işleri, su altı işleri, yazı işleri, zat işleri

İZ

[isim]

Bir şeyin geçtiği veya önce bulunduğu yerde bıraktığı belirti, nişan, alamet, emare
Nihayet bir dönemeçte izlerin sahibini gördüm. - Sait Faik Abasıyanık

[matematik]

Bir düzlemin başka bir düzlemle veya bir doğru ile kesişmesinden doğan ara kesit

Ata Sözleri ve Deyimler

iz bırakmak
izi belirsiz olmak
izinden yürümek
izine basmak
izine dönmek
izine düşmek
izine uymak
izini düşürmek
izini kaybetmek
izi silinmek
iz sürmek

Birleşik Kelimeler: iz düşümü, ayak izi, parmak izi