DİNLENMELİK harflerini içeren 5 harfli 56 kelime bulunuyor. 5 harfli DİNLENMELİK kelime türetme listesi ve kelime anlamları.
DEMLİ8,
DEMİN8,
DEMEK8,
DELME8,
DENİM8,
DİLME8,
DİLİM8,
DİKME8,
DİKİM8,
DİNME8,
DENME8,
NEDİM8,
DENEK7,
DELİL7,
DELİK7,
DİLLİ7,
DİLEK7,
DİKEN7,
DİNLİ7,
DİNEN7,
DİNEK7,
DİKEL7,
DENLİ7,
ELDEN7,
KENDİ7,
NEDEN7,
EKLEM6,
ENLEM6,
ELMEK6,
EMLİK6,
İNMEK6,
İMLİK6,
İLMİK6,
İLMEK6,
İMLEK6,
İKLİM6,
KİLİM6,
KELEM6,
MİLLİ6,
MİLEL6,
MİNİK6,
MELEK6,
MELİK6,
NEMLİ6,
EKİLİ5,
ELLİK5,
İLKEL5,
İLKİN5,
KİLLİ5,
KİNİN5,
KİNLİ5,
KELLE5,
KELLİ5,
LİNİN5,
LİKEN5,
NİKEL5
EKİLİ
[sıfat]
-
Ekilmiş olan, mezru
Ekili tarla.
ELLİK
[isim] [halk ağzında]
[denizcilik]
-
Yelken dikenlerin kullandığı, madenî yüksüğü olan meşin eldiven
İLKEL
[sıfat]
[isim]
-
Özellikle XIV-XV. yüzyıllarda İtalyan ressamlarına, Orta Çağ sonlarında Avrupa ressamlarına verilen ad
[mecaz]
-
Eğitimsiz, kültürsüz, görgüsüz
[felsefe]
-
Zaman bakımından en eski olan, iptidai, primitif
Ata Sözleri ve Deyimler
Birleşik Kelimeler: ilkel memeliler, ilkel toplum
İLKİN
[zarf]
KİLLİ
[sıfat]
-
İçinde kil bulunan
Killi kütle. Killi şist.
KİNİN
(Kelime Kökeni: Fransızca quinine)
[isim] [kimya]
Ata Sözleri ve Deyimler
Birleşik Kelimeler: kinin sülfatı
KİNLİ
[sıfat]
KELLE
(Kelime Kökeni: Farsça kelle)
[isim]
-
Koyun, kuzu ve keçinin pişirilmiş başı
[teklifsiz konuşmada]
Ata Sözleri ve Deyimler
- kelle götürmek
- kelle koltukta gezmek
- kelle koparmak
- kelle koşturmak
- kelle kulak yerinde
- kelle sağ olsun da külah bulunur
- kellesinden olmak
- kellesini koltuğuna almak
- kellesini uçurmak
- kellesini vurdurmak
- kelleyi koltuğun altına almak
- kelleyi vermek
KELLİ
[edat] [halk ağzında]
LİNİN
(Kelime Kökeni: Fransızca linin)
[isim] [biyoloji]
-
Hücre çekirdeğinde bulunan ve kromatin tanelerini taşıyan ağ biçimindeki ipliksi yapı
LİKEN
(Kelime Kökeni: Yunanca)
[isim] [bitki bilimi]
-
Bir mantarla bir su yosununun ortak yaşamasıyla ortaya çıkan bitkilerin genel adı
[tıp]
-
Kaşındırıcı bir deri hastalığı
Birleşik Kelimeler: liken bilimi
NİKEL
(Kelime Kökeni: Fransızca nickel)
[isim] [kimya]
-
Atom numarası 28, atom ağırlığı 58,71, yoğunluğu 8,9 olan, gümüş parlaklığında, demir sertliğinde, kolay işlenebilen ve kolayca tel durumuna getirilebilen bir element (simgesi Ni)
Birleşik Kelimeler: nikel kaplama
EKLEM
[isim] [anatomi]
-
Vücut kemiklerinin uç uca veya kenar kenara gelip birleştiği yer, mafsal
Birleşik Kelimeler: eklem bacaklılar, omuz eklemi
ENLEM
[isim] [coğrafya]
-
Yer yuvarlağı üzerinde herhangi bir noktadan geçen paralel ile Ekvator arasındaki yay parçasının açısal değeri, arz derecesi
Birleşik Kelimeler: enlem dairesi
ELMEK
(Kelime Kökeni: (elektronik mektup'tan))
[isim] [bilişim]