BÜYÜKŞEHİR Harflerini İçeren 4 Harfli Kelimeler



BÜYÜKŞEHİR harflerini içeren 4 harfli 22 kelime bulunuyor. 4 harfli BÜYÜKŞEHİR kelime türetme listesi ve kelime anlamları.

ŞEYH13, BÜYÜ12, ŞERH11, HİBE10, BREŞ9, BİYE8, HERK8, KERH8, ÜRKÜ8, ERİŞ7, EŞİK7, EKŞİ7, KREŞ7, ŞİKE7, ŞİRK7, ŞERİ7, BRİK6, BERİ6, BERK6, İBRE6, KÜRE6, ERİK4


ERİK


[isim] [bitki bilimi]
  • Gülgillerden, beyaz çiçekli bir ağaç (Prunus domestica)

Birleşik Kelimeler: erik hoşafı, erik kompostosu, erik marmeladı, erik pestili, erik rakısı, erik reçeli, kuru erik, sarıerik, bardacık eriği, bardak eriği, can eriği, çakal eriği, dağ eriği, gövem eriği, Japon eriği, Malta eriği, mürdüm eriği, türbe eriği, üryani eriği, yaban eriği


BRİK (Kelime Kökeni: Fransızca brick)


[isim]
  • İki direkli, seren yelkenli, birkaç top taşıyan gemi
[isim] [eskimiş]
  • Önde çok yüksek bir oturma yeri, arkada da boylamasına yerleştirilmiş oturacak yerleri bulunan dört tekerlekli, yaylı at arabası

BERİ


[isim]
  • Konuşanın önündeki iki uzaklıktan kendisine daha yakın olanı, öte karşıtı

    Biraz beriye geliniz.

[sıfat]
  • Bu uzaklıkta bulunan

    Ağaçlardan, karanlığın beri tarafına doğru bir nehir akışı var. - Sait Faik Abasıyanık

[edat]
  • -den bu yana

    Altı ayı aşkın bir zamandan beri hazırlanıyordu bu yolculuk. - Abidin Dino

Birleşik Kelimeler: enberi, çekberi, deminden beri, gelberi, günberi, öteberi, öteden beri, tez beri, yerberi, öteden beriden, ötesi berisi, öteye beriye


BERK


[sıfat]
  • Sert, katı

İBRE (Kelime Kökeni: Arapça ibre)


[isim]
  • Ölçü aletleri, saat ve göstergelerde sayı veya işaret göstermeye yarayan hareketli iğne

    Birtakım ışıklar yanıp sönüyor, kadranların ibreleri titreyerek yükselip alçalıyor. - Çetin Altan

Ata Sözleri ve Deyimler

  • ibre birinden yana dönmek


KÜRE (Kelime Kökeni: Arapça kure)


[isim] [matematik]
  • Bütün noktaları merkezden aynı uzaklıkta bulunan bir yüzeyle sınırlı cisim

Birleşik Kelimeler: küre kuşağı, ağır küre, ateş küre, düzlem küre, güney küre, hava küre, ışık küre, kuzey küre, su küre, taş küre, yarı küre, yarım küre, yerküre, gök küresi

[isim] [madencilik]
  • Madenci ocağı, maden fırını
[isim]
  • Kastamonu iline bağlı ilçelerden biri

ERİŞ


[isim]
  • Erme işi

    Bu makama eriş, ona, bir devlet reisinin tahtına veya koltuğuna kurulmuş gibi bir his verir. - Yakup Kadri Karaosmanoğlu


EŞİK


[isim]
  • Kapı boşluğunun alt yanında bulunan alçak basamak

    Sofaya açılan kapının eşiğine gelmişti. - Tarık Buğra

[mecaz]
  • Başlangıç yeri, başlangıç noktası, yakını

    Dünya yeni bir ekonomik bunalımın eşiğinde.

[coğrafya]
  • Karalar üzerinde veya deniz diplerinde birbirine komşu iki çukurluğu ayıran tümsek biçiminde, üzeri çoğu kez düz kabartılar
[müzik]
  • Telli çalgılarda üzerine tellerin bindiği köprü
[ruh bilimi]
  • Bir tepkinin başlamasında, ortaya çıkmasında etkili olan ruhsal, fizyolojik nokta

Ata Sözleri ve Deyimler

  • eşiğine yüz sürmek
  • eşiğini aşındırmak
  • eşik (veya eşiğini) atlamak

Birleşik Kelimeler: duyum eşiği


EKŞİ


[sıfat]
  • Sirke veya limon tadında olan
[isim]
  • Bu tadı veren şey

    Bu yemeğin ekşisi fazla kaçmış.

[mecaz]
  • Uygunsuz, yakışıksız

    Bu ekşi sözler, bu dik bakışlar, tabii hiç hoşlarına gitmedi. - Haldun Taner

Ata Sözleri ve Deyimler

  • ekşi yemedim ki karnım ağrısın

Birleşik Kelimeler: ekşi elma, ekşi kiraz, ekşikulak, ekşi maya, ekşi surat, ekşi yonca, ekşi yüz


KREŞ (Kelime Kökeni: Fransızca crèche)


[isim]
  • Çocuk yuvası

ŞİKE (Kelime Kökeni: Fransızca chiqué)


[isim] [spor]
  • Bir spor karşılaşmasının sonucunu değiştirmek için maddi veya manevi bir çıkar karşılığı varılan anlaşma
[mecaz]
  • Bir çıkar karşılığı, uzlaşarak bir iş yapma, aldatma

    Bu işte şike var.

Ata Sözleri ve Deyimler

  • şike yapmak


ŞİRK (Kelime Kökeni: Arapça şirk)


[isim] [din bilgisi]
  • Eş koşma

Ata Sözleri ve Deyimler

  • şirk koşmak


ŞERİ (Kelime Kökeni: Arapça şerʿī)


[sıfat] [eskimiş]
  • İslam hukukuyla ilgili

BİYE (Kelime Kökeni: Fransızca biais)


[isim]
  • Genellikle giysinin yaka, kol, etek çevresine kendi kumaşından veya başka kumaştan geçirilen ince şerit

HERK


[isim] [halk ağzında]
  • Sürüldükten sonra bir yıl dinlendirilen, nadasa bırakılan tarla

Ata Sözleri ve Deyimler

  • herk etmek