BUĞULANABİLMEK ile Oluşan Kelimeler (BUĞULANABİLMEK Kelime Türetme)

BUĞULANABİLMEK harflerinden oluşan 447 kelime bulunuyor. BUĞULANABİLMEK kelime türetme listesi ve kelime anlamları.

Ayrıca, "Buğulanabilmek kelimesinin anlamı nedir?" içeriklerine bakabilirsiniz.

14 Harfli Kelimeler

BUĞULANABİLMEK₂₈

13 Harfli Kelimeler

BUĞULANABİLME₂₇

12 Harfli Kelimeler

BULUNABİLMEK₁₉, BUNALABİLMEK₁₈, BULANABİLMEK₁₈

11 Harfli Kelimeler

BULUNABİLME₁₈, BUNALABİLME₁₇, BULANABİLME₁₇

10 Harfli Kelimeler

BUĞULANMAK₂₂, BULABİLMEK₁₆, BANABİLMEK₁₅

9 Harfli Kelimeler

BUĞULANMA₂₁, BUĞULAMAK₂₁, BULABİLME₁₅, BUKALEMUN₁₄, BANABİLME₁₄, BAKABİLME₁₄, ANABİLMEK₁₂, ALABİLMEK₁₂, KULUNLAMA₁₂, ULULANMAK₁₂

8 Harfli Kelimeler

BUĞULAMA₂₀, BULUNMAK₁₃, BUNALMAK₁₂, BULANMAK₁₂, AKABİLME₁₁, ANABİLME₁₁, ALABİLME₁₁, KALUBELA₁₁, ULULANMA₁₁, ULULAMAK₁₁, BANALLİK₁₀, KULLANMA₁₀, MALİKANE₉

7 Harfli Kelimeler

UĞUNMAK₁₇, NAĞMELİ₁₅, BULUNMA₁₂, KUBBELİ₁₂, MBABANE₁₂, BUNAMAK₁₁, BUNALMA₁₁, BULUNAK₁₁, BULAMAK₁₁, BULANMA₁₁, MUKABİL₁₁, AMABİLE₁₀, BUKLELİ₁₀, LAUBALİ₁₀, MAKABİL₁₀, ULULAMA₁₀, İKEBANA₉, MUALLAK₉, MALULEN₉, ULANMAK₉
Tümünü Gör

6 Harfli Kelimeler

BAĞLAM₁₆, MEBLAĞ₁₆, UĞUNMA₁₆, MUĞLAK₁₅, BAMBUL₁₂, BUNMAK₁₀, BUNLUK₁₀, BUNAMA₁₀, BULMAK₁₀, BULAMA₁₀, BALBAL₁₀, EBABİL₁₀, MAKBUL₁₀, ABLUKA₉, AMBALE₉, BİNMEK₉, BİLMEK₉, BANMAK₉, BİAMAN₉, MABLAK₉
Tümünü Gör

5 Harfli Kelimeler

BAĞAN₁₄, BALİĞ₁₄, BELİĞ₁₄, İBLAĞ₁₄, MUĞLA₁₄, AĞMAK₁₃, AĞNAM₁₃, NAĞME₁₃, AĞLAK₁₂, KAĞAN₁₂, BAMBU₁₁, KUBBE₁₀, BUNMA₉, BUNLU₉, BULMA₉, BABAİ₉, ABULİ₈, BİNME₈, BİLME₈, BUNAK₈
Tümünü Gör

4 Harfli Kelimeler

BUĞU₁₅, BAĞA₁₃, KUĞU₁₃, AĞMA₁₂, EĞİM₁₂, EĞİN₁₁, EĞİL₁₁, EĞİK₁₁, İĞNE₁₁, BLUM₈, BABİ₈, BABA₈, ABUK₇, BULA₇, BUKE₇, ULUM₇, ABLA₆, ABLİ₆, BANK₆, BANİ₆
Tümünü Gör

3 Harfli Kelimeler

BAĞ₁₂, AĞA₁₀, ABU₆, BUL₆, BUN₆, UMU₆, ABA₅, ABE₅, ABİ₅, BİN₅, BAL₅, BAN₅, BEK₅, BEL₅, BEN₅, KUM₅, LEB₅, ULU₅, AMA₄, İMA₄
Tümünü Gör

2 Harfli Kelimeler

AĞ₉, İĞ₉, BU₅, AB₄, BE₄, AM₃, EM₃, İM₃, ME₃, Mİ₃, MA₃, UN₃, AN₂, AK₂, AL₂, EK₂, EL₂, EN₂, İL₂, İN₂
Tümünü Gör

AN (Kelime Kökeni: Arapça ān)

[isim]

Zamanın bölünemeyecek kadar kısa olan parçası, lahza, dakika
Zira göçebelerin hayatı her an yardımlaşmalarını gerektirir. - Cemil Meriç

Ata Sözleri ve Deyimler

anı anına uymamak
an meselesi

Birleşik Kelimeler: anbean, bir an, eş anlı

[isim] [halk ağzında]

İki tarla arasındaki sınır

[isim]

Zihin
An bulanıklığı. An yorgunluğu.

AK

[isim]

Kar, süt vb.nin rengi, beyaz, kara ve siyah karşıtı

[sıfat]

Bu renkte olan

[sıfat] [mecaz]

Temiz

[sıfat] [mecaz]

Dürüst

[sıfat] [mecaz]

Sıkıntısız, rahat
Ak günler göresin.

Ata Sözleri ve Deyimler

ak akçe kara gün içindir
ak dediğine kara demek
ak don kara don geçitte belli olur
ak gün ağartır, kara gün karartır
akı ak karası kara
akı karası geçitte belli olur
akım derken bokum demek
ak koyun kara koyun geçit başında belli olur
ak koyunu gören içi dolu yağ sanır
ak koyunun kara kuzusu da olur
ak köpeğin pamuk pazarına zararı vardır
akla karayı seçmek
ak sakaldan yok sakala gelmek

Birleşik Kelimeler: ak ağa, akağaç, akamber, akasma, akbaba, akbakla, akbalık, akbalıkçıl, akbasma, akbaş, ak benek, akbuğday, akburçak, akciğer, akçöpleme, akdarı, ak demir, akdiken, akdoğan, akdut, ak gözlü, akgünlük, akhardal, ak kan, akkaraman, akkarınca, akkavak, akkefal, akkelebek, akkor, akkuş, akkuyruk, aklevrek, ak madde, akmantar, ak pak, akpas, akpelin, ak saçlı, aksakal, ak sakallı, aksedir, aksoğan, aksöğüt, aksu, aksuna, aksungur, ak sülümen, aktaş, aktavşan, aktöre, aktutma, ak yazı, ak yel, ak yem, Ak Yıldız, akyuvar, akzambak, yüzü ak, göz akı, yumurta akı, yüz akı

AL

[isim]

Kanın rengi, kızıl, kırmızı

[sıfat]

Bu renkte olan
Al bayrak. Al çuha.

[sıfat]

Bu renkte olan (at)

Ata Sözleri ve Deyimler

al elmaya taş atan çok olur
al giymedim ki alınayım
al gömlek gizlenemez
alı alına, moru moruna
alı al, moru mor
al kanlara boyanmak
al kiraz üstüne kar yağmış

Birleşik Kelimeler: albasma, albastı, al bayrak, alkarısı, al sancak, alyuvar

[isim] [eskimiş]

Aldatma, düzen, tuzak, hile

Ata Sözleri ve Deyimler

al ile aslan tutulur, güç ile sıçan tutulmaz

[kimya]

Alüminyum elementinin simgesi

EK

[isim]

Bir şeyin eksiğini tamamlamak için ona katılan parça
Yazının ekleri.

[sıfat]

Eklenmiş, katılmış
Okul müdürüyken okulun ek inşaatında hamallarla birlikte çalışmış. - Haldun Taner

[dil bilgisi]

Kelime türetmek veya kelimenin görevini belirtmek için kullanılan, başa, sona veya kelimenin içine eklenebilen, bağımlı dil bilgisi ögeleri, lahika

Ata Sözleri ve Deyimler

ek bent olmak
ekini belli etmemek

Birleşik Kelimeler: ek bileziği, ek bütçe, ek ders, ek eylem, ek fiil, ek görev, ek gün, ek kart, ek kök, ek oylum, ek ödenek, ek poliçe, ek süre, ek tahsisat, iç ek, işlek ek, ön ek, son ek, aidiyet eki, bildirme eki, çekim eki, çoğul eki, çokluk eki, durum eki, edilgenlik eki, eşitlik eki, hâl eki, ilgi eki, iyelik eki, kişi eki, küçültme eki, nispet eki, olumsuzluk eki, soru eki, şahıs eki, topluluk eki, türetme eki, yapım eki, yokluk eki, yön eki, yön gösterme eki, zaman eki, çatı ekleri

EL

[isim] [anatomi]

Kolun bilekten parmak uçlarına kadar olan, tutmaya ve iş yapmaya yarayan bölümü
El var, titrer durur, el var yumuk yumuk / El var pençe olmuş, el var yumruk - Ziya Osman Saba

Ata Sözleri ve Deyimler

... elinden çıkmak
el (veya elini) uzatmak
el (veya elini) yakmak
el açmak
el almak
el atmak
el ayak (veya etek) çekmek
el ayak çekilmek
el bağlamak
el basmak
el bebek gül bebek
el bende!
el çekmek
el çektirmek
el çırpmak
elde (veya elinde) olmamak
elde avuçta (bir şey) kalmamak
elde avuçta (ne varsa)
elde etmek
el değiştirmek
el değmemek
elde kalmak
eldeki yara, yarasıza duvar deliği
elden ağza yaşamak
elden ayaktan düşmek (veya kesilmek)
elden bırakmamak (veya düşürmemek)
elden çıkarmak
elden çıkmak
elden geçirmek
elden gel!
elden geldiği kadar
elden gelmemek
elden gitmek
elden kaçırmak
elden kaçmak
elden ne gelir?
elde tutmak
el dokunulmamak
ele alınır
ele alınmaz
ele almak
ele avuca sığmamak
ele bakmak
ele geçirmek
ele geçmek
ele gelmek
el elde baş başta
el elden kalmaz, dil dilden kalmaz
el elden üstündür (ta arşa kadar)
el el ile, değirmen yel ile
el eli yıkar, iki el yüzü
el el üstünde olur, ev ev üstünde olmaz
el el üstünde oturmak
el ermez, güç yetmez
el etek öpmek
el etek tutmak
el etmek
ele vermek
eli (veya elleri) armut devşirmek
eli alışmak
eli altında olmak
eli ayağı (olmak)
eli ayağı (veya ayağına) dolaşmak
eli ayağı buz kesilmek (veya tutmamak)
eli ayağı titremek
eli ayağı tutmak
eli aza varmamak
eli boş çıkmak
eli boş dönmek (veya çevrilmek veya geri gelmek)
eli boş gelmek
eli cebine (veya cüzdanına veya kesesine) gitmemek (veya varmamak)
eli değmek
eli dursa ayağı durmaz
eli ekmek tutmak
eli eline değmemek
eli ermek
eli ermez gücü yetmez
eli genişlemek
eli gitmek
eli harama uzanmak
eli işe yatmak
eli kalem tutmak
eli kırılmak
eli kırılsın!
eli kolu (eli ayağı) bağlı kalmak (veya olmak)
eli kolu bağlı durmak
eli kurusun!
elimi sallasam ellisi, başımı sallasam tellisi
elinde ... var
elinde avucunda nesi varsa
elinde bulunmak (veya olmak)
elinde büyümek
elinde kalmak
elinden
elinden (bir şey) düşmemek
elinden (bir şeyi) düşürmemek
elinden almak
elinden bir iş (veya şey) gelmemek
elinden bir kaza (veya sakatlık) çıkmak
elinden geleni ardına (veya arkasına) koymamak
elinden geleni yapmak
elinden gelmek
elinden hiçbir şey kurtulmamak
elinden iş çıkmamak
elinden iyi iş gelmek
elinden kan çıkmak
elinden kurtulmak
elinden tutmak
elinde olmak
elinde olmak
elinde patlamak
elinde tutmak
eline (veya elinize veya ellerinize) sağlık
eline almak
eline ayağına kapanmak (veya sarılmak veya düşmek)
eline ayağına üşenmemek
eline bakmak
eline doğmak
eline düşmek
eline erkek eli değmemiş olmak
eline eteğine doğru
eline eteğine sarılmak
eline fırsat geçmek
eline geçmek
eline kalmak
eline su dökemez
eline tutuşturmak
eline yüzüne bulaştırmak
elini arı kovanına sokmak
elini ayağını (veya eteğini) kesmek (veya çekmek)
elini ayağını öpeyim
elini belli etmek (veya göstermek)
elini çabuk tutmak
elini kana bulamak (veya bulaştırmak)
elini kolunu bağlamak
elini kolunu sallaya sallaya gelmek
elini kolunu sallaya sallaya gezmek
elini kulağına atmak
elinin altında (olmak)
elinin hamuruyla erkek işine karışmak
elinin tersiyle çarpmak
elinin tersiyle itmek
elini oynatmak
elini sallasa ellisi (başını sallasa tellisi)
elini sıcak sudan soğuk suya sokmamak
elini sürmemek
elini taşın altına koymak (veya sokmak)
elini veren kolunu alamaz
elini vicdanına koymak
elinle ver, ayağınla ara
eli olmak
eli para görmek
eli silah tutmak
eli varmamak (veya gitmemek)
eli yatmak
eliyle koymuş gibi
el kadar
el kaldırmak
el katmak
el koymak
ellerde gezmek
elleri (veya ellerin) dert görmesin
ellerim yanıma gelsin
eller yukarı!
elle tutulacak tarafı (veya yanı) kalmamak
elle tutulur
elle tutulur gözle görülür (veya dille anlatılır)
elle tutulur tarafı olmamak
el ovuşturmak
el öpenlerin çok olsun!
el öpmek
el öpmekle ağız aşınmaz
el pençe
el pençe divan
el pençe divan durmak
el sıkışmak
el sıkmak
el sürmemek
el tazelemek
el terazi, göz mizan
el tutmak
el üstünde tutmak
el vergisi, gönül sevgisi
el vermek
el vurmamak
el yarası onulur, dil yarası onulmaz
el yıkamak

Birleşik Kelimeler: el alışkanlığı, el altında, el altından, el arabası, el ayası, elbasan tavası, el bezi, el birliği, el bombası, el çabukluğu, el çantası, el değirmeni, el duşu, el ele, el emeği, elense, el erimi, el erki, elezer, el falı, el feneri, el freni, el havlusu, el ilanı, el işçiliği, el işi, el kantarı, el keseri, el kılavuzu, el kiri, el kitabı, el notu, el oltası, elöpen, el sabunu, el sanatları, el sözlüğü, el şakası, el tası, el telefonu, el telsizi, el topu, el ulağı, el uzluğu, el yatkınlığı, el yazısı, el yazması, el yordamıyla, elde bir, elden ele, eli açık, eli ağır, eli ayağı düzgün, eli bayraklı, elibelinde, eli belinde, eli bol, eli boş, eliböğründe, eli böğründe, eli çabuk, eli dar, eli geniş, eli hafif, eli koynunda, eli kulağında, eli mahkûm, eli maşalı, elimsende, eli nimetli, eli selek, eli sıkı, eli sopalı, eli şakağında, eli yatkın, eli uz, eli uzun, eli yatkın, eli yordamlı, eli yüreğinde, eli yüzü düzgün, eli yüzü temiz, eline ağır, eline ayağına çabuk, eline çabuk, elinin körü, azel, art elden, havvaanaeli

[isim]

Yakınların dışında kalan kimse, yabancı
Kâtip benim ben kâtibin, el ne karışır! - Halk türküsü

Ata Sözleri ve Deyimler

el ağzına bakan, karısını tez boşar
el arı düşman gayreti
el beğenmezse yer beğensin
elden gelen öğün olmaz, o da vaktinde bulunmaz
elden vefa, zehirden şifa
ele güne karşı
el elin aynasıdır
el elin eşeğini türkü çağırarak arar
el elin nesine, gülerek gider yasına
el eliyle yılan tutulur
ele verir talkını (veya telkini), kendi yutar salkımı
el için ağlayan gözden olur
el için kuyu kazan, evvela kendisi düşer
el için yanma nâra, yak çubuğunu bak keyfine
el ile gelen düğün bayram
elin ağzı torba değil ki büzesin
el iyisi olmak
el kazanıyla aş kaynamaz
el kazanıyla aş kaynatmak
el yumruğu yemeyen kendi yumruğunu değirmen taşı sanır

Birleşik Kelimeler: el adamı, el âlem, el kapısı, elkızı, eloğlu, yedi kat el

[isim]

Ülke, yurt, il
Çöller, Yemen ellerinden beter imiş. - Aka Gündüz

[halk ağzında]

Oba, aşiret
Kalktı göç eyledi Afşar elleri / Ağır ağır giden eller bizimdir - Dadaloğlu

Ata Sözleri ve Deyimler

elde bulunan beyde bulunmaz
el mi yaman bey mi yaman? el yaman!

Birleşik Kelimeler: yad el, gurbet eli, Türk eli, yad eller

EN

[isim]

Bir yüzeyde boy sayılan iki kenar arasındaki uzaklık, genişlik, boy, uzunluk karşıtı
Kumaşın eni. Yolun eni. Kâğıdın eni.

[isim] [halk ağzında]

Hayvanlara veya eşyaya vurulan damga, işaret

[zarf]

Başına geldiği sıfatların üstün derecede olduğunu gösteren kelime
En iyi adamını yollamış buraya. - Ahmet Ümit

Ata Sözleri ve Deyimler

en kötü günümüz böyle olsun

Birleşik Kelimeler: en aşağı, en azından, enberi, enöte

İL

[isim]

Ülkenin vali yönetimindeki bölümü, vilayet
İllerin idaresi yetki genişliği esasına dayanır. - Anayasa

[tarih]

Eski Türklerde devlet

Birleşik Kelimeler: ilbay

İN

[isim]

Yaban hayvanlarının kendilerine yuva edindikleri kovuk

Ata Sözleri ve Deyimler

in gibi

[isim]

İnsan

Ata Sözleri ve Deyimler

in cin
in cin top oynamak
in cin yok
in misin, cin misin

AM

[isim] [kaba konuşmada]

Dişilik organı

[kimya]

Amerikyum elementinin simgesi

EM

[isim] [halk ağzında]

İlaç, merhem

Ata Sözleri ve Deyimler

eme seme yaramamak
eme yaramak

İM

[isim]

İşaret

Birleşik Kelimeler: im bilimi, çizgi im, kesme imi

ME

[isim]

Koyun, kuzu vb. hayvanların çıkardığı ses
Kara koyun kuzular kuzulamaz / Me deme - Fazıl Hüsnü Dağlarca

Mİ (Kelime Kökeni: İtalyanca mi)

[isim] [müzik]

Gam dizisinde re ile fa arasındaki ses ve bu sesi gösteren nota işareti

UN

[isim]

Öğütülerek toz durumuna getirilmiş tahıl ve başka besin maddeleri

Ata Sözleri ve Deyimler

un ufak etmek
un ufak olmak
ununu elemek, eleğini asmak

Birleşik Kelimeler: un çorbası, un helvası, esmer un, has un, özlü un, balık unu, buğday unu, et unu, galeta unu, kan unu, mısır unu, pirinç unu, soya unu, yulaf unu

ÂMÂ (Kelime Kökeni: Arapça aʿmā)

[sıfat]

Görme engelli

[bağlaç]

Çelişkili ve tutarsız iki cümleyi birbirine bağlamaya yarayan bir söz, amma, lakin, velakin
Para kazanmayı hiç sevmiyordu ama hesapsız harcamaya bayılıyordu. - Necati Cumalı

Ata Sözleri ve Deyimler

ama ne
aması maması yok!
aması var