BORDALAMAK harflerini içeren 6 harfli 38 kelime bulunuyor. 6 harfli BORDALAMAK kelime türetme listesi ve kelime anlamları.
ABORDA11,
BARKOD11,
BAMAKO10, BARDAK10,
DOLMAK10,
DOLAMA10,
LOMBAR10,
LABADA10,
MALABO10, ARMADA9,
ABRAMA9,
ADAMAK9,
BOALAR9,
BARLAM9,
BALAMA9,
DALAMA9,
DALMAK9,
MARABA9,
MADARA9,
MABLAK9,
ADALAR8,
AKRABA8,
BARAKA8,
BAKARA8,
BALKAR8,
KALABA8,
KABALA8,
KABARA8,
KALOMA8,
OKRAMA8,
OKLAMA8,
ARAMAK7,
AKLAMA7,
ALARMA7,
KARAMA7,
KAMARA7,
MALKAR7,
MAKARA7
ARAMAK
[-i]
[mecaz]
Ata Sözleri ve Deyimler
- aramakla bulunmaz
- arayan Mevla'sını da bulur, belasını da
- arayıp (veya aramak) taramak
- arayıp da bulamamak
- arayıp sormak
AKLAMA
[isim]
Birleşik Kelimeler: aklama belgesi
ALARMA
[isim]
KARAMA
[isim]
KAMARA
(Kelime Kökeni: İtalyanca camera)
[isim] [denizcilik]
Birleşik Kelimeler: hesap kamarası, Lortlar Kamarası
MALKAR
[isim]
-
Kuzey Kafkasya'da Kabardey-Balkar Cumhuriyeti'nde yaşayan, Türk soyundan bir halk ve bu halktan olan kimse, Balkar
MAKARA
(Kelime Kökeni: Arapça bekere)
[isim]
-
Üzerine iplik, tel, şerit vb. sarılan, kenarları çıkıntılı, ekseni boyunca delik silindir, bobin
[denizcilik]
-
Ağır yüklerin kaldırılma ve indirilmesinde kullanılan, birbirine paralel iki veya daha çok tabla arasında dönen, kenarı çepeçevre oluklu tekerlek veya tekerleklerden oluşmuş mekanik alet
Ata Sözleri ve Deyimler
- makara çekmek
- makara gibi
- makaraları koyuvermek (veya zapt edememek veya salıvermek)
- makarasını çözmek
- makaraya almak (veya sarmak)
ADALAR
[isim]
-
İstanbul iline bağlı ilçelerden biri
AKRABA
(Kelime Kökeni: Arapça aḳribā)
[isim] [hukuk]
-
Kan bağıyla birbirine bağlı olan kimseler
Geceleyin, babam, amcam, akrabamız, hepsi istasyonda idiler.
- Yahya Kemal Beyatlı
[mecaz]
Ata Sözleri ve Deyimler
- akraba çıkmak
- akraba olmak
Birleşik Kelimeler: akraba diller, hısım akraba, uzak akraba, uzaktan akraba, yakın akraba
BARAKA
(Kelime Kökeni: İtalyanca baracca)
[isim]
BAKARA
(Kelime Kökeni: Fransızca baccara)
[isim]
BALKAR
[isim]
KALABA
(Kelime Kökeni: Arapça ġalebe)
[isim] [halk ağzında]
KABALA
(Kelime Kökeni: İngilizce cabala)
[isim]
-
Doğaüstü varlıklarla ilişki kurma sanatı
[din bilgisi]
-
Yahudilerde, yazılı olarak konulmuş olan Tanrı kanunlarının yanında, ağızdan ağıza geçen din buyruklarının, İbrani felsefesinin ve efsane yazılarının tamamı
[din bilgisi]
-
Bu öğretinin yandaşlarının tamamı
[zarf] [ticaret]
KABARA
[isim]
-
Dayanıklılık sağlamak amacıyla, ayakkabıların altına çakılan, yassı ve iri başlı demir çivi