BİTİRİLEBİLME ile Oluşan Kelimeler (BİTİRİLEBİLME Kelime Türetme)

BİTİRİLEBİLME harflerinden oluşan 167 kelime bulunuyor. BİTİRİLEBİLME kelime türetme listesi ve kelime anlamları.

Ayrıca, "Bitirilebilme kelimesinin anlamı nedir? Bitirilebilme ile başlayan kelimeler. İçinde bitirilebilme olan kelimeler." içeriklerine bakabilirsiniz.

13 Harfli Kelimeler

BİTİRİLEBİLME₁₈

11 Harfli Kelimeler

BİTİREBİLME₁₆

10 Harfli Kelimeler

BELİRTİLME₁₃

9 Harfli Kelimeler

BİTEBİLME₁₄, BİLEBİLME₁₄, BİTİRİLME₁₂, BİLETİLME₁₂, BELİRTİLİ₁₁, MİLİLİTRE₁₀

8 Harfli Kelimeler

BELİRTME₁₁, BERTİLME₁₁, ERİTİLME₉, İLETİLME₉

7 Harfli Kelimeler

BİBERLİ₁₁, LEBLEBİ₁₁, BİTİRME₁₀, BİTİRİM₁₀, BİLETME₁₀, BİRLEME₁₀, BİTİMLİ₁₀, BELİRME₁₀, BELEMİR₁₀, BİLETLİ₉, BELİRLİ₉, BELİRTİ₉, TEBERLİ₉, RİTİMLİ₈, RİMELLİ₈, TEMELLİ₈

6 Harfli Kelimeler

BİLEME₉, BERTME₉, BELLEM₉, TEMBEL₉, BİTLER₈, BERELİ₈, BETİLİ₈, ERİTME₇, ELEMLİ₇, İTİLME₇, İLETİM₇, İLETME₇, MİLLET₇

5 Harfli Kelimeler

BİBER₉, BİTME₈, BİTİM₈, BİRİM₈, BİLME₈, BİLİM₈, BETİM₈, BİTLİ₇, BİRLİ₇, BİLİR₇, BİLET₇, BELLİ₇, BELİT₇, BETER₇, BERİL₇, ELBET₇, EBELİ₇, İBRET₇, LİBRE₇, TERBİ₇
Tümünü Gör

4 Harfli Kelimeler

BİBİ₈, BEBE₈, BRİT₆, BİRİ₆, BİLİ₆, BİLE₆, BETİ₆, BERİ₆, BERE₆, BELİ₆, EBET₆, İBRE₆, ERME₅, ERİM₅, ETME₅, EMİR₅, EMET₅, EMEL₅, ELİM₅, ELEM₅
Tümünü Gör

3 Harfli Kelimeler

BİT₅, BRE₅, BİR₅, BEL₅, BET₅, EBE₅, LEB₅, LİM₄, MİT₄, MİR₄, MİL₄, MET₄, TİM₄, TEM₄, ETİ₃, İTİ₃, İRİ₃, İLE₃, LİR₃, RET₃
Tümünü Gör

2 Harfli Kelimeler

BE₄, EM₃, İM₃, ME₃, Mİ₃, EL₂, ER₂, ET₂, İL₂, İT₂, LE₂, RE₂, TE₂, Tİ₂

EL

[isim] [anatomi]

Kolun bilekten parmak uçlarına kadar olan, tutmaya ve iş yapmaya yarayan bölümü
El var, titrer durur, el var yumuk yumuk / El var pençe olmuş, el var yumruk - Ziya Osman Saba

Ata Sözleri ve Deyimler

... elinden çıkmak
el (veya elini) uzatmak
el (veya elini) yakmak
el açmak
el almak
el atmak
el ayak (veya etek) çekmek
el ayak çekilmek
el bağlamak
el basmak
el bebek gül bebek
el bende!
el çekmek
el çektirmek
el çırpmak
elde (veya elinde) olmamak
elde avuçta (bir şey) kalmamak
elde avuçta (ne varsa)
elde etmek
el değiştirmek
el değmemek
elde kalmak
eldeki yara, yarasıza duvar deliği
elden ağza yaşamak
elden ayaktan düşmek (veya kesilmek)
elden bırakmamak (veya düşürmemek)
elden çıkarmak
elden çıkmak
elden geçirmek
elden gel!
elden geldiği kadar
elden gelmemek
elden gitmek
elden kaçırmak
elden kaçmak
elden ne gelir?
elde tutmak
el dokunulmamak
ele alınır
ele alınmaz
ele almak
ele avuca sığmamak
ele bakmak
ele geçirmek
ele geçmek
ele gelmek
el elde baş başta
el elden kalmaz, dil dilden kalmaz
el elden üstündür (ta arşa kadar)
el el ile, değirmen yel ile
el eli yıkar, iki el yüzü
el el üstünde olur, ev ev üstünde olmaz
el el üstünde oturmak
el ermez, güç yetmez
el etek öpmek
el etek tutmak
el etmek
ele vermek
eli (veya elleri) armut devşirmek
eli alışmak
eli altında olmak
eli ayağı (olmak)
eli ayağı (veya ayağına) dolaşmak
eli ayağı buz kesilmek (veya tutmamak)
eli ayağı titremek
eli ayağı tutmak
eli aza varmamak
eli boş çıkmak
eli boş dönmek (veya çevrilmek veya geri gelmek)
eli boş gelmek
eli cebine (veya cüzdanına veya kesesine) gitmemek (veya varmamak)
eli değmek
eli dursa ayağı durmaz
eli ekmek tutmak
eli eline değmemek
eli ermek
eli ermez gücü yetmez
eli genişlemek
eli gitmek
eli harama uzanmak
eli işe yatmak
eli kalem tutmak
eli kırılmak
eli kırılsın!
eli kolu (eli ayağı) bağlı kalmak (veya olmak)
eli kolu bağlı durmak
eli kurusun!
elimi sallasam ellisi, başımı sallasam tellisi
elinde ... var
elinde avucunda nesi varsa
elinde bulunmak (veya olmak)
elinde büyümek
elinde kalmak
elinden
elinden (bir şey) düşmemek
elinden (bir şeyi) düşürmemek
elinden almak
elinden bir iş (veya şey) gelmemek
elinden bir kaza (veya sakatlık) çıkmak
elinden geleni ardına (veya arkasına) koymamak
elinden geleni yapmak
elinden gelmek
elinden hiçbir şey kurtulmamak
elinden iş çıkmamak
elinden iyi iş gelmek
elinden kan çıkmak
elinden kurtulmak
elinden tutmak
elinde olmak
elinde olmak
elinde patlamak
elinde tutmak
eline (veya elinize veya ellerinize) sağlık
eline almak
eline ayağına kapanmak (veya sarılmak veya düşmek)
eline ayağına üşenmemek
eline bakmak
eline doğmak
eline düşmek
eline erkek eli değmemiş olmak
eline eteğine doğru
eline eteğine sarılmak
eline fırsat geçmek
eline geçmek
eline kalmak
eline su dökemez
eline tutuşturmak
eline yüzüne bulaştırmak
elini arı kovanına sokmak
elini ayağını (veya eteğini) kesmek (veya çekmek)
elini ayağını öpeyim
elini belli etmek (veya göstermek)
elini çabuk tutmak
elini kana bulamak (veya bulaştırmak)
elini kolunu bağlamak
elini kolunu sallaya sallaya gelmek
elini kolunu sallaya sallaya gezmek
elini kulağına atmak
elinin altında (olmak)
elinin hamuruyla erkek işine karışmak
elinin tersiyle çarpmak
elinin tersiyle itmek
elini oynatmak
elini sallasa ellisi (başını sallasa tellisi)
elini sıcak sudan soğuk suya sokmamak
elini sürmemek
elini taşın altına koymak (veya sokmak)
elini veren kolunu alamaz
elini vicdanına koymak
elinle ver, ayağınla ara
eli olmak
eli para görmek
eli silah tutmak
eli varmamak (veya gitmemek)
eli yatmak
eliyle koymuş gibi
el kadar
el kaldırmak
el katmak
el koymak
ellerde gezmek
elleri (veya ellerin) dert görmesin
ellerim yanıma gelsin
eller yukarı!
elle tutulacak tarafı (veya yanı) kalmamak
elle tutulur
elle tutulur gözle görülür (veya dille anlatılır)
elle tutulur tarafı olmamak
el ovuşturmak
el öpenlerin çok olsun!
el öpmek
el öpmekle ağız aşınmaz
el pençe
el pençe divan
el pençe divan durmak
el sıkışmak
el sıkmak
el sürmemek
el tazelemek
el terazi, göz mizan
el tutmak
el üstünde tutmak
el vergisi, gönül sevgisi
el vermek
el vurmamak
el yarası onulur, dil yarası onulmaz
el yıkamak

Birleşik Kelimeler: el alışkanlığı, el altında, el altından, el arabası, el ayası, elbasan tavası, el bezi, el birliği, el bombası, el çabukluğu, el çantası, el değirmeni, el duşu, el ele, el emeği, elense, el erimi, el erki, elezer, el falı, el feneri, el freni, el havlusu, el ilanı, el işçiliği, el işi, el kantarı, el keseri, el kılavuzu, el kiri, el kitabı, el notu, el oltası, elöpen, el sabunu, el sanatları, el sözlüğü, el şakası, el tası, el telefonu, el telsizi, el topu, el ulağı, el uzluğu, el yatkınlığı, el yazısı, el yazması, el yordamıyla, elde bir, elden ele, eli açık, eli ağır, eli ayağı düzgün, eli bayraklı, elibelinde, eli belinde, eli bol, eli boş, eliböğründe, eli böğründe, eli çabuk, eli dar, eli geniş, eli hafif, eli koynunda, eli kulağında, eli mahkûm, eli maşalı, elimsende, eli nimetli, eli selek, eli sıkı, eli sopalı, eli şakağında, eli yatkın, eli uz, eli uzun, eli yatkın, eli yordamlı, eli yüreğinde, eli yüzü düzgün, eli yüzü temiz, eline ağır, eline ayağına çabuk, eline çabuk, elinin körü, azel, art elden, havvaanaeli

[isim]

Yakınların dışında kalan kimse, yabancı
Kâtip benim ben kâtibin, el ne karışır! - Halk türküsü

Ata Sözleri ve Deyimler

el ağzına bakan, karısını tez boşar
el arı düşman gayreti
el beğenmezse yer beğensin
elden gelen öğün olmaz, o da vaktinde bulunmaz
elden vefa, zehirden şifa
ele güne karşı
el elin aynasıdır
el elin eşeğini türkü çağırarak arar
el elin nesine, gülerek gider yasına
el eliyle yılan tutulur
ele verir talkını (veya telkini), kendi yutar salkımı
el için ağlayan gözden olur
el için kuyu kazan, evvela kendisi düşer
el için yanma nâra, yak çubuğunu bak keyfine
el ile gelen düğün bayram
elin ağzı torba değil ki büzesin
el iyisi olmak
el kazanıyla aş kaynamaz
el kazanıyla aş kaynatmak
el yumruğu yemeyen kendi yumruğunu değirmen taşı sanır

Birleşik Kelimeler: el adamı, el âlem, el kapısı, elkızı, eloğlu, yedi kat el

[isim]

Ülke, yurt, il
Çöller, Yemen ellerinden beter imiş. - Aka Gündüz

[halk ağzında]

Oba, aşiret
Kalktı göç eyledi Afşar elleri / Ağır ağır giden eller bizimdir - Dadaloğlu

Ata Sözleri ve Deyimler

elde bulunan beyde bulunmaz
el mi yaman bey mi yaman? el yaman!

Birleşik Kelimeler: yad el, gurbet eli, Türk eli, yad eller

ER

[isim]

Erkek
Noksansız bir çeyiz ve düğünle iyi bir ere verilen Zeynep'in hissesi ayrılmıştır. - Tarık Buğra

[mecaz]

İşini iyi bilen, yetenekli kimse
Sanat eri çalışır, bir eser kor ortaya, onun güzel olduğuna inanır, o güzelliği herkesin anlamasını, kavramasını ister. - Nurullah Ataç

[sıfat] [mecaz]

Kahraman, yiğit

[askerlik]

Rütbesiz asker, nefer
Düşman erleri arasında Fransızlar da vardır. - Salâh Birsel

[halk ağzında]

Koca

Ata Sözleri ve Deyimler

ere gitmek (veya varmak)
ere vermek
erim er olsun da yerim çalı dibi olsun
erine göre bağla başını, tencerene göre kaynat aşını
er kocar, gönül kocamaz
er lokması er kursağında kalmaz
er olan ekmeğini taştan çıkarır
er oyunu üçe kadar

Birleşik Kelimeler: erbaş, er bezi, erdişi, er ekmeği, er kişi, er meydanı, er suyu, acemi er, komando er, tam er, avcı eri, emir eri, gönül eri, hizmet eri, iş eri, sanat eri, yazın eri

[zarf] [halk ağzında]

Erken
Er sabah kalktım ki sular çağlıyor - Halk türküsü

Birleşik Kelimeler: er ekmeği, er geç

[kimya]

Erbiyum elementinin simgesi

ET

[isim]

İnsanlarda, hayvanlarda deri ile kemik arasındaki kas ve yağdan oluşan tabaka
Bu koyunda hiç et yok, pek zayıf.

Ata Sözleri ve Deyimler

et bağlamak
ete kemiğe dönüştürmek (veya büründürmek)
eti budu yerinde (veya etine dolgun)
eti kemiği
eti kemiğine yapışmak
etinden et koparmak (veya kesmek)
eti ne budu ne?
eti senin, kemiği benim
et kanlı gerek, yiğit canlı
et kokarsa tuzlanır, ya tuz kokarsa ne yapılır?
etle tırnak arasına girilmez
etle tırnak gibi
et ne kadar arık olsa üstüne ekmek yaraşır
etten duvar örmek
etten önce çömleğe düşmek
et tırnak olmak
et tırnaktan ayrılmaz
et tutmak

Birleşik Kelimeler: et beni, et kafalı, et kesimi, et kırımı, et lokması, etobur, et sığırı, et sineği, et sotesi, et suyu, et şeftalisi, et tavuğu, et toprak, et unu, etyaran, etyemez, beyaz et, kaba et, kara et, kırmızı et, lop et, kül rengi et sineği, balıketi, balık eti, dana eti, diş eti, diş eti ünsüzü, göğüs eti, koyun eti, kurban eti, kuzu eti, sığır eti, soya eti, tavşan eti, tavuk eti, balıketinde

İL

[isim]

Ülkenin vali yönetimindeki bölümü, vilayet
İllerin idaresi yetki genişliği esasına dayanır. - Anayasa

[tarih]

Eski Türklerde devlet

Birleşik Kelimeler: ilbay

İT

[isim]

Köpek

[hakaret yollu]

Değersiz, terbiyesiz kimse
Babaları da zaten itin biri. - Haldun Taner

Ata Sözleri ve Deyimler

it ağzını kemik tutar
it değmekle deniz pis olmaz
it derisinden post olmaz
it dişi domuz derisi
ite atsan yemez
ite ot, ata et vermek
it gibi çalışmak
iti an, taşı eline al (veya çomağı hazırla)
iti ite kırdırmak
itin ahmağı baklavadan pay umar
itin götüne (veya kıçına) sokmak
itin kuyruğunda
iti öldürene sürütürler
it ite (buyurur), it de kuyruğuna
it iti ısırmaz
it izi at izine karışmak
it kağnı gölgesinde yürür de kendi gölgesi sanırmış
itle çuvala girilmez
itle dalaşmaktan çalıyı dolaşmak yeğdir
it ölüsü gibi
it sürü, para kazan
it sürüsü kadar
it ulur, birbirini bulur
it ürür, kervan yürür

Birleşik Kelimeler: itayağı, itboğan, itburnu, it canlı, it dalaşı, itdirseği, it elli, it hıyarı, it kopuk, itkuyruğu, itoğluit, it üzümü, ekin iti

LE

RE

[isim] [müzik]

Gam (II) dizisinde do ile mi arasındaki ses

[kimya]

Renyum elementinin simgesi

TE

[isim]

Sıhhi tesisatta su borusunu üç yönlü kullanabilme durumuna getiren parça

[kimya]

Tellür elementinin simgesi

Tİ

[isim] [askerlik]

Bir tören sırasında, askerleri bir araya toplamak, törenin başladığını bildirmek vb. amaçlarla çalınan borazanın çıkardığı tiz ses

Ata Sözleri ve Deyimler

tiye almak

Birleşik Kelimeler: ti borusu, ti işareti

[kimya]

Titan elementinin simgesi

ETİ

[isim] [tarih]

Hitit

İTİ

[isim]

İtici güç, ilham verici
Hayalî aşklar ona yaratmalarında en sıcak iti oluyor, iç iklimini uzun süre ısıtıyordu. - Haldun Taner

İRİ

[sıfat]

Olağandan daha hacimli, olağanı aşan büyüklüğü olan, ince karşıtı
Erdal, nişan halkasına benzediğini fakat taşlarının iri olduğunu söyledi. - Emine Işınsu

Birleşik Kelimeler: iribaş, iri iri, iri kıyım, iri laf, iri yapılı, iri yarı, irili ufaklı, genç irisi

İLE

[bağlaç]

Kelimenin sonuna geldiğinde birliktelik, beraberlik, araç, neden veya durum anlatan cümleler yapmaya yarayan bir söz
Çabuk bir süvari ile bana haber gönderiniz. - Ömer Seyfettin

Ata Sözleri ve Deyimler

... ile beraber

LİR (Kelime Kökeni: Fransızca lyre)

[isim] [müzik]

Kaynağı mitolojik çağlara dayanan kirişli bir çalgı

RET (Kelime Kökeni: Arapça redd)

[isim]

Uygun bulmama, geri çevirme, kabul etmeme
Dostundan ve ötekilerden kuvvetli bir ret bekliyordu. - Peyami Safa

Birleşik Kelimeler: reddedilmek, reddetmek, reddeylemek, reddihâkim, reddimiras, reddolunmak