BİREY ile başlayan 14 kelime bulunuyor. Başında BİREY olan kelimeler ve kelime anlamları.
Ayrıca, "Birey kelimesinin anlamı nedir? İçinde birey olan kelimeler." içeriklerine bakabilirsiniz.
15 Harfli Kelimeler
BİREYLEŞEBİLMEK25
14 Harfli Kelimeler
BİREYLEŞEBİLME24, BİREYSELLEŞMEK23, BİREYLEŞTİRMEK22
13 Harfli Kelimeler
BİREYSELLEŞME22, BİREYLEŞTİRME21
11 Harfli Kelimeler
BİREYSELLİK16
10 Harfli Kelimeler
BİREYLEŞME18, BİREYCİLİK17
9 Harfli Kelimeler
BİREYÜSTÜ18
8 Harfli Kelimeler
BİREYSEL13, BİREYLİK12
7 Harfli Kelimeler
BİREYCİ14
5 Harfli Kelimeler
BİREY9
BİREY
[isim]
[mantık]
-
Bir türün kapsamı içine giren somut varlık
[ruh bilimi]
-
İnsan topluluklarını oluşturan, insanların benzer yanlarını kendinde taşımakla birlikte, kendine özgü ayırıcı özellikleri de bulunan tek can, fert
[toplum bilimi]
-
Toplumları oluşturan ve düşünsel, duygusal, iradeyle ilgili nitelikleri toplum içinde belirlenen insanların her biri, fert
Birleşik Kelimeler: birey oluş, bireyüstü
BİREYLİK
[isim] [toplum bilimi]
-
Bir kimseyi dış gözlemciler gözünde benzersiz, tek kılan özellikler veya bunların tek biçimi
[felsefe]
BİREYSEL
[sıfat]
-
Bireyle ilgili olan, bireye özgü olan, ferdî
Birleşik Kelimeler: bireysel emeklilik
BİREYCİ
[sıfat]
-
Kişi haklarını savunan (kimse), individüalist
[felsefe] [toplum bilimi]
-
Bireycilikten yana olan, ferdiyetçi, individüalist
BİREYSELLİK
[isim] [felsefe]
BİREYCİLİK
[isim] [toplum bilimi]
-
Bireylerin yararlarını toplumsal yararlardan daha üstün veya daha önemli sayan öğreti, tutum veya politikaların genel adı, ferdiyetçilik, individüalizm
[felsefe]
-
Bütüne, genele değil de bireye, tek olana üstünlük tanıyan görüş, ferdiyetçilik, individüalizm
BİREYLEŞME
[isim] [felsefe]
-
Türle ilgili bir örneğin bireyde gerçekleşmesi
[ruh bilimi]
-
Bütünün parçalarından birisinin gelişerek belirgin ve bağımsız bir duruma gelmesi
BİREYÜSTÜ
[sıfat] [felsefe]
BİREYLEŞTİRME
[isim]
BİREYLEŞTİRMEK
[-i]
-
Bireye özgü kılmak, başkalarından ayırmak
BİREYSELLEŞME
[isim]
BİREYSELLEŞMEK
[nesnesiz]
-
Bireye özgü bir duruma gelmek
BİREYLEŞEBİLME
[isim]
BİREYLEŞEBİLMEK
[nesnesiz]
-
Bireyleşme ihtimali veya imkânı bulunmak