BAŞMUHARRİR harflerini içeren 4 harfli 41 kelime bulunuyor. 4 harfli BAŞMUHARRİR kelime türetme listesi ve kelime anlamları.
Ayrıca, "Başmuharrir ile başlayan 4 harfli kelimeler. İçinde Başmuharrir olan 4 harfli kelimeler." içeriklerine bakabilirsiniz.
AHŞA11,
HAŞA11,
İŞBU10,
HURİ9,
HAMİ9,
İMHA9,
İŞBA9,
İHAM9,
MİHR9,
RUHİ9,
AŞMA8,
AHAR8,
AHİR8,
HARA8,
MAAŞ8,
MARŞ8,
MAŞA8,
ŞURA8,
ŞAMA8,
AŞAR7,
AŞİR7,
BURA7,
İŞAR7,
RUBA7,
RAŞİ7,
ŞİAR7,
ŞAİR7,
URBA7,
ABRA6,
BİRA6,
BARİ6,
BARA6,
İBRA6,
RUAM6,
RUMİ6,
UMAR6,
ARMA5,
AMİR5,
İMAR5,
MİRA5,
RAMİ5
ARMA
(Kelime Kökeni: İtalyanca arma)
[isim]
-
Bir devletin, bir hanedanın veya bir şehrin simgesi olarak kabul edilmiş resim, harf veya şekil, ongun (II)
[denizcilik]
-
Geminin yürümesine hizmet eden direk, seren, ip, halat ve yelken takımı
Ata Sözleri ve Deyimler
- arma donatmak
- arma soymak
- arma uçurmak (veya budatmak)
AMİR
(Kelime Kökeni: Arapça āmir)
[isim]
[sıfat]
[ticaret]
-
Satıcı veya ihracatçının gönderdiği malların bedelini almak üzere gerekli belgeleri göstererek bankaya başvuran kimse
Birleşik Kelimeler: amir hüküm, amiriita, emniyet amiri, idare amiri, ita amiri, kabin amiri, mülki idare amiri, saha amiri
İMAR
(Kelime Kökeni: Arapça iʿmār)
[isim]
Ata Sözleri ve Deyimler
MİRA
(Kelime Kökeni: İtalyanca mira)
[isim]
-
Arazi üzerinde seçilmiş bir işaret noktasının düşeyini gösteren, yön belirtmek için uzaktan gözlenen, geometrik biçimli tahta lata
RAMİ
(Kelime Kökeni: İngilizce ramee)
[isim] [bitki bilimi]
-
Isırgangillerden, Çin, Vietnam ve Malezya'da yetişen değerli bir bitki (Boehmeria nivea)
ABRA
[isim] [halk ağzında]
[mecaz]
BİRA
(Kelime Kökeni: İtalyanca birra)
[isim]
Birleşik Kelimeler: bira bardağı, birahane, bira mayası
BARİ
(Kelime Kökeni: Farsça bārī)
[zarf]
[ünlem]
BARA
[isim] [fizik]
-
Aynı gerilimdeki besleme hattı veya çıkışların toplandığı ve dağıtıldığı boru veya iletken çubuk veya lama
İBRA
(Kelime Kökeni: Arapça ibrāʾ)
[isim] [hukuk]
Ata Sözleri ve Deyimler
Birleşik Kelimeler: ibraname
RUAM
(Kelime Kökeni: Arapça ruʿām)
[isim] [eskimiş] [hayvan bilimi]
RUMİ
(Kelime Kökeni: Arapça rūmī)
[isim]
-
Anadolu Selçuklularının üsluplaştırdıkları filiz, yaprak ve hayvan motiflerinden oluşmuş dolaşık süsleme
[sıfat] [tarih]
-
Anadolu ile ilgili, Anadolu'ya bağlı, Anadolu'da yaşayan
[eskimiş]
-
Bizans İmparatorluğu'na ve bu imparatorluğun egemenliği altındaki kimselere ilişkin
Birleşik Kelimeler: Rumi takvim
UMAR
[isim]
AŞAR
(Kelime Kökeni: Arapça aʿşār)
[isim] [eskimiş] [ekonomi]
-
Türkiye’de 1925 yılına kadar tarımsal ürünün onda biri oranında aynî olarak alınan vergi
[matematik]
[tarih]
AŞİR
(Kelime Kökeni: Arapça ʿaşr)
[isim] [eskimiş] [din bilgisi]
-
Bir dinî tören sırasında veya cemaatle namaz kılınıp dua edildikten sonra okunan Kur'an ayetleri