[isim]

• Aralarında anlaşma bulunan taraflardan, kimselerden biri

[sıfat]

• İki veya daha çok şeyin sıralanmasında karşılıklı değil, aralıklı olarak sağda ve solda yerleşmiş olan

• Almaşlı olarak işleyen, mütenavip, alternatif

[sıfat]

• Ayrı nitelikteki şeylerden oluşmuş

  Karışık salata.

• Düzensiz, dağınık, intizamsız

• Karışmış

  Ağzından kanla karışık diş parçalarını, onu yumruklayanların suratlarına tükürdü. - Halikarnas Balıkçısı

• Saf olmayan, mağşuş

  Karışık süt.

• Çalkantı, kargaşa, gerginlik içinde olan

  Bana ne, bu bir yığın ne olduğunu anlamadığım, karışık, dolambaçlı işten! - Necati Cumalı

• Anlaşılması güç olan, açık seçik olmayan, çapraşık

  Tuhaf şey! Hakikaten karışık bir kadın. - Peyami Safa

[mecaz]

• Dolu

  Serin rüzgârlarını deniz kesti keseli /Tıkıyor göğüsleri kum karışık sam yeli - Faruk Nafiz Çamlıbel

[halk ağzında]

• Halk inancına göre cin ve perilerle ilişkisi olan

[sıfat]

• İçine başka şeyler karışmış olan, karışık, karma, mahlut

[isim]

• Birbirini tanıyanlardan her biri

  Tanışıklar birbirlerine iftira ederlerdi. - Falih Rıfkı Atay

[sıfat]

• Kırışmış olan

  Söz tiyatroya gelince bu yaşlı sanatkârın kırışık yüzü birdenbire canlandı. - Peyami Safa

[isim]

• Kırışmış yer, kırışıklık

[isim]

• Deride esnekliğin kaybolmasından oluşan kıvrım

  Ve aynaya akseden alın kırışığında / Ölümü hatırlarız solgun mum ışığında - Halit Fahri Ozansoy

[sıfat]

• Tıkışmış olan

[sıfat]

• Yanaşmış durumda olan

[zarf]

• Yanaşmış bir biçimde

  Arabalar kapı önündeki kaldırıma yanaşık park etmişler. - İnci Aral

[isim]

• Yaraşma, uyma, uygunluk

Ata Sözleri ve Deyimler

• yaraşık almak

[sıfat]

• Birbiri ardından gelen, mütevali

[sıfat]

• Ayrışmış olan

• Ayrı türden, çeşit çeşit, muhtelif, heterojen

[kimya]

• Birbirlerine çok fazla benzer özellikler taşımayan parça veya birimlerden oluşan bütün veya topluluk, ayrı cinsten, heterojen

[isim]

• Yiyecek veya içecekle kirletilmiş mutfak eşyası veya kap kacak

  Gemide bulaşık yıkamak kolay iş değildi. - Azra Erhat

[mecaz]

• İz, etki, kalıntı

  Daha balayının bulaşığı geçmedi. - Burhan Felek

[sıfat]

• Kirli

  Bulaşık kap.

[sıfat]

• Düzensiz, karışık

  Bu karmakarışık ve bulaşık âlemi kendi hâline bırakırdı. - Abdülhak Şinasi Hisar

[sıfat]

[mecaz]

• Yapışkan, sulu

  Böyle bir sivri akıllı, bulaşık biri çıkar ortaya, dirliği düzeni berbat eder. - Kerim Korcan

[sıfat]

• Başkası ile barış durumunda bulunan, dargın veya düşman olmayan

Ata Sözleri ve Deyimler

• barışık olmak

[sıfat]

• Karışık (saç, ip vb.)

  Bir buğday benizli zülfü dolaşık / Gitme diye beni yolda eğler var - Karacaoğlan

• Dolaşarak giden (yol)

  Tozlu ve dolaşık yollar üzerinde saatlerce taban tepmiş. - Ahmet Haşim

[mecaz]

• Kolay çözülmeyecek veya içinden çıkılmayacak derecede karışık

  Birtakım dolaşık işleri yüzünden istifasını verip çekildi. - Yakup Kadri Karaosmanoğlu

[mecaz]

• Amacını doğrudan doğruya değil de dolayısıyla sezdiren

  Dolaşık ve tutuk bir dille, yarı anlaşılır yarı anlaşılmaz cümleler mırıldanmaya başladı. - Peyami Safa

[isim]

• Olmayan bir durumu varmış gibi göstermek veya olduğundan başka anlatmak için önceden yapılan anlaşma, muvazaa