[isim]

[eskimiş]

• İyilik bilme, gönül borcu, minnettarlık

  Biz şükran ve muhabbetle ellerini öpüyoruz. - Refik Halit Karay

[isim]

[eskimiş]

• Ortaklar, şerikler

[mecaz]

• Yandaşlar, taraftarlar, destekçiler

[isim]

• Tanrı'ya duyulan minneti dile getirme

• Mutlu bir olay veya durumdan, yapılan bir iyilikten duyulan hoşnutluğu bildirme

  Hava kapanık geçti ama yağış olmadı şükür Allah'a! - Reşat Enis

Ata Sözleri ve Deyimler

• şükürler olsun

[isim]

[eskimiş]

• İçine alma, kaplama, kapsama

  Bu şekil şümulü, tesiri ve aldatıcı mahiyeti bakımından korkunçtur. - Nazım Hikmet

[mantık]

• Kaplam

[isim]

[eskimiş]

• Herkesçe duyulma, yayılma

Ata Sözleri ve Deyimler

• şüyu bulmak
• şüyuu vukuundan beter

[isim]

• Şükretmek işi

[-e]

• Tanrı'ya minnet duygusunu sunmak, şükreylemek

  Çıplak ayağım kan revan içinde kaldıkça öbürüne bakıp şükredeceğim. - Sevinç Çokum

• Bir kimseye minnet duymak, gönülden borçlu olmak

[sıfat]

• Kapsamlı

  Eniştemiz için yemek, tabiat, cemiyet ve medeniyetle rabıtaları olan nazik ve şümullü bir meseleydi. - Abdülhak Şinasi Hisar

[isim]

[eskimiş]

• Şehitler

  Şüheda fışkıracak, toprağı sıksan şüheda. - Mehmet Akif Ersoy

[isim]

• Şükreylemek işi

[isim]

• Kuşku

  Saçma sapan zannedilen bu sözlerin pek bariz bir mistik tesirle söylendiğine şüphe yoktur. - Asaf Halet Çelebi

Ata Sözleri ve Deyimler

• şüphe bırakmamak
• şüphe etmek
• şüphe uyanmak
• şüpheye (veya şüphesine) kapılmak
• şüpheye düşmek
• şüphe yok

[-e]

• Şükretmek

[sıfat]

• Kuşkulu

  Mazisi şüpheli kadınlarla evlenmek, insanı sonraları rahatsız eder. - Peyami Safa

[hukuk]

• Kendisinden şüphe edilen, kuşkulanılan, zanlı

[isim]

• Şümullendirme işi

[sıfat]

• Kuşkucu

  O devrin son derece şüpheci atmosferi içinde hayatından korkarak kaçmıştı. - Burhan Felek