[isim]

[eskimiş]

[din bilgisi]

• Bir dinî tören sırasında veya cemaatle namaz kılınıp dua edildikten sonra okunan Kur'an ayetleri

[isim]

[eskimiş]

• Yayma, dağıtma, saçma

• Yayım

[isim]

[eskimiş]

• Yayımcı

[sıfat]

• Yayan, saçan

[isim]

• Üzerinde ölü yıkanan ayaklı tahta, salacak, teneşir tahtası

  Ben bu duvara dayalı şeyin teneşir olduğunu bilmiyordum. - Yakup Kadri Karaosmanoğlu

Ata Sözleri ve Deyimler

• teneşire gelesi
• teneşir paklamak

[isim]

[eskimiş]

• Müjdeleme, muştulama

Ata Sözleri ve Deyimler

• tebşir etmek

[isim]

[eskimiş]

• Mareşal

  Sakarya zaferi ile gazi ve müşir Mustafa Kemal Paşa tam otoritesini elde etmiştir. - Falih Rıfkı Atay

[sıfat]

[eskimiş]

• Yazı ile bildiren, haber veren

[isim]

[teknik]

• Taşıtlarda motorun ısı durumunu göstergeye yansıtan araç

[isim]

[fizik]

• Gösterge

[isim]

• Toz zerreciklerinden oluşan, çizdiği yerde iz bırakan, beyaz veya açık renkte kireçli kaya

• Bu maddeden yapılan, kara tahta, duvar vb. yüzeylere yazı yazmak için kullanılan, beyaz veya renkli çubuk

  Tahta başında, elimde tebeşir, sallanıyorum. - Yusuf Ziya Ortaç

[isim]

[eskimiş]

• Toplanma, bir araya gelme

[din bilgisi]

• Kıyamet gününde ölülerin diriltilip mahşere çıkarılması

  Haşre kadar beklesen bu iş olmaz.

[isim]

[bitki bilimi]

• Şimşirgillerden, yaprakları her mevsimde yeşil kalan, taşlık, çorak bölgelerde kendiliğinden yetişen veya bahçelerde süs bitkisi olarak yetiştirilen, odunu sarımsı renkli ve çok sert olan bir ağaççık (Buxus sempervirens)

• Bu ağaççığın sert, düzgün sarı renkte kerestesi

[sıfat]

• Bu keresteden yapılan

  İçi çiçekli şimşir kaşıkla salatayı âdeta pilav yer gibi tıkınıyordu. - Osman Cemal Kaygılı

[sıfat]

[eskimiş]

• Yaygın, yayılmış

• Yayımlanan, yayımlanmış olan (gazete, dergi vb.)

[isim]

[hukuk]

• Mahkemede duruşmaya girecekleri ve tanıkları çağıran, yargıcın emirlerini bildiren, kâğıtları getirip götüren görevli, çağrıcı

  Mübaşir ilk duruşmanın davacı ve davalısını çağırıyordu. - Ayşe Kulin

[sıfat]

[eskimiş]

• Muştu veren, müjde getiren (kimse)

[isim]

[edebiyat]

• Birkaç adı bir sözün başında söyledikten sonra bunların sıfat veya fiillerini daha aşağıda sıralama

  İlk ve ortaöğretim, sekiz ve dört yıl sürer cümlesinde leffüneşir vardır.