[isim]

[eskimiş]

• Doğu

[isim]

• Doğu

[isim]

• Olması başka durumların gerçekleşmesini gerektiren şey, koşul

  İster istemez bu şartlara boyun eğecekti. - Falih Rıfkı Atay

Ata Sözleri ve Deyimler

• şart etmek
• şart koşmak
• şart olmak
• şart olsun

[isim]

• Temel kural belgesi

  Paris Şartı.

[sıfat]

[eskimiş]

• Doğu'yla ilgili, Doğu'ya özgü olan

[isim]

[müzik]

• Tonlama değişiklikleriyle çeşitli duygular uyandıran uyumlu, ezgili insan sesleri dizisi

• Klasik Türk müziğinde aşk üzerine söylenen, nakaratı ve ara nağmesi olan parça

  Şirket vapurları, bir şarkının nakaratı gibi ikide bir geçerlerdi. - Abdülhak Şinasi Hisar

• Ezgi, müzik parçası, melodi, liet

  Ayaklarımızdaki zincirler, esirliğin ağır ve cefalı şarkılarını söyleyecektir. - Ruşen Eşref Ünaydın

[edebiyat]

• Divan edebiyatında, bestelenmek için dörtlükler biçiminde ve uyaklı olarak yazılmış olan şiir biçimi

Ata Sözleri ve Deyimler

• şarkı söylemek
• şarkı tutturmak

[sıfat]

• Şarta bağlı, koşullu, meşrut

• Şartlanmış olan, koşullu

  Şartlı kafalar.

• Şart etmiş olan (koca)

[sıfat]

• Doğulu

  Biz Şarklılar neden ille her şeyi büyütüp efsaneleştiririz? - Haldun Taner

[isim]

• Kendi bilgi ve niteliklerini veya mallarını överek karşısındakini kandıran, dolandıran kimse

  Kim namuslu, kim dalavereci, kim şarlatan, laf ebesi ve dalkavuk, biliyordu. - Tarık Buğra

• Bilir geçinen kimse

  Ben şarlatan değilim, oğlum. Bu illetin devası bendedir. - Peyami Safa

[isim]

• Şarlamak işi

[isim]

• Kırmızı şarap rengi

[sıfat]

• Bu renkte olan

[isim]

• Bir aletin veya aracın hareketli parçası

• Yazı makinesinin kâğıt takılan, tuşlara vuruldukça ilerleyen bölümü

[askerlik]

• Bazı avcı uçaklarının kalkışını sağlayan fırlatma düzeni

• Bir eğik düzlem boyunca arabaların taşınmasını sağlayan küçük vagon

[isim]

• Şartlamak işi

[isim]

[ticaret]

• Satın alma, satma, yaptırma, kiralama vb. işleri gerçekleştirmek isteyen tarafın düzenlediği, her iki tarafın da uymayı üstlendikleri şartların tespit edildiği resmî belge

[nesnesiz]

• Şarıldamak

• Bağırıp çağırmak, hakaret etmek

  Haznedar çiftliğinin oraya yaklaşınca ela gözlüm birden şarladı. - Osman Cemal Kaygılı

[isim]

• Şarıldayan şeyin çıkardığı sesin adı

  Derenin şarıltısı buradan duyuluyor.

[isim]

[tıp]

• Çeşitli hayvanlarda, özellikle koyun ve sığırlarda görülen, deri veya mukoza yoluyla insana bulaşan, bulaştığı yerde kara bir çıban yapan tehlikeli hastalık, karakabarcık, karayanık, yanıkara