[isim]

• Kanın rengi, kızıl, kırmızı

[sıfat]

• Bu renkte olan

  Al bayrak. Al çuha.

• Dorunun açığı, kızıla çalan at donu

[sıfat]

• Bu renkte olan (at)

• Yüze sürülen pembe düzgün, allık

Ata Sözleri ve Deyimler

• al elmaya taş atan çok olur
• al giymedim ki alınayım
• al gömlek gizlenemez
• alı alına, moru moruna
• alı al, moru mor
• al kanlara boyanmak
• al kiraz üstüne kar yağmış

[isim]

[eskimiş]

• Aldatma, düzen, tuzak, hile

Ata Sözleri ve Deyimler

• al ile aslan tutulur, güç ile sıçan tutulmaz

[kimya]

• Alüminyum elementinin simgesi

[isim]

[müzik]

• Gam dizisinde `sol` ile `si` arasındaki ses

• Bu sesi gösteren nota işareti

[kimya]

• Lantan elementinin simgesi

[sıfat]

• İyi, pekiyi, daniska

  Beni Konya Lezzet Lokantası'na götürdü, âlâ bir öğle yemeği çekti. - Halide Edip Adıvar

[sıfat]

• Karışık renkli, çok renkli, alaca

  Ala kilim eskimiş.

[isim]

• Alabalık

[halk ağzında]

• Açık kestane renginde olan, ela (göz)

[isim]

[halk ağzında]

• Kekliğin boynundaki siyah halka

Ata Sözleri ve Deyimler

• ala keçi her vakit püsküllü oğlak doğurmaz

[isim]

• Yemek

Ata Sözleri ve Deyimler

• aşını, eşini, işini bil
• aşı pişiren yağ olur, gelinin yüzü ağ olur
• aş taşınca kepçeye paha olmaz
• aş tuz ile, tuz oran ile

[isim]

• Genellikle Hindistan'da dokunan, özel motifleri olan değerli bir yün kumaş

  Genç kadın, yün şalını başına almışken çıkardı. - Reşat Enis

• Kadınların omuzlarını örtmek için kullandıkları geniş atkı

  Zil, şal ve gül. Bu bahçede raksın bütün hızı / Şevk akşamında Endülüs üç defa kırmızı - Yahya Kemal Beyatlı

[sıfat]

• Yiğit, kahraman

[isim]

• Yumuşak ve ağır bir şey düştüğünde çıkan ses

  Hamur lap diye yere düştü.

[isim]

[hayvan bilimi]

• Bir cins güvercin

[isim]

• Nişastalı tanelerin, su ile kaynatılarak bulamaç kıvamına getirilmiş durumu

  Bulgur lapası. Pirinç lapası.

• Keten tohumu vb. bitkilerin kaynatılmasıyla elde edilen, sıcak olarak tülbent içinde vücuda dıştan uygulanan ilaç

  Keten tohumu lapası. Hatmi lapası.

Ata Sözleri ve Deyimler

• lapa gibi
• lapa vurmak

[isim]

• Kavisli, kısa, uç bölümü geniş, kabzasına doğru daralan bir tür kılıç

  Belindeki kısa palasıyla ve omuzunda gri tüfeğiyle masanın kenarına oturdu. - Falih Rıfkı Atay

• Kürek vb. araçların, enli ve yassı bölümü

• Bir yere çaprazlama konulan yassı kiriş veya kereste

Ata Sözleri ve Deyimler

• pala çalmak (veya sallamak)
• pala çekmek
• pala sürtmek

[isim]

[halk ağzında]

• Bez parçalarından dokunan basit kilim veya yaygı

  Kendi ürettiği kocaman sürünün yünlerinden Fadime Nine ne güzel palalar dokumuş. - Halide Edip Adıvar

• Eski, kullanılmış eşya veya giysi

[isim]

• İstekle öperken çıkan ses

  Şap diye elinden öptü.

• Birden yere düşme veya çarpma sırasında çıkan ses

[isim]

[kimya]

• Alüminyum ve potasyum sülfatından veya amonyum alüminyum sülfatından oluşan, sıcak suda eriyen, tadı buruk, antiseptik bir madde

  Tevekkeli dememişler: Kırkyıllık şap olur mu, şeker? - Osman Cemal Kaygılı

Ata Sözleri ve Deyimler

• şapa oturmak
• şap gibi
• şap gibi donmak (veya kalmak)
• şap gibi yanmak

[isim]

[mimarlık]

• İnce kum ve çimentoyla yapılan düzgün döşeme sıvası

[isim]

• Hayta

  Paris'te bir tramvayın apaşlar tarafından durdurulup soyulması... - Abdülhak Şinasi Hisar

[isim]

[askerlik]

• Osmanlı Devleti zamanında yüksek sivil memurlara ve albaydan üstün rütbede bulunan askerlere verilen unvan

  Talat Paşa. Ziya Paşa.

[askerlik]

• Cumhuriyet döneminde general

  Yanımdakilerden bu sarışın ve kibar tavırlı paşanın kim olduğunu sordum. - İbrahim Alâeddin Gövsa

[sıfat]

[mecaz]

• Uslu, ağırbaşlı

  O ne paşa çocuk.

Ata Sözleri ve Deyimler

• paşa gibi yaşamak
• paşa gönlü bilir
• paşa olmak

[sıfat]

• Aptalca davranışlarda bulunan, alık (kimse)

  Şapşal adam bu teklife de inandı. - Necip Fazıl Kısakürek

• Üstüne başına önem vermeyen, özen göstermeyen

• Bol, dökük ve biçimsiz (giyecek)

  Güneşli havada sırtında soluk, şapşal bir empermeabl, ayaklarında cilası kaçmış geniş galoşlar... - Ömer Seyfettin