[isim]

• Keçe, hasır, kumaş, ip vb. ile yapılan başlık

  Türkler başlık olarak 1925'te şapkayı kabul ettiler.

• Boru, baca, direk vb. şeylerin açık olan üst bölümünü havanın etkisinden korumak için takılan başlık

  Soba borusu şapkası. Lamba şapkası.

[bitki bilimi]

• Bazı bitkilerde, özellikle mantarlarda sapın üstünde bulunan, üreme organlarını taşıyan şapka biçimindeki organ

[dil bilgisi]

• Düzeltme işareti

Ata Sözleri ve Deyimler

• şapka çıkarmak
• şapkasını giymek (veya taşımak)

[sıfat]

• Şapka giymiş olan (kimse)

  Onun yanında kadife şapkalı, siyahlar giyinmiş bir kadın var. - Hüseyin Cahit Yalçın

• Üzerinde düzeltme işareti bulunan (ünlü)

[isim]

[bitki bilimi]

• Şapkası olan bitki

[isim]

• Şapka koymaya yarayan şey veya yer

[sıfat]

• Şapka yapmaya elverişli

  Şapkalık kumaş.

[isim]

• Şapka yapan veya satan kimse

[sıfat]

• Şapkası olmayan

  Bu hiç kendine benzemez, dedi, şapkasız resmi yok mu? - Memduh Şevket Esendal

[isim]

• Şapkacının işi