[isim]

[halk ağzında]

• Kaya ve ağaç oyuklarında su birikintisi

[sıfat]

• Düzeyine göre yüksekte olan

  Masanın bir tarafı kalkık.

• Kabararak yerinden ayrılmış

  Kaplamanın ortası kalkık.

• Dik durumda, ucu yukarı doğru olan

  Ve eniştemiz yine kaşlarını, omuzlarını yukarıya kalkık ve başını önüne eğik tutmaya koyulurdu. - Abdülhak Şinasi Hisar

[isim]

[halk ağzında]

• Çalkar

[sıfat]

• Alık benzeri

  Yüzünde hayli alıkça denebilecek bön bir mutluluk ifadesi vardı. - Murathan Mungan

[zarf]

• (alı'kça) Alık olana yaraşır bir biçimde

  O andaki hayretimi hatırladıkça / Rejisöre bakakaldım öyle alıkça. - Enis Behiç Koryürek

[isim]

[halk ağzında]

• Üzeri dal ve hasırla örtülmüş kulübe, çardak

  Pamuk ırgatları alaçıkların önüne oturmuşlar, koza çekiyorlardı. - Yaşar Kemal

• Keçeden yapılan çadır

[isim]

[halk ağzında]

• Kışın barınılan yer

• Kışın orduların, göçebe oymakların hayvanlarıyla birlikte yayladan inip konakladıkları yer

[sıfat]

• Bir nesnenin sayıca ne kadar olduğunu soran söz

  Kaçlık paket istersiniz?

[isim]

• Kalkma işi

Ata Sözleri ve Deyimler

• kalkışa geçmek

[sıfat]

• Âşığı olan

• Çok seven, düşkün, tutkun

[sıfat]

• Açkı yapılmış, perdahlanmış, perdahlı

[isim]

• Alışkanlık

Ata Sözleri ve Deyimler

• alışkı edinmek

[sıfat]

• Herhangi bir duruma alışmış olan

  Onun böyle durmasına alışık değilim. - Adalet Ağaoğlu

Ata Sözleri ve Deyimler

• alışık olmak

[sıfat]

• Akışı olan

[sıfat]

• Çivi, kazık vb. bir şeyle tutturulmuş

  Duvara çakılı büyük rakkaslı saati tamire götüren hademe, Reşat'ın omzuna adamakıllı bindirmiş. - Yusuf Ziya Ortaç

• Çakılmış, bir şeye bağlı

  Genç kadın, forsaların çakılı bulunduğu oturak dairesini görmeyi merak ediyordu. - Feridun Fazıl Tülbentçi

• Yeri değişmez, sabit

  Gülnaz için için ağlıyor, gözleri hep öyle döşemeye çakılı. - Emine Işınsu

Ata Sözleri ve Deyimler

• çakılı kalmak

[isim]

[halk ağzında]

• Parıltı