[isim]

• Güldürmek, eğlendirmek amacıyla karşısındakini kırmadan yapılan hareket veya söylenen söz, latife

  Şaka ettiğini ama şakanın tadını kaçırdığını söylüyordu. - Ayla Kutlu

Ata Sözleri ve Deyimler

• şaka etmek
• şaka gibi gelmek
• şaka götürmemek
• şaka kaldırmak
• şakası yok
• şaka söylemek
• şakaya almak
• şakaya gelmek
• şakaya gelmemek
• şakaya getirmek
• şaka yapmak
• şakaya sığınmak
• şakaya vurmak
• şakayı kakaya çevirmek
• şakayken kaka olmak

[isim]

• Göz, alın ve yanak arasında, elmacık kemiğinin üstünde bulunan çukurumsu bölge

  Ara sıra boynunu, şakaklarını ovdururdu bana. - Yusuf Atılgan

Ata Sözleri ve Deyimler

• şakakları ağarmak (veya beyazlanmak)
• şakakları atmak

[zarf]

• Şaka olarak, şaka diye, şakacıktan, mahsus

[isim]

[bitki bilimi]

• Düğün çiçeğigillerden, çiçekleri türlü renkte, çok yıllık güzel bir süs bitkisi (Paeonia mascula)

[sıfat]

• Şaka yapmasını seven, şakalaşmadan hoşlanan, latifeci

  Gazi, teessürünü şakacı bir tonla örterek sözümü kesti. - Yakup Kadri Karaosmanoğlu

[zarf]

• Şaka yapmaksızın, ciddi olarak

[isim]

• Şakalaşmak işi

  Bu şakalaşma sahnesi taşkın hareketler ve seyircilerin kahkahaları ile bir müddet devam eder. - Ahmet Kutsi Tecer

[nesnesiz]

[-le]

• Karşılıklı olarak şaka etmek, şaka yapmak

  Çocuklar gibi şakrak, ne kadar şakalaştık / İkimiz, onunla ben, samimi arkadaştık - Enis Behiç Koryürek

[zarf]

• Şakadan

  Başımı da şöyle yastığa doğru şakacıktan eğdim. - Sait Faik Abasıyanık

[isim]

• Şakacı olma durumu

  Her zamanki şakacılığı ve filozofça sözleri ile evin içindeki bu gergin havayı yatıştırmasını çok iyi becerirdi. - Haldun Taner